Το μεγάλο ενδιαφέρον για τη διατήρηση της υγείας μέσω των γυμναστικών ασκήσεων, όπως εκδηλώνεται από τους γιατρούς και παιδαγωγούς κυρίως τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα δεν αποτελούσε προνόμιο των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων, των αριστοκρατών όπως συνέβαινε στις προηγούμενες περιόδους αλλά μόνο του άντρα. Προς τα τέλη του 19ου αιώνα η υγεία στις χώρες της κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης γίνεται αντιληπτή ως ύψιστη ανθρώπινη αξία και η διατήρηση και προαγωγή της αναδύεται ως ουσιαστική αποστολή, της κεντρικής διοίκησης, του κράτους. Επίσης, διατυπώνονται από φιλοσόφους, παιδαγωγούς και στοχαστές απόψεις σχετικά με την παράλληλη και αναγκαία καλλιέργεια των πνευματικών και σωματικών στοιχείων του ανθρώπου για την προσέγγιση της ολοκλήρωσης της ανθρώπινης φύσης (Porter, 1987). Αρχίζουν έτσι να διαμορφώνονται κάποιες αντιλήψεις ότι οι σωματικές-γυμναστικές ...






















