Μου είχε κάνει το βίο αβίωτο!
21 Ιανουαρίου 2013
Κάποιος Χριστιανός πήγε να συμβουλευτεί τον Αββά Σιλουανό.
Προ καιρού κέρδισε με απάτη ένα μεγάλο κομμάτι απ’ το χωράφι μου.
Τώρα τελευταία μάλιστα επιβουλεύεται και τη ζωή μου.
– Κάνε όπως θέλεις, του είπε με αδιαφορία ο Αββάς Σιλουανός.
– Δεν νομίζεις Πάτερ, πως αν τιμωρηθεί και μάλιστα αυστηρά, όπως του πρέπει, θα σωθεί η ψυχή του; ρώτησε ο άνθρωπος που τώρα άρχισε να ενδιαφέρεται και για την ψυχική ωφέλεια του εχθρού του.
– Κάνε ότι σε αναπαύει, εξακολουθούσε να λέγει με το ίδιο ύφος ο Όσιος.
– Πηγαίνω λοιπόν στον δικαστή κατευθείαν, είπε ο Χριστιανός, και σηκώθηκε να φύγει.
– Μη βιάζεσαι τόσο, του είπε με ηρεμία ο Όσιος.
Άρχισε το «Πάτερ ημών».
«Και μή αφίεις ημίν τά οφειλήματα ημών, ως και ημείς ου αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών», ακούστηκε να λέει μεγαλοφώνως ο Όσιος, σαν έφτασε σ’ αυτόν το στίχο.
– Λάθος Αββά, δε λέγει έτσι η Κυριακή Προσευχή, έσπευσε να διορθώσει ο χριστιανός.
– Έτσι όμως είναι, αποκρίθηκε μ’ όλη του την απάθεια ο Γέρων.