Πεμπτουσία

Tο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών διοργανώνει Επιστημονικό Συνέδριο με τίτλο: «Το ελληνικό θεατρικό έντυπο από τον 19ο στον 21ο αιώνα». Οι εργασίες του Συνεδρίου θα θα πραγματοποιηθεί στο Κεντρικό Κτήριο του ΕΚΠΑ, στο Αμφιθέατρο «Άλκης Αργυριάδης», στις 17-18-19 Ιανουαρίου 2019. Αντικείμενο του συνεδρίου είναι η ανάδειξη των συνθηκών παραγωγής, κυκλοφορίας και πρόσληψης κάθε είδους έντυπης έκδοσης σχετικής με το θέατρο από τον 19ο αιώνα έως σήμερα. Η προσέγγιση που προτείνεται είναι ανοικτή και περιλαμβάνει ειδικά θεατρικά/θεατρολογικά περιοδικά και εφημερίδες, θεατρικά προγράμματα (μορφή, περιεχόμενο, εξέλιξη στον χρόνο, κ.λπ.), εκδότες και εκδοτικούς οίκους που διακρίθηκαν για την ιδιαίτερη προσφορά τους στην έκδοση θεατρικών έργων ή θεωρητικών κειμένων για το θέατρο, κλπ. Το συνέδριο ενδιαφέρεται ακόμη να διερευνήσει τις μεταβολές που η ψηφιακή ...

Το κοινόν χρέος εξεπλήρωσε σε ηλικία 86 ετών ο σπουδαίος κλασικός φιλόλογος Φάνης Κακριδής, υιός του σπουδαίου κλασικιστή Ιωάννη Κακριδή. Ο σπουδαίος φιλόλογος και ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων άφησε πίσω του πλούσιο επιστημονικό έργο, και σημαντική παρακαταθήκη σε θέματα εκπαιδευτικής πολιτικής. Ο Φάνης Κακριδής γεννήθηκε  το 1933 στην Αθήνα. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο της Μαγεντίας και Τυβίγγης, όπου εργάστηκε και ως λέκτορας στο γνωστικό αντικείμενο της αρχαίας και νέας ελληνικής γλώσσας. Το 1964 εκλέχτηκε καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, όπου και παρέμεινε έως το 1982.  Θήτευσε, ακόμη, στα Πανεπιστήμια Κρήτης και Πάτρας και αφυπηρέτησε από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων το 2000. Ασχολήθηκε με την επική ποίηση, το Αττικό δράμα και την κωμωδία του Αριστοφάνη, αλλά και ...

Η Εκκλησιαστική Χορωδία της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού «Ρωμανός ο Μελωδός» υπό την διεύθυνση του π. Νικόλαου Λυμπουρίδη ερμηνεύει μέλη της βυζαντινής και μεταβυζαντινής μελοποιΐας . Πρόκειται για συναυλία ενταγμένη στις ψαλτικές εκδηλώσεις του Ζ΄ Μουσικολογικού και Ψαλτικού Συνεδρίου του Ιδρύµατος Βυζαντινής Μουσικολογίας, που πραγµατοποιήθηκε το τριήµερο 18-20 Οκτωβρίου 2018, στην Αθήνα. Πρόγραμμα: 1. «Ἡδυνθείη αὐτῷ ἡ διαλογή μου», στίχος των Ανοιξανταρίων, μέλος Ιωάννου τού Κλαδά (περί το 1400) σε σύντμηση Χουρμουζίου Χαρτοφύλακος († 1840), ήχος πλάγιος δ´. 2. «Ἀξίως τοῦ ὀνόματος», δοξαστικό των Εσπερίων του αγίου Γεωργίου, μέλος Ιακώβου Πρωτοψάλτου († 1800), ήχος πλάγιος β´. 3. «Την παγκόσμιον δόξαν», δοξαστικό θεοτοκίο της Οκτωήχου, μέλος Θεοφάνους Βατοπαιδινού, ήχος α´. 4. «Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς», μεγαλυνάριο θεοτοκίο ψαλλόμενο στην θ. Λειτουργία του ι. Χρυσοστόμου, μέλος Μιχαήλ Χατζηαθανασίου ...

Ομιλία του Ιερομονάχου Μύρωνος Σιμωνοπετρίτου με αφορμή την ευαγγελική περικοπή της Κυριακής Δ΄Ματθαίου. Η ομιλία έγινε στις 2 Ιουλίου 2017 στο αρχονταρίκι της Ι.Μ. Παντοκράτορος Σωτήρος Χριστού, Αγ. Αθανασίου Κερκύρας. Your browser does not support the audio element.

Εισαγωγική ομιλία του Καθηγητή κ. Απόστολου Νικολαΐδη, Κοσμήτορος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο 59ο Παιδαγωγικό Συνέδριο, το οποίο διοργάνωσε ο Τομέας Επιστημόνων του Συλλόγου «Ο Μέγας Βασίλειος» με θέμα: «Ανθρώπινα Δικαιώματα – Καπήλευση & Διασφάλιση» την Παρασκευή, 28 Δεκεμβρίου 2018, στο Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών.

Αγαπητοί μου Αναγνώστες, με τη χάρη Του Θεού, συναντιόμαστε ξανά, στις αρχές ενός νέου έτους, λίγα εικοσιτετράωρα όπου έφυγε ένα προηγούμενο. Έχουμε βρεθεί και στο παρελθόν σε τέτοιο σημείο και έχουμε μιλήσει και αναφέρει σκέψεις και προτάσεις, για μια καλύτερη χρονιά σε όλους τους τομείς. Στο πρώτο άρθρο μας, για τη νέα χρόνια του 2019 μετά Χριστό (ή καλύτερα για εμάς με Χριστό), θα αναφερθούμε σε αυτό που αναφέρει και ο τίτλος μας. Σίγουρα στο να ανταλλάσουμε ευχές με όλους, είναι μια ωραία και ευγενική συνήθεια που αρέσει σε όλους μας, αλλά όταν αρκεστούμε μόνο σε αυτό, μετατρέπεται μακροπρόθεσμα σε μια τουλάχιστον να το πούμε παθογένεια που δυστυχώς είναι διαχρονική και καθολική και κυρίως επειδή δεν ενοχλεί είναι δυσδιάκριτη! Αν ...

Ήταν από την Εύβοια. Ήλθε στο Άγιον Όρος να μονάσει περί το 1880. Ό Γέροντας Ανδρέας (+ 2004) γράφει περί αυτού: «Ήταν ευλαβής, σοβαρός, νηφάλιος, λιγόλογος, με το κομβοσχοίνι στο χέρι και την προσευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με» στην καρδιά και στα χείλη. Ο λόγος του πολύ μετρημένος κι όλο πνευματική συμβουλή και προτροπή, για το καλό και την αρετή. Ήμουν μικρό παιδί, δόκιμος μοναχός· μόλις είχα βάλει τα ράσα κι όταν τον πρωτοείδα, μου προκάλεσε το δέος. Η όψι του ήταν σκαιά και απότομη και παρ’ όλο που ήταν αγαθός και όλο καλωσύνη, νόμιζες ότι αντιμετώπιζες ένα τραχύ και σκληρό άνδρα, αλλά όταν μιλούσε, ήταν γλυκύς και μειλίχιος και γινόταν αμέσως αγαπητός. Δεν θύμωνε ...

Ζωντανή ηχογράφηση του βυζαντινού χορού «Τρόπος» στο Συνοδικό του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων ενώπιον του Μακαριωτάτου Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου μετά το πέρας της Πατριαρχικής Θ. Λειτουργίας για την εορτή της Συνάξεως της Θεοτόκου. Ο βυζαντινός χορός «Τρόπος» βρέθηκε αυτές τις μέρες στα Ιεροσόλυμα και στη Βηθλεέμ για την μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων. Εκλογή Χριστουγέννων, σε ήχ. δ΄ Your browser does not support the audio element.

Γυρίζω το ρολόϊ της μνήμης προς τα πίσω, σαράντα τρία χρόνια, και θυμάμαι τα πρώτα Χριστούγεννα πού έκανα μόνη, σαν την καλαμιά, σε ένα απέραντο και άγνωστο κάμπο…. Μετά τη «Μπότα του ΑΤΤΙΛΑ» στην Κύπρο, το Καλοκαίρι του 1974, και το δικό μας ξεριζωμό, εγκαταλείψαμε τη γη των προγόνων μας. Παραμονή της Παναγίας. Ο Τούρκος κατακτητής, χορτασμό δεν είχε. Λεηλατούσε, άρπαζε, βίαζε, σκότωνε… Πέρασε την Τριμηθούσα, το χωριό με την επισκοπή του Αγίου Σπυρίδωνος, και κατέβαινε τώρα προς τα μέρη μας. Έπρεπε να εγκαταλείψουμε το χωριό μας.. Ο Πατέρας μου, έβαλε το λεωφορείο μας για να μετακινηθούν και άλλοι συνάνθρωποί μας πού δεν είχαν μέσο. …Έκοψα ένα μεγάλο Κόκκινο Σταυρό και τον κόλλησα στο παρμπρίζ του λεωφορείου μας. Είχα από μήνες γίνη μέλος ...

Ο κ. Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π. στο πρώτο μέρος της συνέντευξής του στην Πεμπτουσία αναφέρεται στην βυζαντινή και όχι μόνο Αθήνα μέσα από τους Ναούς που κοσμούν την πρωτεύουσα της Ελλάδος τόσο τους βυζαντινούς, όσο και της περιόδου της τουρκοκρατίας και του νεότερου ελληνικού κράτους καθώς και στην ανάδειξη τους μέσα από τον πολιτισμό ως αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτισμικής ταυτότητας της Αθήνας.

Ο Κριτόβουλος, ξεκινά το έργο του με μία επιστολή προς τον Μωάμεθ Β’ τον Πορθητή, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους προέβη στην ιστοριογραφική του αφήγηση. Αφού επαινεί τον σουλτάνο και μιλά με τα πιο εγκωμιαστικά λόγια για εκείνον, συνεχίζει λέγοντας πως το εφαλτήριο για την συγγραφή του είναι η μαρτυρία τής μεγαλειότητας εκείνου . Θεωρεί, πως είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει περιγραφή των έργων τού σουλτάνου στην ελληνική γλώσσα, η οποία έχει το μεγαλύτερο κύρος . Η ιστορία τού Κριτόβουλου επεκτείνεται στα δεκαεπτά έτη βασιλείας τού Μωάμεθ, δήλα δη στην περίοδο από το 1451 έως το 1467. Συχνές είναι οι αναφορές τού συγγραφέως σε παράξενα υπερφυσικά σημεία, καθώς ο ίδιος ο Μωάμεθ υπήρξε έντονα προληπτικός. Η πίστη στο θέλημα ...

Με αφορμή το ζήτημα της Εκκλησιαστικής Περιουσίας θα ήταν πρέπον να ενημερώνονταιοι πολίτες αυτής της χώρας, για ορισμένα ζητήματα τα οποία αποκρύπτονται πολλές φορές σκοπίμως. Η Εκκλησιαστική Περιουσία που γνωρίζουμε σήμερα δεν είναι παρά μόνο τα απομεινάρια του 3%-5% από την αρχική της περιουσία. Προς γνώσιν όσων ενημερώνονται από τα ΜΜΕ, κατά τη διάρκεια των δύο αιώνων από την απελευθέρωση και μετά, αυτή η περιουσία έχει υποστεί αρκετές απαλλοτριώσεις: 1. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Όθωνα, ο αντιβασιλέας Μάουερ με βασιλικά διατάγματα 1833, 1834, προέβη στη διάλυση 416 μοναστηριών και τη διάθεση της περιουσίας στο κράτος με πρόσχημα να σχηματιστεί Εκκλησιαστικό Ταμείο. Αξίζει να σημειωθεί πως οι Βαυαροί αγνοούσαν πλήρων τη συνεισφορά του κλήρου ιδίως των μοναχών στον Αγώνα, όπως ...

Ο Ματθαίος Μελιανός, τ. Σχολάρχης της Πατμιάδας Εκκλησιαστικής Σχολής μιλάει για το χώρο του Ιερού Σπηλαίου της Αποκαλύψεως του Ιωάννη, την αξιοποίηση του Ιερού Σπηλαίου από τον όσ. Χριστόδουλο, την ίδρυση της Πατμιάδας Σχολής από τον άγ. Μακάριο τον Καλογερά πλησίον του ιερού Σπηλαίου, την συντήρησή του από τον όσ. Αμφιλόχιο Μακρή και γενικότερα για την εκκλησιαστική και θεολογική σημασία του.