Για να μην είσαι καθημερινά ...
Για να μην είσαι καθημερινά ...
«Είναι αναγκαίο και έχει ξεχωριστή πνευματική αξία, ιδιαίτερα σήμερα, να παρουσιάζεται η ζωή των εναρέτων και αγίων ανδρών της Εκκλησίας μας. Η βιογραφία και η ενάρετη ζωή του Γέροντός μας Ιωσήφ του Βατοπαιδινού,… αποτελεί μία έκφραση της αγάπης μας προς το πρόσωπό του», σημειώνει μεταξύ άλλων στην εισαγωγή του πονήματός του για τον μακάριο Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό ο καθηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου αρχιμανδρίτης Εφραίμ, το οποίο παρουσιάσθηκε την Πέμπτη 19 Απριλίου 2018 στο Μέγαρο Μουσικής. Η ιστορική Αγιορείτικη εκδήλωση που έγινε με αφορμή την έκδοση του τόμου του Αρχιμ. Εφραίμ, Καθηγουμένου της Ι.Μ. Μονής Βατοπαιδίου, «Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός (1.7.1921 – 1.7.2009)», αγκαλιάστηκε από χιλιάδες λαού, καθώς πάνω από 2700 άτομα πλημμύρισαν την αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης» και τους χώρους πέριξ ...
Στην πλήρωση της χειρεύουσας Ιεράς Μητροπόλεως Πριγκηποννήσων προχώρησε την Πέμπτη, 19 Απριλίου, η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία συνεδριάζει από το πρωί, στο πλαίσιο των τακτικών συνεδριών της για τον μήνα Απρίλιο, υπό την προεδρία του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου. Από την ψηφοφορία των μελών της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, που πραγματοποιήθηκε στον Πατριαρχικό Ναό, κατόπιν προβολής τριών υποψηφίων, εξελέγη παμψηφεί ο μέχρι σήμερα Μητροπολίτης Σεβαστείας Δημήτριος. Στο πρόσωπό του η Μητρόπολη Πριγκηποννήσων ανυψώθηκε σε Γεροντική. Την ίδια ημέρα το μεσημέρι ενώπιον του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και των μελών της Αγίας και Ιεράς Συνόδου προσήλθε ο νέος Μητροπολίτης Γέρων Πριγκηποννήσων Δημήτριος ώστε να αποδεχθεί την εκλογή του με το μικρό Μήνυμα. «Ιερώτατε αδελφέ Μητροπολίτα Πριγκηποννήσων κ.Δημήτριε, Ασμένως σας αγγέλομεν ότι εισηγήσει ...
When we speak of sin, this concept isn’t moral, but ontological and transcends the norms of social life. Not because it opposes these norms, but because it proceeds infinitely farther than them. Moral laws speak of punishment, but God says: ‘Love your enemies. Do not fear those who kill you’. But this is impossible to explain in words and to understand other than through the heart. Because it’s natural for everyone who has a sense of the presence of death to protect themselves from any creature that threatens their life or even their comforts. And, so far, this has been the cause of all the conflict in the world.
The watchword for the Orthodox faithful is ‘Christ is all and is in all’ (Col. 3, 11), that is unless every aspect of our life is steeped in Christ, then it’s divided in an unacceptable manner into religious and non-religious. Such a disjunction exists in pagan religions. Religiosity is only life at the time of the altar, the sacrifice, the worship of the god. This religiosity is one facet of their life-style. The rest of their way of life, individual and social, is separate. Their way of life can therefore be divided into religious or non-religious, just as today the lives of people who hold public office are divided into public and private. This division leads to a notion of ‘religious ...
Και η αποστασία γίνεται συνήθως ...
Ο Άγιος Παΐσιος με τον Άγιο Αρσένιο. Επίσης διηγήθηκε ο ίδιος ότι μια άλλη φορά είχαν πάει πολλοί Τούρκοι (Τσέτες), για να πατήσουν τα Φάρασα. Στο χωριό οι άνδρες έλειπαν, άλλοι στα μακρινά κτήματα και άλλοι στα ταξίδια. Αναγκάστηκε τότε να μαζέψη τα μικρά παιδιά, μόνο για να δείξουν στόχο γύρω από το Κάστρο ότι είναι πολλοί, και μετά τα έδιωξε, για να κρυφθούν. Μερικοί γέροι που ήταν, και αυτοί σκόρπισαν, και τελικά έμεινε μόνος του με την απόφαση να σκοτωθή καλύτερα παρά να δη του Τούρκους στο χωριό. Είχαν τελειώσει όμως οι σφαίρες του και μετά τον έπιασαν ζωντανό οι Τούρκοι. Αφού τον έδεσαν γερά, τον πήγαν στο σπίτι του και τον ανέβασαν στο δώμα (ταράτσα), όπου είχαν στήσει τη κρεμάλα του. ...
Αναδημοσίευση από το βιβλίο του πρόσφατα αποβιώσαστα μεγάλου έλληνα σλαβολόφου Αντωνίου-Αιμιλίου Ταχιάου, “Βυζάντιο και Ρωσία, Θέματα πνευματικών και πολιτιστικών σχέσεων”, των εκδόσεων University Studio Press. Το κείμενο δημοσιεύεται χωρίς τις παραπομπές. Είναι δύσκολο να καθοριστεί επακριβώς πότε άρχισαν οι σχέσεις της Ρωσίας με το Άγιον Όρος. Οι δυσκολίες στην έρευνα του θέματος προέρχονται όχι μόνο από την έλλειψη επαρκών ιστορικών μαρτυριών, αλλά και από την ασάφεια των λίγων που διασώθηκαν. Εκείνο που μπορεί με θετικότητα να λεχθεί για την αρχή των πνευματικών σχέσεων της Ρωσίας με την χερσόνησο του Άθω είναι ότι αυτή συμπίπτει σχεδόν με την εποχή του πλήρους εκχριστιανισμού της Ρωσίας και της οργάνωσης σ’ αυτήν μοναχικού βίου, δηλαδή ανάγεται στον 10ο αιώνα. Άγιος Αθανάσιος Αθωνίτης. Το Άγιον Όρος άρχισε να ...
Ο Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Χατζηγιάγκου, Προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης, αναλύοντας το Σύμβολο της Πίστεως, τονίζει ότι ο Θεός, που δεν γνωρίζεται στην Ουσία Του, αποκαλύπτεται στην μεγαλουργία του σύμπαντος, στην αρμονία και την τάξη του κόσμου και στον σκοπό της ύπαρξης των όντων. Your browser does not support the audio element.
Συνολικά μιλώντας, μπορεί κανείς να καταλάβει πώς δύο άνθρωποι που έζησαν σε διαφορετικές εποχές και διαφέρουν μεταξύ τους ως προσωπικότητες, καθώς εκφράζουν διαφορετικές θεωρίες, όχι μόνο όσον αφορά τους ηγεμόνες και τις ηγεμονίες, αλλά γενικότερα τις αντίθετες απόψεις για τη ζωή και τους ανθρώπους, μπορεί να έχουν και κοινά μεταξύ τους. Το γεγονός ότι κάποιος διαφωνεί με κάποιον άλλο, δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά τα οποία μπορούν να ενώσουν τους ανθρώπους μεταξύ τους. Οι δύο αυτές μεγάλες προσωπικότητες, ο Πατριάρχης Φώτιος και ο Νικολό Μακιαβέλι συμφωνούν σε κάποια σημεία και αυτό είναι κάτι που πρέπει να μη λησμονηθεί. Αλλά ακόμα και οι διαφορές μεταξύ των ανθρώπων δεν πρέπει να τους χωρίζουν, αλλά μέσα από αυτές μπορεί να ...
Με εισηγητή τον John Money ο όρος κοινωνικό φύλο(Gender) εξαπλώθηκε τη δεκαετία του ’70 και η φεμινιστική θεωρία υιοθέτησε την ιδέα της διάκρισης του βιολογικού φύλου και της κοινωνικής κατασκευής των φύλων. Άλλωστε οι καταβολές της εν λόγω θεωρίας εντοπίζονται στη διατύπωση της φεμινίστριας Simone de Beauvoir της οποίας αποδίδεται η φράση: «γυναίκα δεν γεννιέσαι, αλλά γίνεσαι». Παρότι η Simone de Beauvoir δεν χρησιμοποιεί τον όρο κοινωνικό φύλο, υπονοεί όμως ότι ένα βιολογικά καθορισμένο σώμα με συγκεκριμένα ανατομικά χαρακτηριστικά (θηλυκό), σταδιακά διαμορφώνεται και εξελίσσεται σε έμφυλο υποκείμενο (γυναίκα). Η ανθρωπολόγος Gayle Rubin προβαίνει σε μια πιο ολοκληρωμένη θεωρητικά διατύπωση της διάκρισης βιολογικού και κοινωνικού φύλου στο άρθρο της “The Traffic in Women”, υποστηρίζοντας ότι κάθε κοινωνική οργάνωση, έχει ένα ‘σύστημα ...
Σύμφωνα με την τυπική εισαγωγή του Βυζαντίου, τα έργα ξεκινούν με αφορμή την ανάθεση του έργου από κάποιο φανταστικό πρόσωπο.Ο Αναγνώστης φαίνεται να ξεκινάει με την τυπική αυτή εισαγωγή. Δηλαδή γράφει επειδή κάποιος άλλος τον έχει βάλει. Το πρόσωπο αυτό, βέβαια, είναι της φαντασίας του και ας αναφέρει στον επίλογο ότι πρόκειται για έναν τίμιότατο πατέρα της Εκκλησίας. Γι΄αυτό δεν αναφέρει και το όνομα του. Στο πρώτο κεφάλαιο, λοιπόν, βλέπουμε τον πρόλογο. Ο συγγραφέας γράφει και απευθύνεται σε ένα β’ πρόσωπο, σε έναν καλό του φίλο που τον αποκαλεί άριστο, πνευματώδη και φιλομαθή. Αυτός φαίνεται να ζητάει από τον Αναγνώστη να διηγηθεί την άλωση της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους. Ο φίλος αυτός από την αρχή δείχνει να είναι κάποιο πρόσωπο με ...
Μεγάλο και αιώνιο το πρόβλημα ...
Ο άνθρωπος καλείται ελεύθερα να ...
Time past doesn’t return. Life is like a war, like a market, like a school, like a long sea voyage. In battle, there’s no room for respite, in trade you can’t be inactive, at school you can’t be inattentive, on a sea voyage you can’t be negligent. So don’t be lazy, don’t neglect the works of God, but make an effort and work hard. Here’s the battle-field for you, the market-place, the school.
Την λέξη «ψαλτόλυσσα» την άκουσα εσχάτως, αλλά το είδος το γνωρίζω από παλιά. Διότι «ψαλτόλυσσα» δεν είναι μόνο η λύσσα που έχουν ωρισμένοι μοναχοφάηδες ψαλτάδες να τα ψάλλη όλα η αφεντομουτσουνάρα τους, αλλά είναι και το είδος αυτών που θα μπορούσαμε να τους πούμε «της προσκολλήσεως». Στην αρχή ζυγώνουν στο ψαλτήρι σεμνά και διστακτικά, και εκτελούν χρέη ισοκράτη. Άμα ο ψάλτης διαπιστώση ότι δεν είναι παράφωνοι μπορεί ενδεχομένως την τρίτη με τέταρτη φορά να τους ρίξη ένα βλέμμα συμπαθείας, να τους ευχηθή ένα και του χρόνου ή να τους ειδοποιήση για μια έκτακτη περίπτωση. Η ψαλτόλυσσα κάθεται μαζεμένη σαν το σκυλλί –προς το οποίο η σχέση της «(ψαλτο)λύσσας» δεν πρέπει να είναι τυχαία- και περιμένει ζητιανεύοντας με το βλέμμα ένα ελάχιστο ...