Αφιέρωμα από την συμπληρώσει 14 ετών από της εις Κύριον μεταστάσεως του π. Νικολάου, από τον ιερέα Παπαχαράλαμπο Ντελή-Πανουτσακόπουλο, εκ Βεσινίου Καλαβρύτων.

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΑΤΡΩΝ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΤΕ ΚΑΙ  ΑΓΙΟΤΟΚΟΣ  ΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΤΤΑΣ

ΤΗΝ ΔΕ ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΗΝΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

ΣΗΜΕΙΟΦΟΡΟΣ π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΤΤΑΣ

ΘΑΥΜΑΣΤΩΣ ΕΤΕΛΕΥΤΗΣΕ.

«Και τις έφυ σοφός και ιερός ώδε, τις έργον έρρεξε τοσούτον, όσον ο ιεροφάντωρ ήνυσε ιερεύς Νικόλαος; Ος θάνατον παριόντα τρεις ημερας στέρνοις έσχεν. Και θερμοίς χερσίν αφαίς εξένισεν, την δε τετάρτην εαυτού ψυχήν ως άρτον υδύν τω Κυρίω παρέδωκεν».

Και ποιός εγεννήθηκε εδώ τόσον σοφός, ποιός έπραξε τέτοιον έργον, σαν αυτό που εξετέλεσεν ο πάνσοφος και ιερώτατος π. Νικόλαος Α. Πέττας ο οποίος, τον θάνατον ελθόντα, τον εκράτησεν επί τρεις ημέρες εντός του στέρνου του, προσφέρων εις αυτόν την των χεριών του θαλπωρήν, και την τετάρτην προσέφερε την ψυχή του, ως γλυκό ψωμί στον Χριστό.

Λέγουσιν πολλοί και όντως γεγονός και άποψις αντικειμενική τε και ουκουμενική εστι: Ότι ο πανδαμάτωρ χρόνος τα πάντα περιέλει εν τη της λήθης αχλύι, η δε θυμόσοφος λαϊκή σοφία εν τη πράξει ομολογεί ότι: «Όλα τα θαύματα κρατάνε τρεις ημέρες και το πιο μεγάλο τέσσερις».

Όντως δε τουτ’ αυτό πολλάκις παρά τοις ανθρώποις δίκην αξιώματος παραδεδεγμένον εστί και ενίοτε δίκην καρμπόν ες αεί επαναλαμβάνεται εν τω ιδίω πλάνω: Εν τη γεννήσει γαλοζοαιμάτων, εν τω θανάτω ετικετοφορούντων, ….εν τη «ουρήσει» των δίκην κομητών  εν τοις media εμφανιζομένων idol of the day, κ.o.κ., ίδια σκηνικά, παρεμφερείς φανφάρες, ελ-λόγοι πάτρωνες και παρ-άλογη ανθρωπίνη μάζα.

Δόξα τω Κυρίω όμως υπάρχουσιν και πάμπολλαι εξαιρέσεις αίτινες διαπρυσίως διακηρύττουσιν  ότι: τα όντως θαυμαστά αενάως τε νυν και αεί τοις επαϊούσι τε και μεμυημένοις εμφαίνονται, και οι νοούντες ενόησαν.

Εν τοιούτον υπερφυσικόν γεγονός αποτελεί και η προρρηθείσα εκ του κόσμου τούτου έξοδος του σημειοφόρου πατρός τε και ιερέως Νικολάου Πέττα: Εξ αΰλων χειλέων του ουρανοφάντορος Μεγάλου Βασιλείου τη πρώτη μηνός Ιανουαρίου 2000 αρρήτως ήκουσεν: «Ήγγικεν ο καιρός της υμετέρας απελεύσεως, τέκνον Νικόλαε, γη τε και ουρανός αδυνατούσιν γαρ την υμετέραν λύπην ίνα αντέξωσιν!».

Τη δε Τετάρτη του αυτού μηνός εαυτού αγίαν ψυχήν Χριστώ τω  Θεώ και Σωτήρι των ψυχών ημών τε και υμών παρέδωκεν, και όντως εν τη καθιερωμένη ανταλλαγή ευχών επί τω νέω της του Κυρίου χρηστότητος ενιαυτώ εισερχομένω, εξομολόγησεν εαυτού έξοδον. Μετά δε τρεις ημέρας εις νέαν Ιερουσαλήμ, ως προήρεικεν απεδήμησεν. Θαυμαστός ο Θεός εν τοις ανθρώποις αυτού. Γνωστόν δ’ εστιν ημίν και ουχί μόνον εις τους εν Πατράσιν παροικούντας, ότι το μέγεθος της πικρίας, ο εγεύθη ο παμμάκαρ πατήρ, εκ «σπείρας» κρατούντων ιερέων,  και δη σημειωτέον ενταύθα εστι, ότι: Ως κακοί γεγονότες, κακώς απωλέσθησαν εκ του τοπικού πνευματικού γίγνεσθαι.

Εζήλευσαν γαρ, -παρ’ ως έδει – μιμηθώσιν, την δόξαν του ουρανοβάμονος πατρός, όστις έχαιρε της απολύτου αγάπης τε και εμπιστοσύνης του διευρυμένου πνευματικού του ποιμνίου και δη και εκτός συνόρων της ενταύθα Αποστολικής Ιεράς των Πατρών Μητροπόλεως.

Άπειροι συνειδητοποιημένοι Χριστιανοί, προσέτρεχον προς παρρησίαν εις το άγιον αυτού Επιτραχήλιον, πλείστους δ’ εξ αυτών η ημετέρα υπομηδαμινότης εγίγνωσκεν πάλαι τε και σήμερον. Θαυμαστόν δε γεγονός αποτελεί δια την αγιοπνευματικότητα του π. Νικολάου ότι: και οι πλέον πεπτωκότες μετά την μετ’ αυτού συνάφειάν τε και παραίνεσιν εγένοντο διαπρύσιοι κήρυκες της Εκκλησίας και παραδείγματα καλών τε καγαθών ανθρώπων.

Δυστυχώς δε τότε ολίγιστοι είχον την ευλογίαν, όπως εννοήσωσι  την αγγελικήν βιωτήν του ανδρός, συζύγου αγίας πρεσβυτέρας Ανθής, πατρός δώδεκα λαμπρών τέκνων, αστειρεύτου εν τη ελεημοσύνη κρουνού δια τους πενομένους εν Χριστώ αδελφούς τους εν ταις εργατικαίς κατοικίαις παροικούντας, αξεπεράστου ποιμένος αλλομένου την σήμερον εις ζωήν όντως όντος.

Κατόπιν όμως της θαυμαστής αυτού κοιμήσεως, πολλών οι οφθαλμοί διηνήχθησαν και πλείσται εσκοτισμέναι διάνοιαι ηνεώχθησαν, καθορώντές τε και καθορώσαι, έστω ολιγίστας, πνευματικάς εμπειρίας, άστινας υπερβατικώς εβίωνεν ο ουρανοδρόμος του τότε και σημειοφόρος του νυν,  ακάματος λευίτης του Κυριακού Αμπελώνος, εις Ον ψυχή τε και σώματι ως καιομένη φαεινή λαμπάς εσκοτισμένας ανθρωπίνας ψυχάς εφώτιζεν.

Αδιαμφισβήτητον δε γεγονός αποτελεί δια τους επαΐοντας, ότι: Επί γης όντως δια της αμέμπτου αυτού ηθικής ως διδασκάλου και της υποδειγματικής αυτού εν Ιησού Χριστώ βιωτής, εδόξασεν τον ουράνιον Πατέρα, και την σήμερον, και δη πεπτωκυίαν ημέραν, ο Δικαιοκρίτης Θεός δίδει εις τον εθελαναλώμενον πατέρα Νικόλαο την χάριν, ίνα ποιή θαυμαστά τε και άρρητα σημεία, άτινα μαρτυρώσιν δόξαν Κυρίου επί των ηγαπημένων παρ’ Αυτού κηρύκων Του. Ο ουρανοβάμων π. Νικόλαος μεσιτεύει υπέρ των ηλπιζόντων εν αυτώ, ως έτερος Άγιος Νικόλαος Πλανάς, και όντως παράλληλοι υπήρξαν Αυτών οι βίοι.

Εθελόθυτοι γαρ ποιμένες υπήρξαν δια την των ανθρώπων εν Χριστώ οικοδόμησιν. Θαυμάσιον εισέτι γεγονός εστι ότι: Πέραν της του λαού αθρόας τε και αυθορμήτου ομολογίας περί της του πατρός Νικολάου αγιοπνευματικότητος, και πλείστοι Μέγιστοι Εκκλησιαστικοί Ταγοί της Μεγάλης του Κυρίου ημών Ιησού Εκκλησίας, επαίρωσιν άμα τε και επαινώσιν, την του όντως Ιερέως Νικολάου Πέττα αγίαν ζωήν. Φωτεινά Ορθόδοξα Μετέωρα της σήμερον και φαεινοί οδοδείκται της όντως ούσης Ζωής τίμησαν, τιμώσιν και εξαίρωσιν την του πατρός σεπτοτάτην μορφήν: Όπως ο Άγιος Πρωτεπιστάτης του Αγίου Όρους,  Γέροντας Πατήρ Μάξιμος Ιβηρίτης. Όστις επιμελήθη μετά ζώσης γραφίδος, ψυχωφελούς πονήματος δια την του π. Νικολάου μετά της σεπτής αυτού πρεσβυτέρας Ανθής ζωήν «Νέαι ηγιασμέναι μορφαί εις τον αμπελώνα του Κυρίου». Ωσαύτως και ο Ιερώτατός τε και Μεγαλοφωνότατος Ποιμενάρχης της Ιεράς Μητροπόλεως Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης και Δεσπότης κ.κ. Ιερεμίας. Εφέτος μάλιστα κατόπιν ευλογίας τε και προτροπής και υπό της αιγίδος  Αυτού Σεβασμιώτητος, εξεδόθη υπέροχόν τε και πνευματικώτατον «Εορτολόγιον του 2014»,  αφιερωμένον εις το τεράστιον Εκκλησιαστικόν μέγεθος του π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου, όστις αποτελεί ολόκληρον πνευματικήν παιδείαν δι’ άπαντα τον Ορθόδοξον κόσμον, τα δε πνευματικά Αυτού τέκνα συνεχίζωσιν το άγιον έργον του, καθώς αυτοίς προσετάξατο ο φωτοειδής αυτών Πατήρ. Αξιώτατα δ’ Αυτού τέκνα υπήρξαν και αι ηγιασμέναι ψυχαί του π. Νικολάου Πέττα και της πρεσβυτέρας του Ανθής.

ΠΡΟΛΟΓΙΚΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΚΑΘΗΓ. ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΡΡΑ

Εν τω αρχείω του αειμνήστου και ευλαβεστάτου ιερέως π. Νικολάου Πέττα, του εκ Πατρών, τον οποίον είχον την μεγάλην τιμήν και την ιδιαιτέραν ευλογίαν να γνωρίσω μίαν διετίαν προ της μακαρίας κοιμήσεως αυτού και να εκτιμήσω τας πανθολογουμένας χριστιανικάς αρετάς, δι᾽ ων περιεκοσμείτο, σώζεται δωδεκασέλιδον χειρόγραφον, συνταχθέν παρά του ιδίου, κατόπιν αιτήσεως του Παναγιώτου Αντ. Λόη, τελωνειακού, καταγομένου και εκείνου εκ της πόλεως των Πατρών. Εν αυτώ καταγράφονται βιωματικαί αναμνήσεις περί του αοιδίμου Γέροντος και οσίου ανδρός π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου, από της κοιμήσεως του οποίου συμπληρούνται ήδη πεντηκονταετία. Ο μακαριστός π. Γερβάσιος ήτο πνευματικός πατήρ του π. Νικολάου, αλλά και της προσφάτως μεταστάσης πρεσβυτέρας αυτού Ανθής, οι οποίοι, ως εικός, καλώς εγνώριζον τον άνδρα και τα μάλα ωφελήθησαν παρ᾽ αυτού εις την κατά Χριστόν ζωήν.

Το χειρόγραφον, ως ρητώς και ευκρινώς σημειούται εν τη τελευταία σελίδι αυτού, παρεδόθη την 10-3-1998 υπό του συγγραφέως εις τον Π. Λόην, όστις έμελλε να χρησιμοποιήση αυτό μετ’ άλλων μαρτυριών και  στοιχείων παρά πνευματικών τέκνων του π. Γερβασίου προς εκπόνησιν σχετικών μελετών περί του σεβασμίου Γέροντος. Αλλά το συλλεγέν υλικόν ήτο μέγα και πολύ και δια τούτο ο αείμνηστος Π. Λόης εδημοσίευσεν επιλεκτικώς στοιχεία μόνον εκ των δύο πρώτων σελίδων του περί ου ο λόγος χειρογράφου.

Επειδή αναμφιβόλως η δημοσίευσις τοιούτων μαρτυριών και στοιχείων περί του βίου και της δράσεως μεγάλων προσωπικοτήτων, και δη και εκκλησιαστικών ανδρών, οποίος υπήρξεν ο π. Γερβάσιος, όχι μόνον συντελεί εις την προβολήν και ανάδειξιν προτύπων φωτοειδών εις καιρούς πνευματικής αυχμηρότητος, οίοι και οι παρόντες, αλλά και αποτελούν συμβολήν εις την τοπικήν και κατ᾽ επέκτασιν την εκκλησιαστικήν ιστορίαν της χριστιανικής ημών χώρας, χαιρετίζομεν την έκδοσιν του χειρογράφου εν τω πλαισίω του Εορτολογίου 2014 του αφιερωμένου εις τον π. Γερβάσιον. Προς δε ευχαριστούμεν δια την ευλογίαν και συγχαίρομεν και δια την πρωτοβουλίαν αυτήν τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίαν, έξοχον εκκλησιαστικόν άνδρα, άξιον Ποιμενάρχην της αγιοτόκου αυτής παροικίας και οτρηρόν και άοκνον εργάτην εν τη περιοχή των Βιβλικών Σπουδών, προς ον ευγνώμονες διατελούμεν, ανθ᾽ ων υπέρ της του Χριστού Εκκλησίας και της επιστήμης και μετά πολλού μόχθου ποιεί.

Πηγή:agiosdimitriosromanou.blogspot.gr