Βαθιά και αληθινή πίστη (εμπιστοσύνη) ζητά ο Χριστός (Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας Παντελεήμων)

«Τι σοι θέλεις ποιήσω; ο δε είπεν· Κύριε, ίνα αναβλέψω». (Λουκ. 18. 35-43)

Μία συνάντηση περιγράφει η σημερινή ευαγγελική πε­ρικοπή, μια τυχαία αλλά σωτη­ριώ­δη συνάντηση.

Ο Χριστός πλησίαζε στην Ιεριχώ και στον δρόμο προς την πόλη κα­θο­ταν κάποιος ταλαίπωρος άνθρω­πος και ζητούσε την ελεημοσύνη των περαστικών. Ήταν τυφλός και γι᾽ αυτό είχε την ανάγκη των συν­αν­θρω­πων του. Ήταν τυφλός και δεν μπορούσε να διακρίνει ποιος περ­νούσε μπροστά του. Άκουσε όμως τον θόρυβο του πλήθους που συνόδευε τον Ιησού και θέλησε να μάθει τι συμβαίνει. Και όταν του είπαν πως ο Χριστός είναι εκείνος που περνά, τότε άρχισε να φωνάζει ζητώντας να τον ελεή­σει, παρότι πολλοί τον επέπλητταν και του ζητούσαν να σταματήσει.

Αν πριν από λίγο οι φωνές του πλ­ήθους έκαναν τον τυφλό να αντι­λη­φθεί την παρουσία του Χρι­στού, τώρα οι φωνές του τυφλού κάνουν τον Χριστό να τον προσέξει. Ζητά να τον φέρουν κοντά του και τον ρωτά τι θέλει να κάνει γι᾽ αυ­τον. «Τι σοι θέλεις ποιήσω;»

Αφε­λης ερώτηση θα σκέφθηκαν ίσως πολλοί. Τι μπορεί να θέλει ένας τυφλός; Όμως η ερώτηση του Ιησού δεν είναι τυχαία, δεν είναι αφελής. Αν ο τυφλός του ζητούσε μόνο μία ελεημοσύνη, πιθανόν ο Χρι­στος δεν θα τον θεράπευε, γιατί δεν θα είχε εκπληρώσει την προ­ϋ­πο­θεση για να γίνει το θαύμα. Και αυτή την προϋπόθεση διερευνά ο Χρι­στος με την ερώτησή του: «Τι σοι θέλεις ποιήσω;»

Ασφαλώς ο Χριστός δεν έχει ανά­γκη την απάντηση του τυφλού για να μάθει ποιες είναι οι εσώτερες σκε­ψεις του. Αυτός που «ετάζει καρ­δίας και νε­φρούς» γνωρίζει τι πι­στεύει ο τυφλός που βρίσκεται ενώπιόν του. Χρειά­ζεται όμως να το εξωτερικεύσει, και για να έχει και ο ίδιος την επι­βεβαίωση της ομο­λογίας αλλά και για να τον ακού­­σει το πλήθος που τον ακολου­θούσε.

Η απάντηση του τυφλού δεν απο­δεικνύει μόνο την προσδοκία του να δεί αλλά και την πίστη που έχει για τον Χριστό. Γιατί δεν ζητά κα­νείς από κάποιον κάτι που δεν μπο­ρεί να του προσφέρει.

Όταν ο τυφλός ζητά από τον Χρι­στο το φως του ομολογεί ταυτό­χρο­να ότι πιστεύει σ᾽ Αυτόν, ότι πιστεύ­ει πως ο Ιησούς έχει τη δύναμη να κάνει το θαύμα και να του χαρίσει την όραση που για τόσα χρόνια είχε στερηθεί.

Και η πίστη είναι η προϋπόθεση που ζητά ο Χριστός για να κάνει το θαύμα. Μια λέξη αρκεί, γιατί προ­η­γείται η πίστη, και η πίστη του τυ­φλού επιβεβαιώνεται από τον ίδιο τον Χριστό. «Ανάβλεψον· η πίστις σου σέσω­κεν σε».

Ο Χριστός το δηλώνει κατηγορη­μα­τικά: η πίστη του ήταν αυτή που έκανε το θαύμα. Η πίστη ήταν αυτή που του χάρισε την όραση. Η πίστη ήταν αυτή που τον έκανε να δια­κρι­νει, αν και τυφλός, αυτό που δεν μπο­ρούσαν να διακρίνουν πολλοί από τους Ιουδαίους. Η πίστη ήταν αυτή που έκανε τον τυφλό να ανα­γνωρίσει στον πρόσωπο του Χρι­στού, που δεν έβλεπε, τον Υιό του Θε­ου, γιατί η πίστη είναι, όπως γρα­φει ο απόστολος Παύλος, «πραγ­μάτων έλεγχος ου βλεπομέ­νων». Και το θαύμα είναι, αδελ­φοί μου, πραγ­μα «ου βλεπόμενον». Είναι κάτι που δεν μπορούμε να το δούμε, που δεν μπορούμε να το εξηγή­σου­με, που δεν μπορούμε να το κατα­νοή­σουμε. Και γι᾽ αυτό χρειάζεται η πίστη.

Αδελφοί μου, ο τυφλός της ση­με­ρινής ευαγελικής περικοπής μας δίνει το μάθημα της πίστεως. Πι­στεύει και σώζεται. Πιστεύει περισ­σο­τερο από όσο πίστευαν όλοι εκεί­νοι που ακολουθούσαν τον Ιησού στον δρόμο προς την Ιεριχώ και που ίσως τον είχαν συναντήσει και ακούσει πολλές φορές. Και ενώ εκείνοι προσπαθούν να αποθαρρύ­νουν τον τυφλό να μην πλησιά­σει τον Χριστό, εκείνος επιμένει. Εκεί­νοι τον γνώριζαν, αλλά προφανώς δεν πίστευαν ότι μπορούσε να κάνει ένα τέτοιο θαύμα. Εκείνος δεν τον γνώριζε και όμως πίστευε.

Αυτό είναι το μεγάλο μάθημα του αναβλέψαντος τυφλού, αδελφοί μου. Πολλές φορές και εμείς που βρισκόμαστε κοντά στον Χριστό, κοντά στην Εκκλησία, νομίζουμε ότι πιστεύουμε, αλλά στην πραγμα­τι­κότητα δεν διαθέτουμε την αλη­θι­νη και βαθειά πίστη που ζητά ο Χριστός. Και αν δεν την διαθέτου­με, τότε δεν είναι δυνατόν να σω­θού­με, έστω και εάν ζούμε μέσα στην Εκκλησία και αν εκκλησια­ζο­μαστε τακτικά, διότι η σωτηρία μας είναι ένα θαύμα που επιτελεί ο Χριστός για τον καθένα μας. Είναι ένα θαύμα σαν αυτό που επιτέλεσε ο Χριστός στον τυφλό της Ιεριχούς. Ο Χρι­στος ανοίγει και σε μας τα μα­τια όχι του σώματος αλλά της ψυ­χης, για να μπορέσουμε να δούμε την αλήθειά του, για να μπορέσουμε να απολαύσουμε τη δόξα του. Ανοίγει τα μάτια μας που συσκοτίζονται από την αμαρτία και μας κάνει να βλέπουμε το φως του. Και γι᾽ αυτό το θαύμα απαραίτητη προϋ­πόθεση είναι, αδελφοί μου, η πίστη.

Ας μιμηθούμε, λοιπόν, αδελφοί μου, το παράδειγμα του τυφλού της ευαγ­γελικής περικοπής και ας προσπαθήσουμε να αυξήσουμε την πίστη μας, ώστε να αξιωθούμε να ακούσουμε και εμείς τη φωνή του Χριστού: «ανάβλεψον· η πίστις σου σέσωκέν σε». Αμήν.

Πηγή: imverias.blogspot.com