«Μυστήριον ξένον»- Ρωμαίϊκο Σύνολο Ψαλτών

Το «πως» της ενανθρώπησης του Θεού Λόγου παραμένει ένα μυστήριο για την θεολογούσα και υμνολογούσα σκέψη. Ύμνοι οι οποίοι εκφράζουν αυτή την απορία και έκπληξη στο παράδοξο γεγονός είναι και η ενάτη ωδή των Καταβασιών των Χριστουγέννων:

Μεγάλυνον ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν, καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων.

Μυστήριον ξένον, ὁρῶ καὶ παράδοξον! οὐρανὸν τὸ Σπήλαιον, θρόνον Χερουβικόν, τὴν Παρθένον, τὴν φάτνην χωρίον, ἐν ᾧ ἀνεκλίθη ὁ ἀχώρnτος, Χριστὸς ὁ Θεός, ὅν ἀνυμνοῦντες μεγαλύνομεν.

Ψάλει ο Χορός Ψαλτών Ρωμαίίκο. Μέλος Αγ. Κυριαζίδου, ήχος α΄.

%rmkooo%