Πεμπτουσία

Ο χορτασμός του πεινασμένου λαού στην Παλαιστίνη αποτελούσε σημάδι μεσσιανικό: Αυτός που δίνει τροφή στα πλήθη και μάλιστα με τρόπο υπερφυσικό δεν μπορεί παρά να είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας. Γι’ αυτό και τη στιγμή του συγκλονιστικού πειρασμού μετά τη βάπτιση λέγει ο σατανάς στον Χριστό: «Αν είσαι Υιός του Θεού, πες να γίνουν αυτές οι πέτρες ψωμιά» (Ματθ. 4, 3. Λουκ. 3-4), για να λάβει την απάντηση: «Ο άνθρωπος δεν ζει μόνο με το ψωμί αλλά με κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα του Θεού». Ωστόσο, όταν ο ίδιος έκρινε πως ήλθε η κατάλληλη στιγμή, έκανε το θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων και χόρτασε πέντε χιλιάδες λαού. Το γεγονός αυτό αφηγούνται όλοι οι ευαγγελιστές (βλ. Μαρκ. 6, 31-44. 8, 1-9. ...

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, παρμένη από τον Ευαγγελιστή Ματθαίο, βλέπουμε να ξεδιπλώνεται άλλο ένα θαυμαστό γεγονός που επιτέλεσε ο Κύριος: το γνωστό θαύμα του χορτασμού ενός μεγάλου πλήθους ανθρώπων και συγκεκριμένα «ήσαν άνδρες ωσεί πεντακισχίλιοι χωρίς γυναικών και παιδίων ». Συγκεκριμένα, μετά το μαρτυρικό τέλος του Τιμίου Προδρόμου, είχε καταφύγει ο Κύριος στην έρημο, για να ησυχάσει και να αποφύγει τη μανία της Ηρωδιάδος . Εκεί τον ακολούθησε πολύς κόσμος, για να ακούσει τη διδασκαλία Του και να λάβει την ευλογία των ιάσεων . Τόσος ήταν ο ενθουσιασμός του λαού που ήταν με το Μεγάλο Διδάσκαλο της ανθρωπότητος, τον Ιησού Χριστό, ώστε ξέχασαν τις ανάγκες και απαιτήσεις του σώματός τους και δεν προμηθεύτηκαν τροφή, για να εξασφαλίσουν την διατροφή τους μέσα ...

Φίλοι μου, Σε λίγες μέρες θα εορτάσουμε την Αγία Μαρκέλλα την Χιοπολίτιδα. Την 22 Ιουλίου κατά την ημέρα εορτής της Αγίας Μαρκέλλας, κάθε χρόνο προσέρχονται στο Ιερό Προσκύνημα πολύς κόσμος όπου αρκετοί άνθρωποι περπατούν πολλές ώρες από την Πόλη της Χίου όπου είναι σχεδόν 56 km . Η χάρη της Αγίας Μαρκέλλας δίνει την Δύναμη στον Πιστό για να κάνει αυτό το πολύωρο και συνάμα κουραστικό περπάτημα και το λέω κουραστικό γιατί ο δρόμος είναι άλλοτε ανήφορος και με πολλές στροφές διασχίζοντας μέσα από Βουνά , όταν όμως έχεις Πίστη τίποτα δεν είναι κουραστικό όπως μας έχουν διηγηθεί άνθρωποι που μένουν πιστοί κάθε χρόνο στο τάμα τους. Ο κάθε άνθρωπος, φίλοι μου αναγνώστες, είναι αμαρτωλός «Ουδείς Τέλειος», οι Άγιοι γνωρίζουν από εμάς, ...

Εκδηλώσεις Συνδέσμου Αποφοίτων, Μαθητών και Απογόνων Ανωτέρας Σχολής Γυμνασίου Λευκονοίκου στις 29 Ιουλίου 2018.  1. Εκκλησιασμός και Μνημόσυνο αποθανόντων και πεσόντων καθηγητών και μαθητών Ανωτέρας Σχολής Γυμνασίου Λευκονοίκου στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Αλαμάνου. 2. Συνεστίαση του Συνδέσμου στις 12:00 μ.μ. στο TRIKKIS PALACE ΣΤΟ Πεντάκωμο. Θα υπάρχει έκθεση Φωτογραφιών των Τελειφοίτων και Καλλιτεχνικό Πρόγραμμα.  

Μία εκπληκτική συναυλία απόλαυσε το κοινό το βράδυ του Σαββάτου 14 Ιουλίου 2018 συντροφιά με τα χορωδιακά σχήματα του Δημοτικού Ωδείου Πολυγύρου, στο προαύλιο του Δημαρχείου. Μία πολυαναμενόμενη συναυλία, που ήταν κανονικά προγραμματισμένη για τις 8 Ιουλίου αλλά αναβλήθηκε λόγω των άστατων καιρών συνθηκών που επικρατούσαν την ημέρα εκείνη. Το Σάββατο όμως ο καιρός στάθηκε σύμμαχος για την πραγματοποίηση της συναυλίας – αφιέρωμα σε αστικά λαϊκά τραγούδια και συνθέτες της Ελλάδας με τίτλο «Ας μην ξημέρωνε ποτέ». Η βραδιά ήταν υπέροχη! Πλήθος κόσμου βγήκε έξω, περπάτησε στο κέντρο της πόλης και διασκέδασε με τραγούδια των Τσιτσάνη, Βαμβακάρη, Χιώτη, Παπαϊωάννου, Καλδάρα και Χατζηχρήστου. Οι μαγευτικές φωνές των μελών της Μικτής Χορωδίας Πολυγύρου και του Γυναικείου Φωνητικού Συνόλου «Θαμυριάδες» με την μαέστρο Μαρία ...

Στα 1974, και στις 20 του Δευτερογιούνη, δηλαδή του Ιουλίου, ανήμερα του Αϊ Λιά, του πυρφόρου προφήτη, η “γλυκεία χώρα Κύπρος” είχε ξανά το δικό της μερτικό. Το προηγούμενο μερτικό, το μερίδιο της δηλαδή, στην τουρκική θηριωδία, το πλήρωσε την 9η Ιουλίου του 1821. Τότε η Μεγαλόνησος “προσέφερε” όλη της την ηγεσία, τον Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό και τους λοιπούς της ιεράρχες της, κληρικούς και προεστούς, σπονδή στον υπέρ ελευθερίας του γένους αγώνα, την Ελληνική Επανάσταση! Και να, οι Αγαρηνοί επιστρέφουν, παρόλο που οι ίδιοι πούλησαν πιο παλιά την Κύπρο στους Άγγλους. Φαίνεται πως τα συμφέροντά τους πλέον είναι διαφορετικά. Ή μήπως πρόκειται για εκτελεστές ευρύτερων σχεδίων στην περιοχή; Ναι, αλλά μπροστάρηδες είναι οι θηριωδέστεροι του είδους, όταν αφεθούν ελεύθεροι να δράσουν ή ...

Ο μακαριστός Γέρων Γεώργιος Γρηγοριάτης μιλάει για τον άγιο και ένδοξο Προφήτη Ηλία, ο οποίος δεν ακολούθησε τους πολλούς ασεβείς, αλλά έμεινε ακλόνητος στην πατρώα πίστη και ευσέβεια και ανεδείχθη μέγας ενώπιον του Θεού, ένα φωτεινό παράδειγμα αντίστασης στην γενική αποστασία της εποχής του. Your browser does not support the audio element.

Καθώς θυμόμαστε και φέτος τη μέρα εκείνη που οι «ειρηνευτικές δυνάμεις» της Τουρκίας εισέβαλλαν στην Κύπρο, σκέφτομαι τον εμπαιγμό της ιστορίας μας που η προδοσία πέτυχε. Βέβαια, υπήρξαν και χειρότερες καταστάσεις από το 1974, μια και στο παρελθόν είχαμε πλήρη κατάκτηση της Μεγαλονήσου, «πόνος και οδυρμός πολύς», δάκρυ και αίμα απ’ άκρου εις άκρον. Όμως οι ΄Ελληνες κάτοικοί της, στηριγμένοι στην πίστη των Πατέρων τους ήξεραν πότε να υπομένουν και πότε να ξεσηκώνονται. Κατείχαν, ως εμπειρία ζωής, το σταυροαναστάσιμο τής Ορθοδοξίας, που αποδέχεται ό,τι δεν μπορεί ν’ αλλάξει και αλλάζει ό,τι μπορεί. Ο σταυρός όχι ως στόχος ζωής αλλά ως μέσο που οδηγεί στην Ανάσταση, καθόριζε την υπομονή και την ελπίδα, τη σιωπή και το τραγούδι τους. Σήμερα, τα βιώματα έχουν αλλάξει. ...

Τον όγδοο προ Χριστού αιώνα, στα χρόνια του Προφήτη Ηλία, το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ είχε αποστατήσει από το Θεό. Δυστυχώς μετά το θάνατο του Σολομώντος ο λαός είχε χωρισθεί σε δύο βασίλεια, το βόρειο με τις δέκα φυλές και το νότιο με τις φυλές του Ιούδα και του Βενιαμίν. Το νότιο είχε πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, ενώ το βόρειο είχε πρωτεύουσα τη Σαμάρεια. Δυστυχώς, στο βόρειο βασίλειο οι βασιλείς ακολούθησαν την ειδωλολατρία, όπως ο Αχαάβ. Αυτός είχε ένα μαλακό, χαλαρό χαρακτήρα, με τάση προς την ειδωλολατρία, και ήταν άνθρωπος που επηρεαζόταν από τη γυναίκα του Ιεζάβελ, η οποία δεν ήταν Εβραία, αλλά Συροφοινίκισσα, ειδωλολάτρισσα φανατική. Γρήγορα, εξαιτίας αυτής της φοβερής γυναίκας, η λατρεία του αληθινού Θεού εξοστρακίσθηκε και εισήχθηκε η ...

Η βυζαντινή ιατρική χαρακτηρίζεται κυρίως από την καταγραφή της στο συγγραφικό έργο μεγάλων επιφανών ιατρών και από την ίδρυση των « ξενώνων », δηλαδή εγκαταστάσεων, συνήθως μοναστηριακών, ιατρικής περίθαλψης στα πρότυπα των σημερινών νοσηλευτικών μονάδων.1,2 Στηρίχθηκε σε γνώσεις από την αρχαία ελληνική, ελληνιστική και ρωμαϊκή περίοδο, επηρεάστηκε δε από την σταδιακή επικράτηση του χριστιανισμού η οποία έδωσε νέα ώθηση στα ανθρωπιστικά ιδεώδη και στην ανάγκη της προσφοράς προς τον συνάνθρωπο.3 Η οδοντιατρική δεν θεωρούνταν ξεχωριστό από την ιατρική επάγγελμα παρότι οι βυζαντινοί ιατροί φαίνεται να είχαν κάποιου είδους εξειδίκευση σε αυτήν. Ασκούνταν συνήθως από απλούς γενικούς χειρουργούς ή λοιπούς ιατρούς οι οποίοι εκτελούσαν διάφορες εργασίες όπως, μεταξύ άλλων, σταθεροποιήσεις χαλαρών δοντιών με την χρήση μεταλλικών συνδέσμων ή γεφυρών, καθαρισμούς δοντιών ...