Πεμπτουσία

Είπαμε ότι το αιώνιο πρόβλημα του ανθρώπου είναι ο θάνατος. Ο Θεός ενανθρώπησε για να θεωθεί ο άνθρωπος, χωρίς την ανάσταση όμως, την νίκη και κατάργηση του θανάτου, η αλήθεια αυτή παραμένει λειψή κι αδιάφορη για τον άνθρωπο . Ο Χριστός δηλαδή ήρθε, όχι απλά και μόνο για να θεσπίσει μία νέα ηθική, αλλά για να πατήσει «θανάτῳ τόν θάνατον». Αυτό είναι το παράδοξο της χριστιανικής πίστεως, το ότι ο Χριστός δείχνει την αληθινή ελευθερία σταυρώνωντας τον Εαυτό Του. Ως αναμάρτητος άνθρωπος σταυρώνεται εκουσίως, επομένως είχε το «δικαίωμα» να αναστηθεί, να «σκίσει το χειρόγραφο» και να καταλύσει την εξουσία του θανάτου. Δεν είναι ένα κατόρθωμα η ανάσταση, αλλά ένας τρόπος ζωής, που προτείνεται ελεύθερα σ’ όλους τους ανθρώπους. Ο Χριστός καλεί ...

«Νενίκηνται της φύσεως οι όροι, εν σοι Παρθένε άχραντε. Παρθενεύει γαρ τόκος και ζωή προμνηστεύεται θάνατος. Η μετά τόκον Παρθένος και μετά θάνατον ζώσα, σώζεις αεί, Θεοτόκε, την κληρονομίαν σου». Το πιο πάνω τροπάριο είναι ο ειρμός της Θ΄ (ενάτης) ωδής του Κανόνος της γιορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Μιλά για την υπέρβαση των νόμων της φύσεως, λέγοντας στην Παναγία: «Σε σένα, Παρθένε άχραντε, νικήθηκαν οι φυσικοί νόμοι. Διότι η παρθενία ενώνεται με τη γέννα και ο θάνατος με τη ζωή. Μετά τη γέννα μένεις παρθένος και μετά το θάνατο ζεις, σώζοντας πάντα, Θεοτόκε, τους δικούς σου». Αλήθεια, πώς να υμνήσεις Αυτήν που είναι «τιμιώτερη από τα Χερουβείμ και ασύγκριτα πιο ένδοξη από τα Σεραφείμ»; Τι να πεις γι’ Αυτήν που υμνήθηκε ...

Χαίρε θρόνε πυρίμορφε Κυρίου, Χαίρε θεία και μανναδόχε στάμνε Με μεγάλη ευφροσύνη και χαρά εορτάζουμε το γεγονός της Κοιμήσεως της Παναγίας Μητρός του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, της εξόδου της από τον μάταιο τούτο κόσμο και την μετάστασή της στον ουρανό, στην αιώνια δόξα και βασιλεία. Στο ιστορικό χωριό της Γεσθημανής ήταν ο τελευταίος γαλήνιος και ήρεμος λιμένας της επίγειας ζωής της Παρθένου Μαρίας. Μιας ζωής, η οποία υπήρξε σύνθεσις χαράς και πόνου, συνδυασμός γαλήνης και τρικυμίας, όπως είναι και κάθε ανθρώπινη ζωή. Μιας ζωής, η οποία άρχισε από τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας, προχωρά στον Γολγοθά και καταλήγει στη Γεσθημανή, στο χωριό της αγωνίας και του πόνου του Υιού και Θεού . Το σώμα της Υπεραγίας Θεοτόκου αν και νεκρώθηκε δεν ...

Η Αγία μας Εκκλησία αποκαλεί τη Μάνα Παναγιά ως το γλυκασμό των αγγέλων, τη χαρά των θλιβομένων και την προστάτιδα των χριστιανών. Ως χρυσοπλοκώτατον πύργον και δωδεκάτειχον πόλιν, ως ηλιοστάλακτον θρόνον και καθέδραν του Βασιλέως. Ωστόσο, όπως και να την αποκαλέσει, για τον ανθρώπινο νου παραμένει ένα ακατανόητο θαύμα που γαλουχεί το Δεσπότη Χριστό, που αποτελεί τη γέφυρα μεταξύ γης κι ουρανού, την ατελείωτη ελπίδα και το αιώνιο στήριγμα κάθε χριστιανού. Τη 15η του μηνός Αυγούστου, η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη της Πανσεβάσμιας μεταστάσεως της υπερενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου κι αειπαρθένου Μαρίας. Όχι όμως μία μνήμη λυπηρή και πενθική, αλλά χαροποιά κι ευφρόσυνος. Αφού σύμφωνα με τον Άγιο Ανδρέα Κρήτης το σώμα αυτό δεν ήταν η χωμάτινη σάρκα που φορούσε ...

«Η πηγή τής ζωής εν μνημείω τίθεται καί κλίμαξ πρός ουρανόν ο τάφος γίνεται». (Προσόμοιον Μ.Εσπερινού Κοιμήσεως Θεοτόκου). Σήμερα, όπως καί σέ κάθε γιορτή αγίου τής Εκκλησίας μας, κάνουμε κάτι πού φαίνεται παράδοξο· γιορτάζουμε τόν θάνατο. Καί τό κάνουμε αυτό, όχι γιατί χαιρόμαστε γιά τόν θάνατο, αλλά γιατί χαιρόμαστε γιά τήν δύναμη πού μάς παρέχει η Εκκλησία νά υπερνικήσουμε τόν θάνατο. Γιορτάζουμε τόν θάνατο ως πρόσκαιρη κοίμηση. Τόν γιορτάζουμε όχι ως κάθοδο στόν άδη, αλλά ως άνοδο στόν ουρανό. Σήμερα μάλιστα γιορτάζουμε τόν αγιότερο ανθρώπινο θάνατο. Γιορτάζουμε τήν αγιότερη ανθρώπινη κοίμηση· τήν κοίμηση τής Παναγίας· τήν κοίμηση τής μητέρας τού Θεού, τής μητέρας τής Ζωής. Καί γιορτάζουμε τήν κοίμηση αυτήν όχι μόνο ως γεγονός πού αφορά τό πρόσωπο τής Παναγίας, αλλά καί ως ...

Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί, παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα. «Τη ενδόξω Κοιμήσει Σου ουρανοί επαγάλλονται». Οι στρατιές των αγγέλων πανηγυρίζουν, όλη η κτίση ευφραίνεται. Μία έκρηξη χαράς απ’ άκρου εις άκρον της γης, μία εορτή δοξολογική, προαναγγέλλουν οι γιορτινοί ύμνοι. Ένα απρόσμενα ευχάριστο ξάφνιασμα επιφυλάσσεται για τις φτωχές μας καρδιές, που συνήθως συνδέουν την Κοίμηση με την θλίψη του θανάτου και του αποχωρισμού. Αναγνωρίζουμε, βέβαια, πάντα στην μορφή της Παναγιάς μας την πηγή της ανεξάντλητης χαράς, αφού υπήρξε «η της χαράς δεξαμένη το πλήρωμα». Διακόνησε στην χαρμόσυνη σιγή της παρθενικής ψυχής της το μέγα και παράδοξο θαύμα της Θείας Ενανθρώπησης. Γι’ αυτό, το «χαίρε» νυχθημερόν Της απευθύνουμε, «χαράς αιτία» Την αποκαλούμε. Εκείνη ικετεύουμε, για να γεμίσει την ζωή μας χαρά. «Χαράς ...

Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί, Σήμερα, αυτή τη μεγάλη θεομητορική εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, οι ορθόδοξοι χριστιανοί σε όλο τον κόσμο τιμούν την Παναγία Μητέρα μας. Όπου υπάρχει Εκκλησία του Χριστού, η πονεμένη ψυχή του Χριστιανού γονατίζει εμπρός στην αγία της εικόνα, αποθέτει με εμπιστοσύνη το φορτίο των προβλημάτων της, ευγνωμονεί για τις ευεργεσίες της και ζητάει τις πρεσβείες της. Η Παναγία τιμάται ιδιαιτέρως σήμερα στην Ελλάδα μας. Δεν υπάρχει χωριό η πολιτεία που να μην έχει ναό στο όνομά της, που να μην ακούγονται ύμνοι και ψαλμοί της μεγάλης μας Μητέρας αυτό τον θεομητορικό μήνα του Αυγούστου. Από τότε που οι Έλληνες δέχθηκαν την πίστι του Χριστού έκαναν την Μητέρα Του και δική τους Μητέρα. Την έκαναν πολιούχο στη βασιλίδα των πόλεων, ...

Ομιλία του π. Μύρωνος Σιμωνοπετρίτου για την αίσθηση της όσφρησης, με αφορμή το βιβλίο του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου «Περί φυλακής των πέντε αισθήσεων». Η ομιλία έγινε στην σύναξη των νέων στο μετόχι της Αναλήψεως της Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας στο Βύρωνα Αττικής. Your browser does not support the audio element.

Σήμερα δεν θα μιλήσουμε για κάποιον άγιο, γνωστό ή άγνωστο στους πολλούς, όπως  συνηθίζουμε να κάνουμε στις συνάξεις μας.  Θα μιλήσουμε για κάποια πού στέκεται ψηλότερα από τους αγίους και από αυτούς τους αγγέλους. Λέμε για Εκείνη ότι είναι «Τιμιωτέρα των Χερουβείμ» και «ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ». Θα μιλήσουμε λοιπόν για την Παναγία και θα είναι αυτό ένα τόλμημα, αφού ο νέος άγιος της εκκλησίας μας, ο όσιος Παΐσιος έλεγε ότι για την Παναγία μπορεί να μιλάει μόνο αυτός που την είδε. Και έχει δίκιο και η προσέγγιση του αυτή μας παραπέμπει στο άλλο επίσης σημαντικό, στο ότι θεολόγος είναι αυτός πού «είδε» τον θεό και μπορεί να μιλήσει γι’  Αυτόν. Έτσι, ο δρόμος που μας μένει να ακολουθήσουμε, αν ...

Το εσπέρας της Δευτέρας 13ης Αυγούστου 2018 ο Σεβ. Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Ευγένιος προέστη της καθιερωμένης μεταφοράς της Ιεράς Εικόνος της Παναγίας από την Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Ατάλης-Μπαλή στο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Χαρακιανής Μυλοποτάμου, όπου θα παραμείνει κατά το διήμερο του πανηγυρικού εορτασμού της μεγάλης Θεομητορικής Εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Εκατοντάδες θεοτοκόφιλοι πιστοί, όπως κάθε χρόνο, συμμετείχαν στη λιτανευτική πομπή, οι οποίοι, κατά μήκος του Βορείου Οδικού Άξονα (Εθνικής Οδού), καλύπτουν πεζοί μια απόσταση περίπου 5 χιλιομέτρων συνοδεύοντας με ευλάβεια την Ιερά Εικόνα της Θεομήτορος. Στην λιτάνευση συμμετείχαν πολλοί Κληρικοί, μεταξύ των οποίων ο Παν. Αρχιμ. Αθανάσιος Καραχάλιος, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων, ο Παν. Αρχιμ.  Πορφύριος Αουάντ, Ηγούμενος της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής ...

Ο μακαριστός ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος, μιλώντας για την μεγάλη εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, τονίζει ότι η Παναγία δεν εγκατέλειψε τον κόσμο, όταν εκάθισε εκ δεξιών του Θεού μετά την θεία μετάστασή της, αλλά πρεσβεύει πάντοτε για την σωτηρία όλων των ανθρώπων που πιστεύουν και αγωνίζονται να ζήσουν κατά Χριστόν.   Your browser does not support the audio element.

Ανάγνωση από το ομώνυμο βιβλίο, έκδοσης Ιερού Ησυχαστηρίου Άγιος Εφραίμ, Κατουνάκια, Άγιον Όρος. Η ηχογράφηση έγινε στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού. Διαβάζει ο Πρωτοσύγκελλος της Ι.Μ. Λεμεσού Αρχιμανδρίτης Ισαάκ. Your browser does not support the audio element.

Η εξέχουσα θέση που κατέχει η Κυρία Θεοτόκος στη ζωή των ορθοδόξων αναδύεται από την ίδια την προσωπικότητα της και το ρόλο της στο σχέδιο της Θείας Οικονομίας. Η ευσέβεια του λαού του Θεού ύμνησε τις αρετές και την αγιότητα της αποδίδοντας σ’ αυτήν επίθετα και χαρακτηρισμούς πού απεικονίζουν τις εσωτερικές της ποιότητες. Ή μορφή της κυριαρχεί στις ψυχές των πιστών ως Μητέρα, συμπαραστάτης και βοηθός στον πνευματικό, αλλά και στον καθημερινό τους αγώνα. Ο εσωτερικός πλούτος και τα θρησκευτικά βιώματα των συγγραφέων, υμνογράφων και ποιητών της Εκκλησίας αποτυπώνονται στους Λόγους, τις Ομιλίες και τους Ύμνους που αποτελούν εγκώμια δοξολογίας και αίνου, αλλά και δεήσεις εξιλασμού στην αναζήτηση της λυτρώσεως. Κέντρο της τιμής και των εορτασμών προς το πρόσωπο της Θεοτόκου ...