Πεμπτουσία

Ο πύργος της Μονής Παντοκράτορος (1357;), μολονότι χωρίς παραστάδες, παρουσιάζει σημαντικές αναλογίες μ’ αυτόν του Μιλούτιν σε ότι αφορά το κλιμακοστάσιο. Εξάλλου, ο πύργος της Μονής Ιβήρων, που φέρει επίσης τα χαρακτηριστικά του τύπου των παραστάδων, διαφοροποιείται ως προς τον γενικό τύπο στο ότι οι παραστάδες εμφανίζουν πολύ ηπιότερη προβολή ως προς την εξωτερική τοιχοποιία και ενώνονται στη γωνία του πύργου χωρίς να σχηματίζουν την τυπική κοίλη συνάντησή τους, που καταλήγει σε ημιχώνιο στη στάθμη της προβολής των επάλξεων. Απ’ αυτή την άποψη, είναι συγγενέστερος με τον τύπο που επικράτησε στη συνέχεια, κυρίως μετά τα μέσα του 15ου αι. Πύργος Ιεράς Μονής Παντοκράτορος. Ο νεότερος αυτός τύπος χαρακτηρίζεται από την παρουσία machicoulis, πoυ εμφανίζονται με σημαντική ποικιλία μορφών και διατάξεων σε πολλούς πύργους, ...

Μυροφόρες είναι οι γυναίκες που ακολουθούσαν το Κύριο μαζί με τη Μητέρα του, έμειναν μαζί της κατά την ώρα του σωτηριώδους πάθους και φρόντισαν να αλείψουν με μύρα το σώμα του Κυρίου. Όταν δηλαδή ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος ζήτησαν κι’ έλαβαν από το Πιλάτο το δεσποτικό σώμα, το κατέβασαν από το σταυρό, το περιέβαλαν σε σινδόνια μαζί με εκλεκτά αρώματα, το τοποθέτησαν σε λαξευτό μνημείο κι’ έβαλαν μεγάλη πέτρα πάνω στη θύρα του μνημείου, παρευρίσκονταν θεωρώντας κατά τον ευαγγελιστή Μάρκο η Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία που καθόταν απέναντι του τάφου. Άλλη Μαρία εννοούσε οπωσδήποτε τη Θεομήτορα. Δεν παρευρίσκονταν μόνο αυτές, αλλά και πολλές άλλες γυναίκες, όπως αναφέρει και ο Λουκάς. Η ανάσταση του Κυρίου είναι ανανέωση της ανθρώπινης ...

Ο ορθόδοξος πιστός έχει ως σύνθημά του το «τα πάντα και εν πάσι Χριστός» (Κολοσ. 3, 11), εάν δηλαδή ο Χριστός δεν διαποτίζει όλες τις εκδηλώσεις της ζωής μας, τότε η ζωή μας θα διασπάται κατ’ απαράδεκτο τρόπο σε θρησκευτική και μη θρησκευτική. Τέτοια διάσπαση υπάρχει στις ειδωλολατρικές θρησκείες. Θρησκευτικότητα είναι μόνο η ζωή στην ώρα του βωμού, της θυσίας, της θεραπείας του θείου. Η θρησκευτικότητα αυτή αποτελεί έκφανση του βίου. Ο υπόλοιπος βίος, ατομικός και κοινωνικός, αποτελεί τον άλλο βίο. Κατά τον ίδιο τρόπο ο βίος διακρίνεται σε θρησκευτικό και εξωθρησκευτικό, όπως ο βίος του σημερινού ανθρώπου, ο οποίος έχει μια δημόσια θέση, διακρίνεται σε δημόσιο και ιδιωτικό. Ο χωρισμός αυτός οδηγεί στην αντίληψη για τα «θρησκευτικά καθήκοντα», δηλαδή καθήκοντα ...

ΛΟΓΟΣ Ι΄ Προς όσους ζούν αδιόρθωτοι μέσα στην αμαρτία, αλλά εκτελούν καθημερινώς τους κανόνες και τις προσευχές που έχουν καθιερωθεί από τους αγίους Πατέρες ελπίζοντας με αυτόν τον τρόπο να σωθούν. Οι άγιοι και όσιοι Πατέρες καθιέρωσαν πολλές και διάφορες προσ­ευχές, αλλά όλες έχουν το ίδιο περιεχόμενο και τον ίδιο σκοπό. Δι’ αυτών εξομολογούμαστε στον Κύριο των πάντων τις αμαρτίες μας και παρακαλούμε με τις προσευχές να φύγουμε από τις αμαρτίες μας, να ενισχυθούμε για το μέλλον με τον φόβο του Κυρίου και να ζούμε θεάρεστα ενώπιόν Του, σύμφωνα με τις άγιες εντολές Του. Αυτοί που έφθασαν την τελειότητα και ήλθαν σε ηλικία Χριστού , όπως λέγει ο Απόστολος, «και ουκ έστι κτίσις αφανής ενώπιον αυτού, πάντα δε γυμνά και τετραχηλισμένα τοις ...

Ομιλία του Ιερομονάχου π. Μύρωνος Σιμωνοπετρίτου για την ζωή και τον θάνατο. Η ομιλία στο Μετόχι της Αναλήψεως της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας στο Βύρωνα Αττικής. Your browser does not support the audio element.

Η Ελληνική νομοθεσία Δεδομένου ότι ο νόμος στην Ελλάδα θεωρεί ότι πριν από τη γέννηση υπάρχει μεν ζωή ως βιολογική κατάσταση που χρίζει προστασίας αλλά δεν υπάρχει πρόσωπο με οντολογική ενότητα και αυτοτελή υλική ύπαρξη, η δημιουργία εμβρύων για ερευνητικούς σκοπούς, η κλωνοποίηση για θεραπευτικούς σκοπούς και η έρευνα σε υπεράριθμα έμβρυα εμπίπτουν στο προστατευτικό πεδίο της ελευθερίας της έρευνας (άρθρο 16 §1 του Συντάγματος) και προάγουν το κοινωνικό και ατομικό δικαίωμα στην υγεία (άρθρο 21 §3 του Συντ. και άρθρο 5 §5 του Συντ.) χωρίς να συντελείται παραβίαση της αρχής της προστασίας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας (άρθρο 2 §1 του Συντ.) ή άλλα συνταγματικά δικαιώματα. Πρέπει όμως να λαμβάνουν χώρα μόνο όταν συντρέχουν σημαντικοί λόγοι και να τηρούνται οι αρχές της ...

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΟΡΤΗΣ 20ή ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Ώρα 6:00 μ.μ. Εσπερινός και Χαιρετισμοί στον Άγιο Γεώργιο   21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018 ΣΑΒΒΑΤΟ Ώρα 7:00 π.μ. Θεία Λειτουργία Ώρα 6:00 μ.μ. Εσπερινός, Παράκληση και Εγκώμια στον Άγιο Γεώργιο   22α ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ Ώρα 7:00 π.μ. Θεία Λειτουργία Ώρα 7:30 μ.μ. Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός επί τη ιερά μνήμη του Αγίου Γεωργίου μετ’ Αρτοκλασίας και Ιερού Κηρύγματος, Χοροστατούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Χριστιανουπόλεως κ.κ. Προκοπίου 23η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018 ΔΕΥΤΕΡΑ Ώρα 7:00 π.μ. Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετ’ Αρτοκλασίας και Ιερού Κηρύγματος Ώρα 6:30 μ.μ. Μεθεόρτιος Εσπερινός και Λιτάνευσις των Ιερών Λειψάνων και της Ιστορικής Εικόνας του Αγίου Γεωργίου, παρουσία των Αρχών της πόλεώς μας, με τη συνοδεία Φιλαρμονικών και Αγημάτων, δια των οδών: ΓΕΡΒΑΣΙΟΥ ΓΡΕΒΕΝΩΝ-ΣΑΜΨΟΥΝΤΟΣ-ΙΚΟΝΙΟΥ-ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ-ΓΕΡΒΑΣΙΟΥ ΓΡΕΒΕΝΩΝ-ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ.

Διάλεξη με τίτλο «Βυζαντινή ναοδομία στο Άγιο Όρος» θα δώσει ο αν. καθηγητής, κ. Σταύρος Μαμαλούκος, αρχιτέκτονα-αναστηλωτή,  τη Δευτέρα 23 Απριλίου 2018 στις 20.00 στο Αμφιθέατρο «Μελίνα Μερκούρη» στο Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού. Την εκδήλωση προλογίζει η διευθύντρια του ΜΒΠ, δρ Αγαθονίκη Τσιλιπάκου.   Στη διάλεξη θα παρουσιαστεί η εξέλιξη της  αρχιτεκτονικής και ειδικότερα της ναοδομίας κατά την βυζαντινή περίοδο στο Άγιο Όρος και θα αναλυθούν οι ιδιαιτερότητες που τη χαρακτηρίζουν.  

Αρχικά, θα πρέπει να τονιστεί ότι, σύμφωνα με τη διδασκαλία της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, με τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού θα επέλθουν το τέλος του κόσμου και η απαρχή των «καινών ουρανών» και της «καινής Γης» που αναμένουμε. Θα πραγματοποιηθεί με την «κοινή ανάσταση» όλων των ανθρώπων και την καθολική κρίση: «Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης, κρίναι ζώντας και νεκρούς» . Η δεύτερη έλευση του Χριστού θα γίνει συγχρόνως φανερή τόσο στους αγίους όσο και στους αμαρτωλούς . Αυτό που δεν θέλουν να κατανοήσουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ότι η Αγία Γραφή είναι πρωτίστως ιστορία. Δεν είναι μια ανθρώπινη καταγραφή γεγονότων, θείων επεμβάσεων και πράξεων. Στην Αγία Γραφή παρουσιάζονται ο διάλογος του Θεού με τον άνθρωπο και ...

Κανένα άλλο υμνολογικό κείμενο δεν είναι σε θέση να εκφράσει με τόση δύναμη και πληρότητα τη λυτρωτική, υπαρξιακή και μεταφυσική διάσταση της Αναστάσεως, όσο ο ανυπέρβλητος κανόνας του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού. Πρόκειται για ένα αριστούργημα της βυζαντινής ποιήσεως και ένα από τα υπεροχότερα κείμενα της παγκόσμιας φιλολογικής παραγωγής. Γεμάτος υψηλής πνευματικότητας λυρικές εκφράσεις και σωστικά μηνύματα ο κανόνας του Δαμασκηνού αναγγέλλει στον άνθρωπο της κάθε εποχής «το φαιδρόν της αναστάσεως κήρυγμα» της καταργήσεως του θανάτου, της πληρότητας της ζωής και του εσχατολογικού θριάμβου. Κυρίως όμως τονίζει τις διαστάσεις και την ποιότητα της αναστάσιμης χαράς, υποδεικνύει τον τρόπο και θέτει τις προϋποθέσεις για τη θέα του Αναστάντος και ενισχύει τον άνθρωπο στην υπέρβαση του φυσικού και ηθικού κακού με το όραμα ...

Η λέξη φύλο προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα φύω (παθητική και μέση φωνή φύομαι) που σημαίνει γεννώ και σημαίνει το καθένα από τα δυο γένη στα οποία διαιρούνται τα έμβια όντα ανάλογα με τα αναπαραγωγικά τους όργανα. Όλοι γνωρίζουμε ότι μία είναι η έννοια του φύλου το οποίο ορίζεται από την επιστήμη της Βιολογίας και διαιρείται σε αρσενικό και θηλυκό. Αυτό το φύλο με το οποίο γεννήθηκε κάποιος άνθρωπος ορίζεται από τα χρωματοσώματα τα οποία φέρει(ΧΨ για τον άνδρα και ΧΧ για τη γυναίκα) στο DNA, αλλά και εξωτερικά από τα ανατομικά χαρακτηριστικά, τα γεννητικά όργανα δηλαδή αλλά και τα άλλα ιδιαίτερα στοιχεία τα οποία φέρει. Μας διδάσκει πάλι η Βιολογία, αλλά και η κοινή εμπειρία μάς το επιβάλλει, ...