Just as the surface of the ground often can’t be seen because of the rank weeds and thorns, so the nobility and purity of the soul was often not visible until the Farmer of human nature lit the fire of the Holy Spirit, cleared it and prepared it to receive the seed from heaven.
Μαζί με τας άλλας ομιλίας, που θα γίνουν σήμερον και θα ακουσθούν εντός των ιερών ναών, ας ακουσθή παρακαλώ και η ομιλία αυτή, αφού άλλως τε μας παρέχεται ο χρόνος μέχρι της ώρας της Δοξολογίας κατά το επίσημον πρόγραμμα. Οι περισσότεροι από τους ομιλητάς είναι μάλλον βέβαιον ότι θα αγνοήσουν και τον χώρον της Εκκλησίας εντός του οποίου θα ομιλήσουν και την συμβολήν της Εκκλησίας εις το γεγονός το οποίον εορτάζομεν. Διά τούτο έτι μάλλον θα πρέπει να ακουσθή σήμερον εντός του ιερού αυτού χώρου, μία ομιλία η οποία, έξω από ιδεολογικάς προκαταλήψεις, θα εκθέση με συντομίαν την θέσιν και το έργον της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις την ζωήν του νέου Ελληνισμού, προ και μετά την Ελληνικήν Επανάστασιν, κυρίως δε κατά ...
Δεν πέρασε όμως, αρκετός καιρός και ο υποτακτικός του Οσίου Παϊσίου, όταν θυμήθηκε την χάρη που έχασε, άρχισε να κλαίει για τη μεγάλη ζημιά που έπαθε. Γι’ αυτό παρακαλούσε τον Γέροντά του, να του δώσει την άδεια, να πάει ξανά σ’ εκείνον τον άνθρωπο, που καθόταν στην κοπριά. Ο όσιος του έλεγε να μην πάει, αλλά αυτός δεν πειθόταν με τίποτα. Και ήθελε οπωσδήποτε να τον συναντήσει, γιατί τον ενοχλούσαν οι λογισμοί. Τότε ο Γέροντάς του είπε: Ω, παιδί μου, αυτός ο άνθρωπος έχει αναπαυθεί εν Κυρίω! Αλλά επειδή βλέπω, ότι μόνον σ’ αυτόν έχεις τις ελπίδες σου και πείθεσαι στη δική του συμβουλή, γι’ αυτό έχεις την άδεια μου. Θα πας, λοιπόν, στο βόρειο μέρος της χώρας αυτής και ...
Για να διαβάσετε το β’ μέρος πατήστε εδώ Μέρος γ’ Απόσπασμα από τον Βίο του Αρχιεπισκόπου Δανιήλ του Β’ (Μετάφραση Κ. Simic) Μεσολάβησε λίγος χρόνος ήρεμης ζωής σε ολόκληρο το Άγιον Όρος πριν συμβεί η ακόλουθη θεομηνία, όπως είχε προφητευτεί για την αγαπημένη πόλη των Ιεροσολύμων, αφού είπε: «Θα δώσω τους αγαπημένους μου να πατηθούν και να λεηλατηθούν από πολλούς», όπως συνέβη και τότε. Όταν ο ευλογημένος αυτός κύρης μου ήταν στο Άγιον Όρος, όπως προαναφέραμε, σηκώθηκαν πολλοί λαοί και αφού προετοιμάστηκαν με μεγάλη δύναμη για τον πόλεμο, κατέκτησαν πολλά μέρη της ελλαδικής χώρας, μέχρι την ίδια την Βασιλεύουσα, και ερήμωσαν τα πάντα, και τους αιχμαλώτους πήραν μαζί τους στην σκλαβιά. Το θέαμα αυτό ήταν παράξενο και παράδοξο. Διότι αυτοί, όταν ...
Τρία σημαντικότατα γεγονότα στην ιστορία του κόσμου εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας. To πρώτο είναι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, τον οποίο εορτάζουμε σήμερα με χαρά και αγάπη, αλλά και με δέος ενώπιον του μεγαλείου του γεγονότος αυτού, το οποίο ονομάζεται «κεφάλαιον» (δηλαδή αρχή) της σωτηρίας μας. Εννέα μήνες μετά τον Ευαγγελισμό πραγματοποιήθηκε και το δεύτερο από τα σημαντικότερα γεγονότα, η κατά σάρκα Γέννηση του Κυρίου μας Ιησού Χρίστου. Κορυφή και ολοκλήρωση της σωτηρίας μας θα είναι η ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού μετά από ένα φρικτό θάνατο πάνω στο Σταυρό. Όχι μόνο μια φορά αλλά πολλές φορές φανερώθηκαν στους αγίους άγγελοι. Έξι μήνες πριν τον Ευαγγελισμό της Παναγίας Παρθένου Μαρίας στάλθηκε ο αρχάγγελος Γαβριήλ στον ιερέα Ζαχαρία, ο οποίος υπηρετούσε στο ναό, για ...
Οι καταβασίες της εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Ψάλλει συνοδεία ισοκρατών ο Άρχων Μουσικοδιδάσκαλος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, Θεόδωρος Βασιλικός-Πρωτοψάλτης και Χοράρχης.
Έχοντας διανύσει και την 5η εβδομάδα της Μεγάλης Σαρακοστής και έχοντας στο μυαλό μας τις αρετές που πρέπει να κατακτούμε ανεβαίνοντας τη σκάλα που μας οδηγεί στον ουρανό, βλέπουμε ότι στον δρόμο μας υπάρχουν πολλές δυσκολίες. Υπάρχουν φορές που βλέπουμε πράγματα που δεν μας αρέσουν είτε στο σχολείο με τους συμμαθητές μας είτε στο σπίτι με τους γονείς και τ΄ αδέλφια μας είτε στη γειτονιά με τους φίλους μας. Τότε μας δίνεται η αφορμή να θυμώσουμε, να πούμε άσχημες κουβέντες, να μη θέλουμε να μιλήσουμε, να προσπαθούμε να βρούμε το δίκιο μας, έστω κι αν έχουμε άδικο, να προσπαθούμε να δικαιολογθούμε λέγοντας και ψέματα, να κάνουμε τους άλλους να στενοχωρηθούν εξαιτίας της άσχημης συμπεριφοράς μας. Πολλά κάνει κάθε μέρα κάθε ...
Just as God sheds His light on all people, let those who imitate Him radiate common and equal love towards everyone.
Ο Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Χατζηγιάγκου, Προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης, αναλύοντας το Σύμβολο της Πίστεως, τονίζει ότι η ύπαρξη του ηλιακού συστήματος μαρτυρεί ότι υπάρχει Δημιουργός Θεός και αποκαλύπτει την Παντοδυναμία, την Πανσοφία και την Αγάπη Του. Your browser does not support the audio element.
Για να διαβάσετε το Α’ μέρος πατήστε εδώ Μέρος β’ Και έτσι ο μαθητής παρηγορήθηκε με τα λόγια Γέροντά του και έμεινε στην κατάσταση αυτή για λίγο καιρό. Όταν όμως ξαναθυμήθηκε αυτό που έπαθε, άρχισε πάλιν να λυπάται υπερβολικά. Για τον λόγο αυτό πήγε στον Όσιο και του είπε: Πάτερ, από τους λογισμούς μου δεν βρίσκω ησυχία και άνεση. Γιατί όταν θυμηθώ την χάρη που έχασα, κλαίω απαρηγόρητα για τη δυστυχία μου. Τι να κάμω, δεν ξέρω; Γιατί από τους λογισμούς βυθίζομαι στην απελπισία. Για τον λόγο αυτό δώσε μου άδεια, να πάω σε κάποιον έμπειρο γέροντα, μήπως έτσι βρω άνεση από τους λογισμούς και από τα λυπηρά που μου βαραίνουν την ψυχή. Ο όσιος Παΐσιος ο Μέγας διά χειρός Φώτη Κόντογλου. Τότε ...
According to Saint John of the Ladder, resentment is a poison in the soul, an estrangement from love and a continuous sin. This is why, of all the requests in the Lord’s Prayer, only one is accompanied by a caveat. In order for our own transgressions to be forgiven, the Lord sets the condition what we should forgive those who’ve wronged us. In other words, if you don’t forgive, you’re not forgiven. Forgiving somebody means placing between me and my ‘enemy’ the radiant forgiveness of God Himself. According to Saint John Chrysostom, the Lord gives us the opportunity to be cleansed of our sins even after baptism, on this condition. So it depends on us: the attitude we maintain on ...
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ (ΑΞΙΑ-ΤΟΠΟΣ-ΧΡΟΝΟΣ) Πληροφορίες για τη ζωή του Ι. Αναγνώστη δεν υπάρχουν πολλές. Τις περισσότερες τις έχουμε από το ίδιο του το έργο και από την αναλυτική μελέτη του Ι. Τσάρα πάνω στο έργο του ιστορικού. Το “Αναγνώστης” μάλλον δεν είναι το αληθινό του επώνυμο,αλλά φανερώνει τη θέση που είχε μεταξύ των κληρικών. Δηλαδή ανήκε στον κατώτερο κλήρο της εκκλησίας και στη Θεία Λειτουργία έκανε ανάγνωση αποσπασμάτων από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Την εποχή εκείνη η θέση του θεωρούνταν πολύ σημαντική. Γνωρίζουμε ότι ήταν παρών στην άλωση της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους το 1430. Στο έργο του “Διήγησις περί της τελευταίας αλώσεως της Θεσσαλονίκης” καταγράφει βιώματα, γεγονότα, καταστροφές, προσωπικές εμπειρίες, τραύματα και κυριαρχεί το συναίσθημα. Έχουν γραφτεί ...
Ήταν Δευτέρα του Πάσχα, 5 Απρίλη του 622 μ.Χ. Στην είσοδο της ΑγιαΣοφιάς αμέτρητα πλήθη λαού, ιερατείο και στρατιωτικοί , περίμεναν την προσέλευση του Αυτοκράτορα. Τα σήμαντρα κι οι καμπάνες δεν έστελναν τους γλυκούς αναστάσιμους ήχους της προτεραίας ημέρας, της Λαμπρής!… Σε λίγο, με γρήγορο βήμα, λιτή ενδυμασία, φορώντας όχι τα κόκκινα σανδάλια του βασιλιά, αλλά τα μελανά υποδήματα του στρατιώτη, περνά με κατεβασμένο το κεφάλι, ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος και εισέρχεται στο Ναό… Πλησιάζει κοντά στο Ιερό, πέφτει στα γόνατα και προσεύχεται με τρεμάμενη φωνή: «Δέσποτα και Κύριε Ιησού Χριστέ, μη παραδώς ημάς εις όνειδος τοις εχθροίς Σου δια τας αμαρτίας ημών, αλλ΄επιβλέψας ελέησον και την κατά των εχθρών Σου νίκην δος ημίν, όπως μη καυχήσωνται οι αλάστορες κατά της Σης κληρονομίας ...
Είναι βέβαιο ότι στην λειτουργική τάξη της Εκκλησίας τίποτε δεν γίνεται τυχαία. Το τυπικό μέρος της λατρείας είναι τόσο στενά συνδεδεμένο με την ουσία της πίστης και της ζωής, του δόγματος και του ήθους, που πολλές φορές τα όρια μεταξύ τύπου και ουσίας είναι δυσδιάκριτα. Κάτω από αυτήν την προοπτική δεν είναι καθόλου τυχαία η θέση την οποία επεφύλαξε η Εκκλησία στον Άγιο Ιωάννη επίσκοπο Σινά, ή Ιωάννη Σιναΐτη ή, όπως τον ξέρουν οι περισσότεροι, Ιωάννη της Κλίμακος. Το όνομά του συνδέθηκε με την Δ’ Κυριακή των Νηστειών της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Ο ασκητικός αγώνας, ο οποίος ξεκινά με το Τριώδιο, ήδη βρίσκεται σε ένα «ώριμο» θα μπορούσαμε να πούμε σημείο. Στο σημείο που ο συνειδητά ασκούμενος χριστιανός, έχει τα αισθητήρια ...
