Αν πούμε σε έναν αρχάριο στην πνευματική ζωή να κάνει ελεημοσύνη, θα ήταν πολύ πιθανό να έδινε στους φτωχούς πολύ λιγότερα απ’ αυτά που μπορεί να δώσει και να το έκανε για λίγο καιρό. Το να δίνεις αυτό που έχεις είναι μία πράξη επαινετή απ’ όλους τους ανθρώπους και λίγο-πολύ το κάνουν όλοι οι άνθρωποι. Το να δίνεις όμως το μόνο πράγμα που έχεις, το οποίο θα συντελούσε στην επιβίωσή σου, είναι μία πράξη θεάρεστη και ανθρωπίνως, αν όχι ακατόρθωτη, πολύ δύσκολη. Ο κινούμενος σε ηθικό επίπεδο άνθρωπος, έχει ως γνώμονα των πράξεών του την φιλαυτία του. Αδυνατεί να κάνει ελεημοσύνη, εκτός αν έχει να πάρει κάτι ως αντάλλαγμα, είτε αυτό είναι αναγνώριση είτε ατομική θρησκευτική ικανοποίηση. Η ελεημοσύνη συνδέεται τόσο ...























