Άγιος ιερομάρτυρας Πέ­τρος, επίσκοπος Αλεξανδρείας

Ο άγιος ιερομάρτυρας Πέ­τρος, επίσκοπος Αλεξαν­δρείας, κατά την εποχή του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (286-305 μ.Χ.) ήταν διδάσκα­λος της αληθούς Πίστεως και οδηγός των χριστιανών στα ορθόδοξα Δόγματα. Κατά το διωγμό του Διοκλητιανού (303 μ.Χ.) εστάλησαν στρα­τιώτες στην Αλεξάνδρεια, οι οποίοι τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στη Νικομήδεια. Εκεί τον φυλάκισαν με προσταγή του βασιλιά και επρόκειτο να τον αποκεφαλίσουν.

Το γεγονός αυτό το πληροφορήθηκε ο ιερέας Άρειος, ο οποίος είχε αφοριστεί από τον Άγιο, διότι δίδασκε ότι το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, δηλαδή ο Υιός, δεν είναι Θεός, αλλά τέλειο κτίσμα του Θεού. Τότε λοιπόν ο Άρειος θεώρησε κατάλληλη την ευκαιρία και έστειλε ιερείς και διακόνους να μεσιτεύσουν στον Άγιο να άρει τον αφορισμό και, ως φιλεύσπλαχνος, να του δώσει συγχώρηση. Ο Άγιος όμως, επειδή γνώριζε τις πονηριές του Αρείου και ήταν βέβαιος ότι αυτός δεν είχε μετανοήσει στ’ αλήθεια και έμενε στην κακοδοξία του, δεν του έδωσε τη συγχώρηση που ζητούσε. Και όχι μόνο αυτό· απέπεμψε τους απεσταλμένους του ιερείς και διακόνους, λέγοντάς τους: «Ο Άρειος ας εί­ναι αφορισμένος και χωρισμένος από τη δόξα του Χριστού, και στην παρούσα ζωή και στην αιώνια». Είπε μάλιστα σ’ αυτούς ότι είδε σε όνειρο τον Κύριο ως νεογέννητο παιδί να αστράφτει περισσότερο από τον ήλιο και να φορεί ένα χιτώ­να, που ήταν σχισμένος από το κεφάλι μέχρι τα πόδια. Από τον Κύριο δε, που στο όραμα είχε το σχήμα παιδιού νεογνού, έμαθε ότι εκείνος που του διέρρηξε (έσχισε) το χιτώνα ήταν ο Άρειος. Και βέβαια, είπε σ’ αυτούς συμπληρώνοντας, το όραμα αυτό υποδηλώνει τη διαίρεση και το χωρισμό του Υιού από τον Πατέρα και όλες τις άλλες κακοδοξίες του Αρείου.

Ο άγιος ιερομάρτυρας Πέτρος, πατριάρχης Αλεξανδρείας, κατά την προσταγή του βασιλιά, ετελειώθη δι’ αποκεφαλισμού.

(Γεωργίου Δ. Παπαδημητρόπουλου, Με τους Αγίους μας-Συναξαριστής Νοεμβρίου, εκδ. Αποστ. Διακονία, σ.215-216)