Τα Κεκραγάρια στη βυζαντινή μελοποιία

Ο ψαλμός ρμ΄ (140) θεωρείται ιδιαίτερα σπουδαίος για τη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας εξαιτίας του ευχαριστιακού περιεχομένου του. Από τη μελοποίηση στίχων του ψαλμού αυτού προέκυψαν τα «Κεγραγάρια», που ψάλλονται πάντοτε στην ακολουθία του Εσπερινού. Στην ιστορία της μελοποιίας κατέχουν σημαντική θέση καθώς παραδίδονται στη χειρόγραφη μουσική παράδοση από σημαντικούς μελοποιούς. Τα παλαιά επώνυμα κεκραγάρια αποδίδονται στον Άγιο Ιωάννη Δαμασκηνό και τον Ιωάννη Γλυκύ. Στις αγιορείτικες αγρυπνίες είθισται να ψάλλονται με αργό τρόπο και το ήθος τους αποπνέει κατάνυξη και μεγαλοπρέπεια.

Χορός Βατοπαιδινών πατέρων ψάλει το αργό κεκραγάριο του Ιακώβου Πρωτοψάλτη σε ήχο Δ΄, Παπαδικό. Ο Ιάκωβος Πρωτοψάλτης μεσουρανεί κατα τον ΙΗ΄αι. και θεωρείται ο κατανυκτικός και μυσταγωγικός μελοποιός, τα μαθηματάτου του οποίου «κέρδισαν» τους αγιορείτες πατέρες και ψάλλονται αδιάκοπα μέχρι σήμερα στο Άγιον Όρος.

%garia%