Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – Η υπακοή θα τα φέρει όλα

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ
Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912 – 1990)

(38ο )

Τότε, έναντι της Ματθαιϊκής βίας υπήρξε η Φλωρινική ηπιότητα. Οι οπαδοί του Φλωρίνης απόφευγαν την αγριότητα των Ματθαιϊκών, είχαν ηπιότερο ύφος, αν και ήταν ζηλωτές. Οι Γέροντες μεταστράφηκαν προς αυτήν την παράταξη. « Εκ δύο κακών το μη χείρον βέλτιστον», αν και δεν αναπαύονταν. Διαμαρτυρόταν στην συνείδησή τους η ζώσα Εκκλησία, που άδικα αποβλήθηκε και τους προκαλούσε ανησυχία. Η λύση γι’ αυτούς ήταν η … προσευχή.
Ο Γέροντας Ιωσήφ στράφηκε επίμονα στο σταθερό του καταφύγιο, την προσευχή, για να δοθεί άνωθεν λύση. « Επικάλεσαί με εν ημέρα θλίψεώς σου και εξελούμαί σε και δοξάσεις με» ( Ψαλ. 49,15), πράγμα που ο οσιώτατος Γέροντας γνώριζε πολύ καλά από την ασκητική ζωή του. Προσπίπτει με δάκρυα, πόνο και βάθος ταπεινώσεως και ικετεύει.
«Ημάρτομεν, ηνομήσαμεν ενώπιόν Σου και προδίδομεν το πανάγιον Σου θέλημα και δικαίως μας παρέβλεψες ίνα ακαταστατούμεν και να πλανώμεθα του φωτός της αληθείας Σου. Ηγνοήσαμεν το στερέωμα της αληθείας, την ακράδαντον και αταλάντευτον Σου Εκκλησίαν, το πανάγιον Σώμα, όπου μεθ’ ημών ίδρυσας τη ιδία Σου παρουσία και παρεδόθημεν εις συμπεράσματα ανθρωπίνων σκέψεων και διαλογισμών. Μνήσθητι, Πανάγαθε, των οικτιρμών Σου και τα ελέη Σου, ότι από του αιώνος και έως του αιώνος εισίν».
Με πόνο και επιμονή παρέμεινε κρούοντας τα σπλάγχνα του ελέους, και ο Πανάγαθος δεν παρέβλεψε την ταπεινή δέησή του. « Στην έντονη αυτή παράκληση, μας έλεγε ο μακάριος Γέροντας Ιωσήφ, με πήρε ο ύπνος. Τότε βρέθηκα ξαφνικά μόνος μου σε ένα κομμάτι του όρους του Άθωνα μέσα στον ωκεανό, που ταλανευόταν από στιγμή σε στιγμή να καταποντιστεί. Τρόμαξα και σκέφτηκα, ότι αφού αυτό αποκόπηκε από το σύνολο και ταλαντεύεται, σε λίγο θα βυθισθεί και εγώ θα χαθώ. Τότε με ένα δυνατό πήδημα βρέθηκα σε σταθερό μέρος του βουνού. Πράγματι, το μικρό κομμάτι του βράχου, που βρισκόμουν, το κατάπιε η θάλασσα και εγώ δόξασα τον Θεό, που με έσωσε από τον όλεθρο! Αμέσως συνέδεσα το όνειρο με το θέμα που με απασχολούσε και για το οποίο παρακαλούσα τον Κύριο, ώστε να μην με αφήσει να πλανηθώ στις κρίσεις μου.
Και ο παπα Εφραίμ προσευχόμενος άκουσε φωνή, που του έλεγε: « Εν τω προσώπω των Φλωρινικών απεκύρηξες όλην την Εκκλησίαν». Όταν ειρήνευσαν με την πληροφορία, ότι η Εκκλησία παρατείνει την παρουσία της, άκουσε και ο Γέροντας Ιωσήφ θεία φωνή να του λέει, ότι « η Εκκλησία βρίσκεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Κωνσταντινούπολη».
Όταν επέστρεψαν με τους υπολοίπους αγιορείτες πατέρες, με την υπόδειξη του Γέροντος Ιωσήφ, και άφησαν τους ζηλωτές γνώρισαν έμπρακτα την δύναμη της Χάριτος στα Μυστήρια που τελούνταν.

Συνεχίζεται…