Γεννήθηκε ο κατά κόσμον Αθανάσιος Λαμπίρης του Παναγιώτου στο χωριό Κλείτωρ των Καλαβρύτων το 1887. Προσήλθε στο Κουτλουμουσιανό Κελλί του Αγίου Ευθυμίου του Μεγάλου το 1897. Εκάρη μοναχός το 1898. Εργόχειρο είχε το του βιβλιοδέτη, το οποίο εργαζόταν με ιδιαίτερη αγάπη, επιμέλεια και φροντίδα. Ήταν ένας Γέροντας διακεκριμένος και ονομαστός. Φιλακόλουθος λίαν, νηστευτής, ασκητικός και καλλιτέχνης βιβλιοδέτης. Συνοδεία είχε τον δίκαιο και απλό μοναχό Θεόκτιστο (+1955) και τον ιεροδιάκονο Νήφωνα (+1987), τον οποίο γνωρίσαμε και πολλά μας διηγήθηκε καλά για τους μακαριστούς προκατόχους του, καθώς για την αγάπη του για τη βιβλιοδεσία. Κατά τον φιλόσιο εκδότη Σ. Σχοινά ο «μεταστάς ήτο από τους εκλεκτούς Γέροντας, διάγων ζωήν ασκητικήν, είχε δε μεγάλην απλότητα· ο θάνατός του υπήρξε θάνατος του δικαίου. Διά δύο ελαφρών ...

Στον κόσμο ονομαζόταν Θεοδόσιος Ιωάννου Στάνου. Γεννήθηκε στο χωριό Μπιχέα Κουβουλουΐ της Ρουμανίας το 1881. Το 1902 προσήλθε στη σκήτη του Αγίου Δημητρίου-Λάκκου, που βρίσκεται σε ησυχαστική τοποθεσία, κατοικείται από Ρουμάνους και ανήκει στην ιερά μονή Αγίου Παύλου. Εκάρη στην Καλύβη των Αγίων Αθανασίου και Κυρίλλου το 1903. Διακρίθηκε ως διακριτικός Πνευματικός και ως άκρως νηστευτής και ακτήμων. Μ’ ένα τσουβάλι παξιμάδι περνούσε πολύ καιρό. Ούτε ήξερε τη γεύση των φαγητών. Κάποτε, διηγούνται, όταν είχε ασθενήσει, τον πήρε ένας να τον φιλέψει κάτι, για να στυλωθεί στα πόδια του. Είχε μαγειρέψει ζαρκάδι με πατάτες. Έφαγε το μεσημέρι. Το βράδυ του είπε να του φτιάξει κάτι άλλο. «Καλό ήταν και το μεσημεριανό», του είπε. Μπορεί και να μην κατάλαβε ότι ήταν και ...

Γεννήθηκε στα Καλάβρυτα από φτωχούς γονείς. Η μητέρα του τον γέννησε στο χωράφι που θέριζε με το δρεπάνι. Το 1900 προσήλθε στο παρά τις Καρυές Σταυρονικητιανό Κελλί του Αγίου Ονουφρίου, που σήμερα είναι γκρεμισμένο. Εκεί εκάρη από τον Γέροντα Διονύσιο (+1903). Οι Ρώσοι θέλησαν να του δώσουν αρκετές λίρες, για ν’ αγοράσουν το Κελλί, μα δεν δέχθηκε ποτέ. Μετά την κοίμηση του Γέροντός του μετέβη στο Βατοπεδινό Κελλί των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και στη συνέχεια στο Αγιοπαυλίτικο Κελλί του Αγίου Ανδρέου στις Κα­ρυές. Το 1906 προσήλθε στο Παντοκρατορινό Κελλί του Γενεσίου της Θεοτόκου, κάτω από τη μονή Κουτλουμουσίου. Ο Γέροντας Ονούφριος είχε ένα κατά σάρκα αδελφό, που μόναζε στο γειτονικό Κελλί του Αγίου Ευθυμίου, τον ιερομόναχο Ανδρέα (+1941). Τη συνοδεία ...

Γεννήθηκε από ευσεβείς γονείς στο χωριό Λογγανίκος της Σπάρτης το 1864. Είχε 16 αδέλφια. Από μικρός ήταν φιλάσθενος. Η καλή του μητέρα, με τη βαθιά της πίστη και ως πρακτική ιατρός, πολλές φορές τον βοήθησε στις ασθένειές του. Τελείωσε την Ιερατική Σχολή Τριπόλεως. Ήθελε να μονάσει σε μοναστήρι της περιοχής του, αλλά ο πατέρας του τον απέτρεπε. Έτσι, το 1890, αναχώρησε κρυφά για το Άγιον Όρος. Έμεινε κρυμμένος για εννέα χρόνια. Στην αρχή μόνασε στα Καυσοκαλύβια. Γέροντα είχε τον παπα-Μηνά, που υπήρξε υποτακτικός του περιβόητου ασκητή Χατζη-Γιώργη (+1886). Μετά τη διάλυση της αδελφότητος του Χατζη-Γιώργη ο παπα-Μηνάς μετώκησε στις Καρυές με τον καλό υποτακτικό του Συμεών κι εγκαταστάθηκαν στο Ιβηρίτικο Κελλί της Αγίας Τριάδος. Ο Συμεών παρέλαβε από τον αγαπητό Γέροντά ...