«Η ζωή του μοναχού είναι ...
Η διάκριση ανάμεσα σε Ορθόδοξη-Ανατολική και Λατινική-Προτεσταντική-Δυτική Θεολογία συνιστά ένα από τα κεφαλαιώδη ζητήματα της θεολογικής επιστήμης. Η προσεκτική παρακολούθηση της διαδρομής που ακολούθησε η Δύση μετά το σχίσμα του 1054 φανερώνει μια σαφή, σταθερή απόκλιση από το ευαγγελικό, αποστολικό και πατερικό φρόνημα σε θεμελιώδη ζητήματα πίστεως και σωτηρίας. Το ζήτημα της σωτηριολογίας θα μας απασχολήσει σε αυτήν την αναφορά. Ως προς το ζήτημα της σωτηρίας του ανθρώπου παρατηρείται σαφής αντίθεση ανάμεσα στην ορθόδοξη και την δυτική θεολογία. Οι δύο όψεις αυτού του θεμελιώδους ζητήματος αντιδιαστέλλονται ως προς τη θεώρηση του ανθρωπίνου προσώπου είτε ως δυναμική, προικισμένη με την ελευθερία και συν-υπεύθυνη για τον αγιασμό της οντότητα (Ορθόδοξη Ανατολή) είτε ως έρμαιο της ειμαρμένης που πηγάζει από τη θέληση ενός ...
Είναι ανθρώπινη ανάγκη να θέλουμε ν’ αγαπηθούμε και ν’ αγαπήσουμε. Πηγάζει από το «κατ’ εικόνα» που μας χάρισε ο Δημιουργός μας, για να ολοκληρωθούμε και να ζήσουμε καθώς Εκείνος που «αγάπη εστί». Γι’ αυτό κι όταν απουσιάζει η αγάπη συγχιζόμαστε, ταρασσόμαστε, δεν ζούμε ισορροπημένα ούτε χαρούμενα, σ’ οποιανδήποτε ηλικία και να βρισκόμαστε. Παρ’ όλ’ αυτά η πραγματικότητα μιλά για απουσία σχέσης, μοναχικότητα, δυσκολία στη διαπροσωπική επικοινωνία. Οι φιλίες λιγοστεύουν, τα διαζύγια αυξάνονται, οι φοβίες κι αμφιβολίες για ουσιαστικές σχέσεις κυριαρχούν. Όμως ο άνθρωπος πρέπει να ζήσει! Γιατί, κατά τον άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο, «όποιος δεν ξέρει να συνδέεται με το συνάνθρωπό του είναι το πιο άχρηστο πράγμα και δεν μπορεί να έχει κανένα υψηλό φρόνημα, αλλά μοιάζει με τα άψυχα πράγματα, γιατί ...
Στο τρίτο βιβλίο γίνεται και ένα είδος ανακεφαλαιώσεως των όσων λέχθηκαν στα προηγούμενα βιβλία περί διπλής γνώσεως και περί ανθρώπινης ολοκληρώσεως μέσω του οργανικού συνδέσμου σώματος και ψυχής. Το κυρίως ζήτημα γίνεται για τον θείο φωτισμό και την τελειότητα . Τα λεγόμενα του Βαρλαάμ ότι « Θεόν ουδείς εώρακε πώποτε» , δεν είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί, αμφισβητείται όμως το συμπέρασμα από αυτό, ότι οι ησυχαστές πλανώνται ισχυριζόμενοι ότι βλέπουν το Θείο φως. Είναι πράγματι αόρατος ο Θεός ως ασώματος, αλλά ούτε ο Βαρλαάμ αρνείται την θέα του, εφόσον παραδέχεται ότι βλέπεται μέσω της ενεργείας του νου, δηλαδή ως αντικείμενο έρευνας και αναζητήσεως των πνευματικών δυνάμεων του ανθρώπου. Το φως του Θαβώρ, το φως των καθαρών ησυχαστών και η υπόσταση των ...
Μια αναφορά στα έργα του πατέρα της νεοελληνικής λογοτεχνίας Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Η ηχογράφηση έγινε στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού. Διαβάζει ο Πρωτοσύγκελλος της Ι.Μ. Λεμεσού Αρχιμανδρίτης Ισαάκ. Your browser does not support the audio element.
«Η όντως ειρήνη συ Χριστέ». ΣΤ΄ Εωθινό Δοξαστικό σε ήχο πλάγιο του δευτέρου. Ερμηνεία απο το κλασσικό αναστασιματάριο Ιωάννου πρωτοψάλτου. Ψάλλει ο Άρχων Μουσικοδιδάσκαλος της Μ.τ.Χ.Ε. Θεόδωρος Βασιλικός, πρωτοψάλτης και χοράρχης.
Εισήγηση του Εμμανουήλ Γιαννόπουλου, καθηγητή Τμήματος Μουσικών Σπουδών Α.Π.Θ. στο ΣΤ’ Διεθνές Συνέδριο Μουσικολογικό και Ψαλτικό-«Οι τρεις διδάσκαλοι: Χρύσανθος, Γρηγόριος, Χουρμούζιος και η Νέα Μέθοδος Σημειογραφίας. 200ή επέτειος: 1814/15-2015» (Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος-Ίδρυμα Βυζαντινής Μουσικολογίας), Αθήνα 21-23 Οκτωβρίου 2015. Όλα σχεδόν τα δημοσιεύματα (πλην των αυτοτελών βιβλίων) τα οποία μνημονεύονται στην παρούσα εργασία, και πολλά άλλα ακόμη, βρίσκονται αναρτημένα και διαθέσιμα στην προσωπική ιστοσελίδα του κ. Γιαννόπουλου: http://users.auth.gr/mangian Με την ολοένα αυξανόμενη ερευνητική και εκδοτική δραστηριότητα των τελευταίων ετών, πλείστα όσα στοιχεία έρχονται να προστεθούν στην γνώση μας για την ψαλτική, και ειδικά για την Νέα Μέθοδο αναλυτικής μουσικής σημειογραφίας (1814-15 κ.ε.), η οποία αποτελεί την τελευταία καίρια μεταρρύθμιση στην εξέλιξη της εκκλησιαστικής αυτής τέχνης. Με όσα θα αναπτυχτούν ...
12 August 1984 In the name of the Father, of the Son and of the Holy Ghost. So often we ask ourselves and one another a very tormenting question: How can I deal with my sinful condition? What can I do? I cannot avoid committing sins, Christ alone is sinless. I cannot, for lack of determination, or courage, or ability truly repent when I do commit a sin, or in general, of my sinful condition. What is left to me? I am tormented, I fight like one drowning, and I see no solution. And there is a word which was spoken once by a Russian staretz, one of the last elders of Optina. He said to a visitor of his: No one can ...
If we talk about it as being in stages, the divine will appears in four forms. The first is divine approval, that is what God wants most. The second is dispensation, where God withdraws paternally, because of our weakness. The third is divine sufferance, when God intervenes and chastises. The fourth and most lamentable is abandonment, which occurs when people live with such ingrained cruelty and callousness that their provoke God to abandon them.
Fasting is a prophetic command ‘Sound the trumpet on the day of the new moon, in the glorious day of your feast’. (Ps. 80, 3). This is a prophetic ordinance. For us, the readings (Is. 58, 4-6) resound louder than the trumpet and any other musical organ, announcing the awaited feast of feasts . We’ve learned the grace of the fast from Isaiah, who rejected the Jewish mode of fasting and showed us the true way. And the Lord says: ‘Do not look dismal, but put oil on your head and wash your face’ (Matth. 6, 16-17). Let us, then, behave as we’ve been taught, let’s not be seen frowning in the days to come, but let’s look at them with a ...
You might ask why it is that we today, who are less ascetic as Christians, are overcome with fear and trembling when we hear about asceticism. It makes us feel somewhat uncomfortable. This is because we’ve lost sight of a great truth of our faith. It’s summed up by Saint John of the Ladder: ‘love is conquered by love’*. What is it that binds us to our passions? We’ve fallen in love with them! In our fall, in our malice, we’ve fallen in love with them and embrace them tightly. We love our passions fervently: our gluttony, our debauchery, our pride, our egotism, our vanity and all the rest. How can we be cured of this? Only with commandments of a legal ...
We aren’t concerned with our own faults and sins, but we find plenty of transgressions in others. We fish them out and when we do so we make sure everyone hears about them. It’s become a bad habit now that, as soon as we hear something bad about somebody else, we go and spread it abroad. Our tongue burns and we hurry away to tell other people what we’ve heard and seen.
The issue of freedom is of great importance in the Orthodox view of humankind. According to this, people are made to be free. Freedom is the result of the fact that we’re made in the image of God and have the opportunity and potential to use our independent power to reach the state of being in the likeness of God. This isn’t an innate potential, but is effected through grace, through our encounter with God. Freedom in Orthodox theology isn’t a free decision made from among a variety of choices. Real freedom is the transcendence of choices, of necessity, of corruptibility and sin. We experience real freedom when we’re removed from the passions that bind and restrict us. Our ontological freedom ...
If your prayer isn’t fervent, it doesn’t mean that it isn’t pleasing to God. Sometimes such prayer may be thought of as sacrifice, if you humble and censure yourself before God.
Because of so much reading, people today have ended up as tape-recorders and their cassettes are full of superfluous things. But according to Abba Isaac, teaching without action is a ‘repository of shame’. You see, lots of people who are interested in sports read sports magazines or newspapers and just sit there like lemons, but they admire the athletes. ‘He’s amazing’, they say. ‘Well done’. But they don’t break a sweat themselves or shed a couple of pounds in weight. They read and read about sports and lie around. That’s not doing them any good. All they have is the pleasure of reading. Some secular-minded people read newspapers, others read a romance or an adventure, or go to the stadium to watch ...
