Πεμπτουσία

Με το όνομα αυτό αναφέρονται είτε εικόνα της Θεοτόκου είτε ναός αφιερωμένος σ’ αυτή. Η παράδοση δημιουργήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στον τόπο όπου υπάρχει ο ναός Παναγία του Μπαλουκλί ή Ζωοδόχος Πηγή του Μπαλουκλί. Η Ζωοδόχος Πηγή στο Μπαλουκλί της Κωνσταντινούπολης Σύμφωνα με την επικρατέστερη παράδοση, δυτικά της βυζαντινής Κωνσταντινούπολης, σε μια καταπράσινη περιοχή με πολλές πηγές και ρυάκια με γάργαρα νερά όπου αφθονούσαν τα ψάρια, έρχονταν οι αυτοκράτορες για λίγη ξεκούραση την άνοιξη να απολαύσουν τα μαγευτικά της χρώματα. Γύρω στο 450μ.Χ. ένας στρατιώτης, ο Λέων, περνώντας από την περιοχή άκουσε έναν τυφλό να ζητά νερό. Ο Λέων, κοντοστάθηκε να βοηθήσει και, ενώ προβληματιζόταν πού να βρει νερό, άκουσε μια γλυκιά γυναικεία φωνή να του υποδεικνύει μιαν κοντινή πηγή χωρίς όμως να ...

Η Εκκλησία μας κάθε χρόνο γιορτάζει, την Παρασκευή της Διακαινησίμου εβδομάδος, την εορτή της Ζωοδόχου ή Ζωηφόρου Πηγής. Η εορτή αυτή καθιερώθηκε ως εξής. Στη Κων/πολη, τον 5ο αιώνα, ανευρέθη υπό του βασιλέως Λέοντος Α΄ του Θρακός (457-474), του επικαλουμένου Μακέ(λ)λη, αγίασμα της Παναγίας, πλησίον του οποίου ο βασιλεύς έκτισε μεγαλοπρεπέστατο ναό αφιερωμένο στη Ζωοδόχο ή Ζωηφόρο Πηγή, δηλαδή την Παναγία μας. Η Παναγία μας ονομάζεται έτσι, γιατί δέχθηκε μέσα στα σπλάχνα της τον χορηγό και εξουσιαστή της ζωής τον Χριστό. Έτσι για το αγίασμα που ανέβλυζε συνεχώς και παρείχε ιάσεις δίπλα στο ναό δεν μπορούσε να υπάρξει καλύτερο όνομα. Τα εγκαίνια του ναού αυτού ετελέσθησαν την Παρασκευή της Διακαινησίμου εβδομάδος και έκτοτε καθιερώθηκε να γιορτάζει η Εκκλησία μας τη ...

Ζωή Καρέλλη, (1901-1998). Σε πολυθρόνα κάθονταν απλή κι’ απλά συλλογιζόταν· «πόσο μου χαίρεται αγνά η ψυχή και λαχταρά διπλά τ’ αγνώριστό μου σώμα. Θεία, γλυκειά πνοή με διαπερνά και μέσα μου σφοδρή ζωή αναμίζει. Ω, τι μυστήριο βαθύ, που από μένα αρχίζει κι’ αυτό με συγκρατεί. Είν’ ευλογία η ανησυχία μου κι’ η σκέψη μόνο τη γονιμότητά μου εννοεί. Πώς με στηρίζει το βάρος μου κι’ η ευλαβής υπομονή μου μοιάζει με την ορμή. Κορμί μου εσύ εφήμερο, σταμάτησες και περιέχεις τη ροή του χρόνου. Πηγή ενδοστρεφής κι’ αστείρευτη, εμέ πληρώνεις κι’ όμως μ’ ακτινοβολείς». Ψιθυριστά σχεδόν τα σκέφτηκε αυτά, ύστερα όμως φοβήθηκε μην ήταν περήφανη. Λόγιασε την πολύτιμη υποταγή, την ήμερη έξαρση, το δέσιμό της πάνω στη γη, την πίστη της στο νόημα το κόσμου και στο παιδί που το περίμενε ν’ αναστηθεί σε χάρη και σοφία. «Πόσο θα σ’ αγαπώ», είπε πάλι. Στον εαυτό ...

Κύριε Παντοκράτορα Ποιητή του Ουρανού και της Γης ας είναι δοξασμένο το όνομα Σου στην Αιώνια Βασιλεία του Πατρός Σου. Εσύ που εν σοφία Εποίησες κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν τα πλάσματα σου, Οδήγησε τις ψυχές μας στο Ουράνιο Φως της Αγάπης Σου. Κύριε Δέσποτα Μου, στήριξε μας στο δρόμο της Αρετής στον Άρτων ημών των Επιούσιόν στο Νάμα της Θείας Σου Χάρης. Την χάρη Σου Κύριε προσκυνώ, η ψυχή μου αγαλλιάζει, η καρδιά μου ευφραίνεται στα Θεία Σου λόγια. Στην άκρη του κόσμου στάθηκα Κύριε μαζί με τόσους άλλους αναζητώντας την λύτρωση μου. Σαν κόκκος στην άμμο έμοιαζε η ασθενής ψυχή μου μες την απέραντη παντοδυναμία Σου. Σε σένα κατέφυγα, περιμένοντας το Θείο Σου κάλεσμα περιμένοντας την Θεία Σου κρίση . Κύριε και Θεέ μου, η καρδιά μου εσκοτίσθη νιώσε την θλίψη μου, νιώσε την οδύνη μου, νιώσε τον σπαραγμό μου. Κύριε Φιλεύσπλαχνε Εσύ είσαι η ηλιαχτίδα Μας. Εσύ είσαι η παρηγοριά Μας. Μείνε ...

Αναφερόμενος στη Δ’ Σταυροφορία ο Η. Gregoire μιλεί για «αίσχος της Δύσεως», ο Colin Morris παρατηρεί ότι «the Latin capture of Constantinople was a disaster for Christendom», ο δε St. Ranciman, στο κλασικό έργο του για τις Σταυροφορίες, δεν διστάζει να γράψει, ότι «δεν υπήρξε ποτέ μεγαλύτερο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας από τη Δ’ Σταυροφορία». Είναι γεγονός ότι η συμπεριφορά των σταυροφόρων μετά την άλωση της Πόλης (13.4.1204) τεκμηριώνει αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Οι Φράγκοι «χριστιανοί» διέπραξαν ακατονόμαστες πράξεις αγριότητας και θηριωδίας. Φόνευαν αδιάκριτα γέροντες, γυναίκες και παιδιά. Λεηλάτησαν και διήρπασαν τον πλούτο της «βασίλισσας των πόλεων του κόσμου». Στη διανομή των λαφύρων μετέσχε, κατά τη συμφωνία, και ο Πάπας Ιννοκέντιος ο Γ’ (1198-1216). Το χειρότερο: πυρπόλησαν το μεγαλύτερο μέρος της ...

ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΟΙ ΤΡΟΠΟΙ Ο Αναγνώστης χρησιμοποιεί ελάχιστα στολίδια στη γλώσσα του, μόνο ό,τι είναι απαραίτητο για την εξιστόρηση της πτώσης της πόλης και ό,τι μπορεί να χειριστεί. Ο διασκευασττής από την πλευρά του συμπληρώνει πιο πολλά αφηγηματικά μέσα για να κάνει το κείμενο πιο πληθωρικό. 1. Οι περιγραφές στο έργο είναι μικρές και όλες ενσωματωμέμες στην αφήγηση. Δηλαδή τα γεγονότα εξελίσσονται αλλά περιγράφει την κατάσταση των ανθρώπων, των κτισμάτων, των τειχών με λίγες λέξεις που εξυπηρετούν τη ροή της ιστορίας δίνοντας, όμως, μία συνοπτική εικόνα της συμφοράς και της καταστροφής της Θεσσαλονίκης και των κατοίκων της. 2. Μέσα στο έργο, ανά διαστήματα, παρατίθενται μέσα σε παρενθέσεις ή παύλες προσωπικά σχόλια , σκέψεις, απόψεις, συναισθήματα του συγγραφέα. π.χ. (Μέχρι στιγμής καλά τα είχαμε καταφέρει. Μακάρι να ...

1. Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ 1.1 ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ Για να καταφέρουμε να αναλύσουμε καλύτερα τα οικολογικά κινήματα, ορθό θα ήταν αρχικά να κάνουμε μια αναφορά στην οικολογία, η οποία αποτέλεσε τη βάση για την δημιουργία όλων των οικολογικών οργανώσεων και φορέων που μάχονται διαρκώς για την καταπολέμηση της κρίσης. Από τα πρώτα κιόλας χρόνια οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι ασχολούνται με θέματα που αφορούν την οικολογία, με τον Αριστοτέλη και τον Πλάτωνα να διατυπώνουν τις πρώτες θεωρίες για το φυσικό περιβάλλον και να προειδοποιούν τους ανθρώπους για τις συνέπειες που θα είχαν οι πράξεις τους απέναντι στο περιβάλλον. Πρόδρομος όμως της οικολογίας στην αρχαία εποχή θεωρείται ο μαθητής του Αριστοτέλη, Θεόφραστος, ο οποίος παρατήρησε και περιέγραψε την αλληλοεπίδραση μεταξύ των ζώων ...

Το δοξαστικό των αίνων του Πάσχα, «Αναστάσεως ημέρα» σε μέλος Ιακώβου Πρωτοψάλτου είναι από ηχογράφηση συναυλία στην Γάνδη (Ghent) του Βελγίου, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 19-04-2012. Ηχογράφηση: Β.Ζάχαρης-Φωτογραφία: Ι.Πανουσάκης   Your browser does not support the audio element.

Είμαστε μαμάδες με παιδιά στη γη και στον Ουρανό… Δυσκολευόμαστε στην καθημερινή επικοινωνία μας με τον σύζυγο, με τους εφήβους. Ερχόμαστε αντιμέτωπες με δύσκολες ασθένειες… ακόμη και με τα συναισθήματά μας. Μεταφέρουμε καρτερικά τον σταυρό μας, αναζητώντας παρηγοριά στην Ανάστασή Σου Κύριε… Χαρά μου, Χριστός Ανέστη! Για μένα, για σένα, για τώρα, για πάντα, για την κάθε στιγμή! Μία νέα έκδοση από τις συγγραφείς Ιωάννα Σκαρλάτου, θεολόγο και δημοσιογράφο και την Νικολέττα Σκάλκου -Διαμαντίδη και τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική. Οι συγγραφείς παρουσιάζουν εννέα αυτοτελείς ιστορίες μητέρων, που βίωσαν επίπονες ψυχικές καταστάσεις, όπως την απώλεια του συζύγου ή του παιδιού τους, την κατάθλιψη, την απόρριψη, την εγκατάλειψη, το διαζύγιο, την έκτρωση…! Μαμάδες που με πίστη, ελπίδα, μετάνοια και συγχώρεση «μεταφέρουν καρτερικά τον σταυρό τους, ...

Και για τους δύο άνδρες, η φρόνηση και η σύνεση είναι απαραίτητα συστατικά στην άσκηση εξουσίας. Η φρόνηση επιτυγχάνεται με τη διαρκή μέριμνα, με τη μίμηση των πράξεων των μεγάλων ανδρών, αυτών που διακρίνονται στο δημόσιο βίο, με τη σωστή συναναστροφή και με την πρακτική της ζωής. Και οι δύο συγγραφείς τονίζουν ότι ένας συνετός ηγεμόνας πρέπει να επιλέγει φρόνιμους ανθρώπους στη διοίκηση και να τους επιτρέπει να του λένε την αλήθεια, αλλά μόνο για αυτά που τους ρωτάει ο ίδιος. Οφείλει όμως να ρωτάει για όλα και να ακούει τις συμβουλές τους. Στο τέλος όμως, πρέπει να αποφασίζει μόνος του. Στον εκμαυλισμό των αρχόντων και του λαού, συμβάλλει τα μέγιστα ο εκμαυλισμός και η διάβρωση του περιβάλλοντος του ηγεμόνος. ...

Την επισήμανση ότι στις διορθόδοξες σχέσεις θα πρέπει να υπάρχει ευθύτητα, εντιμότητα και ειλικρίνεια έκανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος απευθυνόμενος σε όμιλο Καθηγητών και τελειοφοίτων σπουδαστών του Σεμιναρίου των Σκοπίων «Άγιος Κλήμης της Αχρίδος», οι οποίοι επισκέφθηκαν την Τετάρτη, 11 Απριλίου, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, στο πλαίσιο προσκηνυματικής εκδρομής τους στην Κωνσταντινούπολη και τη Θεσσαλονίκη. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, και στην πρόσφατη ενέργεια της Εκκλησίας της Βουλγαρίας να δώσει «εκκλησιαστική μητρότητα» στην σχισματική Εκκλησία των Σκοπίων. «Θίγω αυτό το θέμα επειδή θέλω να είμαι απολύτως ειλικρινής μαζί σας. Αυτή η ενέργεια της αδελφής Εκκλησίας της Βουλγαρίας ήταν λανθασμένη. Δεν βοηθεί. Περιπλέκει τα πράγματα. Η Μητέρα Εκκλησία όλων των βαλκανικών λαών είναι η Κωνσταντινούπολη. Αυτό το λέει η αδέκαστος ιστορία. Αυτή που ...

Την Έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στο Φανάρι, επισκέφθηκαν διαδοχικά την Τρίτη της Διακαινησίμου, 10 Απριλίου, ο Πρόεδρος της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, κ. Mladen Ivanic, και ο Πρόεδρος των Σκοπίων, κ. Gjorge Ivanov, οι οποίοι έγιναν δεκτοί με τις τιμές που προβλέπει το Πατριαρχικό Πρωτόκολλο. Ο Πρόεδρος της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, αφίχθη στο Φανάρι λίγο μετά τις δύο και μισή το μεσημέρι, συνοδευόμενος από συνεργάτες του, και προσκύνησε στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό, όπου και ενημερώθηκε από τον Μ.Αρχιμανδρίτη Βησσαρίωνα για την ιστορία του και τα ιερά κειμήλια που φυλάσσονται σε αυτόν. Στη συνέχεια ανήλθε στον Πατριαρχικό Οίκο όπου έγινε εγκάρδια δεκτός από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Στην κατ’ ιδίαν συνάντησή τους, στο Πατριαρχικό Γραφείο, που διήρκεσε μισή ώρα, o Πρόεδρος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης είχαν την ευκαιρία να ...

Το πρωί της Τρίτης της Διακαινησίμου, 10ης Απριλίου 2018, όπως κάθε χρόνο, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος άναψε κερί και κατέθεσε ανοιξιάτικα άνθη πίσω από την κλειστή Πύλη του Πατριαρχείου, τόπο του απαγχονισμού του Ιερομάρτυρα προκατόχου του Γρηγορίου Ε’ τιμώντας τη μνήμη του. Ο Πατριάρχης, μέσα σε συγκινητική σιωπή, προσευχήθηκε λίγα λεπτά στον ιερό αυτό τόπο για το παρόν και το μέλλον της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, για την πνευματική προκοπή του ποιμνίου του, για την εκτόνωση των εντάσεων και την επικράτηση της ειρήνης στον κόσμο.

Η πνευματική πατρότητα στην εν Χριστώ και εν Πνεύματι ζωή αποτελεί για τους ορθοδόξους χριστιανούς ένα μεγάλο μυστήριο. Η έννοια του μυστηρίου δεν περιορίζεται μόνον στο γεγονός ότι πολλές πτυχές της σχέσης πνευματικού πατρός και πνευματικού τέκνου μένουν «κεκρυμμένες» στα μάτια των πολλών. Περισσότερο αφορά το βάθος, την ενέργεια και την δύναμη αυτής της σχέσης. Ο πνευματικός πατέρας, ο Γέροντας, ο Αββάς, ο Στάρετς, ο διακριτικός καθοδηγητής γίνεται μυσταγωγός εις Χριστόν για το πνευματικό τέκνο, μέσα σε κλίμα και ατμόσφαιρα ελευθερίας αφ’ ενός και των υποχρεώσεων του πνευματικού αγώνα αφ’ ετέρου. Σύμφωνα με τον Γέροντα Σωφρόνιο του Έσσεξ η εξωτερική ζωή του χριστιανού ασκητή είναι από πολύ απλή έως παντελώς αδιάφορη στις εκδηλώσεις της. Εντός του όμως συντελείται τιτάνιος αγώνας ...