Πρέπει το φρόνημά μας να ...
Soon the sun will be extinguished for us. Wrapped in the dark veil of death, we’ll be hidden away from it. But, while we live, why shouldn’t the sun see us as children who are like their heavenly Father. Let’s promise to give such pleasure to the sun and, even more so, to ourselves and our friends. And may our heavenly Father be our support in this, now and unto the ages.
Why shouldn’t Christianity change with the times? Saint Theophan wrote this on the Sunday after the Nativity, 29 December 1863 and his words are as apposite today as they were then. The times have changed! How happy I was to hear this. This means that you’re listening carefully to what I say, and not only that you’re listening, but also that you’re determined to abide by it. What more could we desire, those of us who preach as we were ordered to and what we were ordered to? Aside from all this, I can in no way agree with your opinion and I consider it my duty to comment on and correct it, because (despite the fact that it perhaps goes against your will ...
Ιησούς Χριστός ο Αρχιπάρθενος, έργον αγιογραφείου Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου 2015 Σειρά κηρυγμάτων με ομιλητή τον Αρχιμανδρίτη π. Επιφάνιο Χατζηγιάγκου με θέμα την ερμηνεία του Συμβόλου της Πίστεως. Οι ομιλίες έγιναν στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Φλώρινας. Your browser does not support the audio element.
Η Εκκλησία βρίσκεται πάντα στο πλευρό του πολίτη , σε όλες τις δυσκολίες , πνευματικές ανάγκες και οικονομικά προβλήματα. Σε κάθε γειτονιά και μια εκκλησία, μία ενορία, λειτουργεί ως πηγή δύναμης και καθάριου νερού για τους διψασμένους. Στον Ιερό Ναό της Ευαγγελίστριας, στον Πειραιά, ο πατήρ Γεώργιος Γεωργακόπουλος εξηγεί πως η ενορία που διακονεί μαζί με άλλους ιερείς έχει γίνει σημείο αναφοράς για τον κόσμο που έχει ανάγκες. Πηγή: www.orthodoxianewsagency.gr Ρεπορτάζ Δημήτρης Στρουμπάκος, κάμερα Ανδρέας Χαλκιόπουλος.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΗ (Μτ. 2, 13-23): ΤΟ ΠΑΙΔΙΟΝ ΙΗΣΟΥΣ ΩΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΣ Από την αρχή του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, συνειδητοποιεί ο αναγνώστης ότι η γέννηση του Ιησού δεν γίνεται σε ένα ειδυλλιακό τοπίο, όπως εμείς συχνά φανταζόμαστε. Η δράση του Θεού προκαλεί την αντίδραση του αμαρτωλού κατεστημένου και μια κλιμακούμενη σύγκρουση ανάμεσα στον «Προ αιώνων Θεό» που εμφανίζεται ως «Παιδίον Νέο» και το γερασμένο εκπρόσωπο της τυραννικής εξουσίας Ηρώδη. Ο πρώτος, αν και απόγονος του Δαβίδ, γεννάται σε φάτνη στην άσημη κώμη Βηθλεέμ. Ο δεύτερος, «μισοϊουδαίος» στο γένος και στη νοοτροπία, διαμένει σε παλάτι στην αγία Πόλη, συνεπικουρούμενος από τη θρησκευτική ηγεσία του Ιουδαϊσμού αλλά και όλους τους κατοίκους της. «Το φως των Χριστουγέννων συναντά το σκοτάδι της ...
Το φως που εκπέμπει η μνήμη των Αγίων της Εκκλησίας μας είναι το πιο ισχυρό. Και ο λόγος είναι διότι το φως αυτό πηγάζει από τη θεία Χάρη που καταύγαζε την ψυχή των Αγίων, το οποίο τους δόθηκε ως δώρο για τους κόπους και τις θυσίες τους. Το φως της μνήμης τους δεν σβήνει ούτε και πρόκειται να μειωθεί, αλλά θα συνεχίζει να λάμπει και να ακτινοβολεί τις ψυχές όλων όσων τους τιμούν, όλων όσων τιμούν τη πίστη και τη γενναιότητα της ψυχής τους. Αυτό το φως πηγάζει σε όλους που τιμούν τη σήμερα τιμώμενη Αγία. Η Αγία Ανυσία γεννήθηκε και έζησε στα δύσκολα εκείνα χρόνια των διωγμών κατά των Χριστιανών επί εποχής του βάναυσου διώκτου, του Μαξιμιανού, την ίδια περίοδο ...
Στην μνήμη του Γέροντος Ευμενίου Λαμπάκη που κοιμήθηκε ανήμερα Χριστούγεννα του 2005. Στο χωριό Μυριοκέφαλος υπάρχει ένα Μοναστήρι που έχει την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Μυριοκεφαλίτισσας. Η εικόνα αυτή λέγεται ότι είναι από τις εβδομήντα που είχε φτιάξει ο Απόστολος Λουκάς. Το Μοναστήρι ήταν Μετόχι της Μονής του Προφήτη Ηλία και κάθε μήνα πήγαινε ένας ιερομόναχος από την κυρίαρχη Μονή, για να εξυπηρετήσει όχι μόνο τους μονάζοντες σε αυτό, αλλά και όλο το χωριό. Μία χρονιά, παραμονές Χριστουγέννων, ήταν η σειρά του πατρός Ευμενίου να πάει στο Μετόχι και με ιερή ανάμνηση διηγήθηκε κάποτε στον πατέρα Σπυρίδωνα: -Εκείνη την χρονιά, παιδί μου, είχαμε πολύ βαρυχειμωνιά και πολλά χιόνια στο Μοναστήρι. Το κρύο ήταν τότε τσουχτερό, όχι όπως είναι τώρα. Ήταν άγριοι οι χειμώνες ...
«Χριστός γεννάται· δοξάσατε. Χριστός εξ ουρανών· απαντήσατε. Χριστός επί γης· υψώθητε. Άσατε τω Κυρίω πάσα η γη, και εν ευφροσύνη, ανυμνήσατε λαοί· ότι δεδόξασται», μας καλεί ο υμνωδός. Και πραγματικά σήμερα συναχθήκαμε άπαντες οι πιστοί για να δοξάσουμε και να υμνήσουμε το γεγονός της ενσάρκωσης του Υιού και Λόγου του Θεού και της κατά σάρκα γέννησης του από την Παρθένο Μαρία. Σήμερα, με τη δύναμη και τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, βρισκόμαστε νοερά στο μικρό χωριό της Βηθλεέμ όπου ο μνήστωρ Ιωσήφ μαζί με την ετοιμόγεννη πάρθενο Μαρία μετέβησαν, υπακούοντας στη διαταγή του αυτοκράτορα Οκταβιανού Αυγούστου, για να απογραφούν. Βρισκόμαστε πνευματικώς στο ταπεινό και φτωχικό σπήλαιο όπου κατέλυσαν αναγκαστικά ο Ιωσήφ με την Μαρία διότι «οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ ...
Πράγματι, περισσότερο από τα άσπρα ...
The inner purity of the beautiful soul of the real person also enhances their external appearance, and that divine tenderness of God’s love even sweetens their countenance. Apart from making people beautiful spiritually, and sanctifying them, the internal beauty of the soul also betrays them externally with divine Grace. It adorns and sanctifies even ugly clothing, provided it’s worn by one of God’s people.
Today’s sermon, the last of the year, deals with the martyrdom of twenty thousand Christians, whose sacred memory the Church celebrates today. They were martyred in 304 A.D. in Nicomedia, during the great persecution of Diocletian. The latter was augustus in the East, with his headquarters at Nicomedia, while Maximian was augustus in Rome. These two emperors ruled the Roman state, one in the West, the other in the East, from 285-305. These years were associated with the last great persecutions of the Church. Seven years later, in 312/313, Constantine the Great, who had grown up in Nicomedia as a hostage at Diocletian’s court, put a stop to the persecutions. In 305, after Maximian’s victorious campaign in Ethiopia, the whole of ...
Χορός Ψαλτών του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης, υπό την διεύθυνση του Πέτρου Παπαεμανουήλ ερμηνεύει ύμνους της εορτής των Χριστουγέννων σε εκδήλωση τιμής αφιερωμένη στο πρόσωπό του Άρχοντα Πρωτοψάλτη της Μ.τ.Χ.Ε. Χαριλάου Ταλιαδώρου, την οποία διοργάνωσε το τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ με τίτλο: «ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, το φῶς το τῆς γνώσεως»-Εκδήλωση Τιμής στον Άρχοντα Πρωτοψάλτη Χαρίλαο Ταλιαδώρο.
Αναρωτιέται κανείς βαθύτατα και απορεί και εξίσταται μαζί με τον υμνωδό για το ακατανόητο μυστήριο της του Χριστού Σαρκώσεως, που ο φυσικός χρόνος μας έφερε και φέτος να το γιορτάσουμε. Αλλά εκείνο που του μένει ακατανόητο είναι ο στίχος του υμνογράφου «χόρευε η οικουμένη ακουτισθείσα επί τη γεννήσει του νέου παιδίου» βεβαίως. Είναι, ποιητική αδεία, η φράση αυτή η κάτι άλλο ακούει και βλέπει ο υμνωδός? Πως χορεύει πάσα η κτίση? Συμβολικώς, μεταφορικώς? Βιώνει άραγε την παρουσία του πτωχεύσαντος απροσίτου Θεού? Πως, όλη η κτίση, τα έμψυχα και τα άψυχα, τα βουνά και τα λαγκάδια, τα ποτάμια και τα συστήματα των υδάτων και οι μετεωρισμοί της θαλάσσης, οι πάγοι και υετοί, το φως και το σκοτάδι, ο ήλιος και η σελήνη, οι πλανήτες ...
Ο Θεόδωρος Γιάγκου, Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ μαζί με τις εόρτιες ευχές για το Άγιο Δωδεκαήμερο, μιλάει για την σημαντική επιστημονική έκδοση: «Συγγράμματα Αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου» – Μετάφραση, Κείμενο, Σχόλια, που εξέδωσε η Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή Αγίου Νεοφύτου της Πάφου. Μετά την ολοκλήρωση του μνημειώδους έργου της εξάτομης κριτικής έκδοσης των συγγραμμάτων του αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου, η οποία βραβεύτηκε το 2009 από την Ακαδημία Αθηνών, το εν λόγω μεταφραστικό πόνημα σκοπό έχει να καταστήσει γνωστά και προσιτά τα συγγράμματα του αγ. Νεοφύτου στο ευρύ κοινό. Γενικός Συντονιστής του εκδοτικού προγράμματος είναι ο Αρχιμ. Αλέξιος Εγκλειστριώτης και Πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής ο Καθηγητής Χρήστος Οικονόμου. Λεπτομέρειες για την έκδοση βλέπε εδώ
Βρισκόμαστε μέσα στην ατμόσφαιρα της μεγάλης εορτής των Χριστουγέννων, της Θείας Ενσαρκώσεως του Υιού και Λόγου του Θεού . Η σημερινή Κυριακή, γνωστή και ως Κυριακή μετά την Χριστού Γέννηση, η Εκκλησίας μας προβάλει τρεις σημαντικές μορφές, του προφητάνακτος Δαβίδ, ο οποίος κήρυξε τρανότατα τη Γέννηση του Χριστού στον προχριστιανικό κόσμο, του Ιωσήφ του Μνήστορος και του Ιακώβου Αδελφοθέου, πρώτου επισκόπου Ιεροσολύμων. Βλέπουμε τα γεγονότα μετά την προσκύνηση των Μάγων, όλες εκείνες τις συγκλονιστικές του διωγμού του νεογέννητου βρέφους, του Χριστού, υπό του αναιδεστάτου Ηρώδου. Μετά την αναχώρηση των Μάγων, εμφανίστηκε στον Ιωσήφ άγγελος Κυρίου και του είπε «εγερθείς παράλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού και φεύγε εις Αίγυπτον, και ίσθι εκεί έως αν είπω σοι· μέλλει γαρ Ηρώδης ζητείν ...
