Η απέκδυση της αμαρτωλής φύσης και η ένδυση με την κατα Χάρην θεανθρώπινη φύση

«Απεκδυσάμενοι τον παλαιόν άνθρωπον συν ταίς πράξεσιν αυ­του και ενδυσάμενοι τον νέον τον ανακαινούμενον εις επίγνω­σιν του κτίσαντος αυτόν». Αποστολικό ανάγνωσμα: (Κολασ. 3.4-11)

Κυριακή των Αγίων Προπατόρων σήμερα, αδελφοί μου, και η Εκ­κλη­­σία μας μας προετοιμάζει για τη μεγάλη εορτή των Χριστουγέν­νων που πλησιάζει. Μας προε­τοι­μάζει όχι μόνο αφιε­ρώνοντας τη σημερινή Κυριακή στη μνήμη των Αγίων Προ­πατό­ρων του Κυρίου, όχι μόνο με το ευ­­αγγελικό ανά­γνω­σμα του μεγά­λου Δείπνου που ακούσαμε σή­με­ρα, αλλά και με το αποστολικό ανάγνωσμα.

Ακούσαμε, λοιπόν, τον απόστολο Παύλο να μας καλεί να απεκ­δυ­θού­με τον παλαιό άνθρωπο και να ενδυθούμε τον νέο. Και ίσως κά­ποιοι διερωτώνται τι μπορεί να σημαίνει αυτό και τι σχέση έχει με τη μεγάλη εορτή για την οποία προ­ετοιμαζόμαστε.

Εάν σκεφτούμε όμως, αδελφοί μου, τι σημαίνουν τα Χριστού­γεν­να και τι συνέβη με τη γέννηση του Χριστού, τότε θα κατανοή­σου­με ποιο είναι το νόημα και ποια η σημασία της προτροπής του απο­στόλου.

Τι συνέβη, λοιπόν, με τη γέννηση του Χριστού; Ο Χριστός έγινε άν­θρωπος. Ενδύθηκε την ανθρώ­πι­­νη σάρκα. Ενδύθηκε την ανθρώ­πι­νη φύση, καλύπτοντας με αυτή τη θεία του φύση και την αίγλη της θεότητος, για να πλησιάσει τον άν­­θρωπο χωρίς να τον τρο­μάξει από τη λαμπρότητα της θείας φύσεως, ώστε να μπορέσει να τον ελκύσει κοντά του χαρίζοντάς του τη σω­τηρία και την υιοθεσία, την οποία απώλεσε με την παρακοή των πρω­­τοπλάστων στον κήπο της Εδέμ.

Όμως τι συνέβη, αδελφοί μου, στον κήπο της Εδέμ; Τι συνέβη όταν ο Αδάμ και η Εύα δέχθηκαν την επίπληξη και την τιμωρία του Θεού για την παρακοή τους; Τότε, λέγει η Αγία Γραφή, αντελή­φθη­σαν ότι ήσαν γυμνοί και πήραν φύλλα συκής για να καλύψουν τη γυμνότητά τους. Έκρυψαν με αυτά την αμαρ­τωλότητά τους και κά­­λυψαν συγ­χρόνως και την ει­κόνα του Θεού που είχε πλάσει ο Θεός δη­μι­ουρ­γώ­­ντας τον άνθρω­πο. Και αυτή η συγ­κάλυψη της α­μαρτίας έγινε δεύ­­τερη φύση για τον άνθρωπο, έγινε ο παλαιός άν­θρωπος για τον οποίο μιλά συχνά ο απόστολος Παύλος, και ο οποίος κα­λύπτει τη θεία εικόνα που έχει μέσα του ο κα­θέ­νας μας και δεν μας αφήνει να φθάσουμε στο «καθ᾽ ομοίωσιν» και να ζήσουμε την υιοθεσία του Θεού.

Αυτή την αμαρτωλή φύση, αυτό το κάλυμμα των παθών μας καλεί σήμερα ο απόστολος Παύλος να απαρ­νηθούμε, προκειμένου να πλη­σιάσουμε τον Χριστό που θα γεννηθεί σε λίγες ημέρες για χάρη μας ως άνθρωπος στη γη.

Και όπως Εκεί­νος θα ενδυθεί την ανθρώπινη φύ­ση για να μας προ­σεγ­γίσει, έτσι και εμείς ας φρον­τίσουμε, αδελφοί μου, να απεκδυ­θούμε το ένδυμα του παλαιού αν­θρώπου, και ας τον αφήσουμε να μας ανακαινίσει και να μας ανα­νεώσει με τη χάρη του την πρώτη στολή με την οποία μας ενέδυσε, όταν μας δημιούρ­γη­σε. Ας τον αφή­σουμε να ανακαινί­σει την φύση που Εκείνος έπλασε, αλλά εμείς φθείραμε με την αμαρ­τία, με τα λάθη και με τις πτώσεις μας, και να την κάνει ανάλογη με τη δική του θεανθρώπινη φύση.

Ο Χριστός ενδύεται με τη γέν­νη­σή του την ανθρώπινη φύση για χάρη μας. Ας δεχθούμε και εμείς να απεκδυθούμε τον παλαιό άν­θρωπο, για να ενδυθούμε τη χάρη της υιοθεσίας που μας προσφέρει, ώστε να μπορέσουμε να γίνουμε γνήσια μέλη του σώματός του, ώστε να γίνουμε οικείοι του Θεού και να απολαύσουμε τη σωτηρία που μας χάρισε ο Χριστός με την ενανθρώπησή του. Αμήν.

Πρώτη δημοσίευση: imverias.blogspot.com