«Τη αυτή ημέρα, Κυριακή τρίτη των Νηστειών, την προσκύνησιν εορτάζομεν του Τιμίου και Ζωοποιού Σταύρου» (1). Βρισκόμαστε στο «στάδιο των αρετών»,(2) την Αγία και Μεγάλη Σαρακοστή. Οι «βουλόμενοι αθλήσαι» ως Ορθόδοξοι, αγωνίζονται «τον καλόν της νηστείας αγώνα», ώστε ν' αξιωθούν με τη χάρη του Θεού «κατιδείν το πάνσεπτον Πάθος Χρίστου του Θεού, και το Άγιον Πάσχα πνευματικώς εναγαλλιώμενοι ».(3) Αγωνίζονται απέχοντες όχι μόνο από τα διάφορα φαγητά (κρέας, ψάρι, γάλα, αυγά κ.λπ.), άλλα προπάντων από την αμαρτία, σύμφωνα και με την προτροπή ενός τροπαρίου: «...αγνίσωμεν την ψυχήν, την σάρκα καθάρωμεν νηστεύσωμεν ώσπερ εν τοις βρώμασιν εκ παντός πάθους, τας αρετάς τρυφώντες του Πνεύματος...»,(4) διότι, αληθής νηστεία η των κακών αλλοτρίωσις, εγκράτεια γλώσσης, θυμού αποχή, επιθυμιών χωρισμός, καταλαλιάς, ψεύδους και επιορκίας»,(5) όπως υπογραμμίζει ...























