Συναξαριακές Μορφές

  Μητροπολίτης πρώην Καρπάθου και Κάσου Νείλος, λιτός, ασκητικός, πένης πάντοτε και ευεργετών Γεννήθηκε στο χωριό Πιαλί Τεγέας της Αρκαδίας το 1836 από ευλαβείς γονείς. Κατά κόσμον ονομαζόταν Νικήτας Σμυρνιωτόπουλος και είχε τέσσερα αδέλφια. Μικρός έκανε και τον τσομπάνη. Κατόπιν φοίτησε στη Ριζάρειο Σχολή Αθηνών. Εικοσάχρονος εισήλθε στη μονή Κουτλουμουσίου, όπου εκάρη μοναχός από τον σεβάσμιο ηγούμενο Ιωάσαφ τον Βυζάντιο. Αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος. Κατόπιν αναχώρησε για την Έφεσο υπό τον μητροπολίτη Αγαθάγγελο († 1893). Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Διετέλεσε ιεροκήρυκας και δάσκαλος στις Κυδωνιές, στη Σμύρνη και την Έφεσο. Χειροτονήθηκε βοηθός επίσκοπος Ερυθρών. Προήχθη σε μητροπολίτη Καρπάθου και Κάσου. Για δύο έτη ποίμανε την επαρχία του. Παραιτήθηκε και αναχώρησε για το Άγιον Όρος. Μόνασε στην Καλύβη της Υπαπαντής ...

  Ιερομόναχος Βασίλειος Ξηροποταμηνός Γεννήθηκε στο χωριό Βουλισμένη Λασιθίου Κρήτης το 1875, ο κατά κόσμον Μιχαήλ Βλασσάκης. Τα πρώτα του γράμματα έμαθε στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού του. Οι φτωχοί γονείς του, Παντελεήμων και Καλλιόπη, για να μη ξοδεύουν λάδι για το λυχνάρι, δεν το άναβαν το βράδυ. Ο μικρός Μιχαήλ, που αγαπούσε τη μελέτη και την πρόοδο, μάζευε την ημέρα ξύλα, τη νύχτα τα έκαιγε κι έτσι διάβαζε. Για ένα διάστημα εργάσθηκε ως γραμματεύς δικηγορικού γραφείου. Στη μονή Ξηροποτάμου προσήλθε το 1893. Το 1896 εκάρη μοναχός από τον Γέροντά του Ευγένιο († 1924). Διάκονος χειροτονήθηκε το 1896 και πρεσβύτερος το 1901. Το 1908 προήχθη σε προϊστάμενο. Είχε μεγάλο σεβασμό και υπακοή στον Γέροντά του, ο οποίος του ενέπνευσε την αγάπη προς ...

Μοναχός Αρτέμιος Γρηγοριάτης, ντόμπρος, θαρραλέος, λεβέντης Γεννήθηκε στο Γεωργίτσι Λακωνίας το 1848. Προσήλθε στη μονή Γρηγορίου το 1878 κι εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός μετά διετία. Διήλθε από πολλά διακονήματα της μονής με εργατικότητα, αυταπάρνηση και φιλοτιμία. Δεν λησμονούσε καθημερινά το «δι’ ο εξήλθεν του κόσμου». Ποτέ του δεν κατέκρινε κανέναν. Αρκείτο στα ευτελέστερα των ενδυμάτων. Η κλίνη του τον φιλοξενούσε για ελάχιστες ώρες του ημερονυκτίου. Από ώρες πριν, καθήμενος στο σκαμνί του, φορώντας το ράσο και το κουκούλι του ανέμενε το πρώτο τάλαντο. Άλλοτε πάλι έμενε ώρες γονατιστός στο παρεκκλήσι της Αγίας Αναστασίας. Στο στασίδι του πάντα, όρθιος, ακόμη και στη γεροντική ηλικία. Θεωρούσε δικαιολογημένα την κάθε δοκιμασία θεϊκή ευλογία. Τα θαύματα δεν τον παραξένευαν και δεν τον εξέπλησσαν. Τα θεωρούσε φυσικά. Η ...

Μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη στις 8 Αυγούστου 1794 Ό Άγιος Νεομάρτυς Αναστάσιος ήταν Βούλγαρος στην εθνικότητα. Καταγόταν από την επαρχία Στρώμνιτσα (αρχαία Τιβεριούπολη). Ήταν ένας όμορφος νέος, ηλικίας είκοσι ετών. Εργαζόταν στη Θεσσαλονίκη, σ’ ένα οπλοποιείο. Ι.Ναός Αγίου Γεωργίου στη Σόφια (Βουλγαρία) Κάποια μέρα ο μάστοράς του ήθελε να βγάλει από την πόλη, λαθραία, μερικά τούρκικα ενδύματα που είχε. Κατάφερε με τα πολλά να πείσει τον νέο να φορέσει μια φορεσιά και έτσι να την βγάλει από την πόλη, περνώντας την πόρτα του κάστρου ως Τούρκος τάχα. Βγαίνοντας από την πόλη τον σταμάτησαν όμως για τον φόρο του χαρατσιού. Τότε τους αποκρίθηκε ότι είναι Τούρκος και οι Τούρκοι δεν πληρώνουν χαράτσι. Εκείνοι τότε του ζήτησαν να κάνει ομολογία πίστεως, σαλαβάτι, για να βεβαιωθούν ...

Ο κατά κόσμον Αστέριος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1875. Το 1900 ήλθε να μονάσει στη μονή Διονυσίου. Από τη μονή τον έστειλαν στο μετόχι τους τον Μονοξυλίτη, για να διάκονε! στα εκεί κτήματα των αμπελώνων και ελαιώνων. Ο πατέρας του αντέδρασε για την απόφασή του να γίνει μοναχός και ήλθε δύο φορές στο Άγιον Όρος για να τον πάρει πίσω στον κόσμο, δίχως να τα καταφέρει. Δυστυχώς κατέφυγε στους Τούρκους και Εβραίους μάγους της Θεσσαλονίκης, για να τον βοηθήσουν με τις μαγείες τους να φέρουν πίσω το παιδί του. Έτσι ο δόκιμος Αστέριος είχε συνεχή δαιμονικό πειρασμό. Πήγαινε ν’ ανάψει τα καντήλια και δεχόταν λιθοβολισμό. Αν έπαιρνε τον δρόμο για τον κόσμο, σταματούσε ο λιθοβολισμός, αν πήγαινε για το μετόχι, ξανάρχιζε. ...

Μεγάλωσε πνευματικά στα πανσέβαστα Κατουνάκια. Εκεί που κτυπά πιό δυνατά η καρδιά του Αγίου Όρους. Στην αγιοτρόφο και αγιότεκνο έρημο. Στην πενιχρή Καλύβη του Όσιου Γερασίμου του Νέου, υπό τον αυστηρό Γέροντα παπα-Δανιήλ τον Ζαγοραίο, υποτάχθηκε ο Αθηναίος Κωνσταντίνος το 1870. Αγωνίσθηκε υπομονετικά κι επίμονα, με πρόθυμη υπακοή και άσκηση, για να κατορθώσει τη δυσκολοκατόρθωτη απάθεια, να υπερβεί τα γήινα, να πλησιάσει τα ουράνια, με συνεχή νήψη. Στάθηκε ένας καλλίνικος αγωνιστής. Συνέδραμε ουσιαστικά στην πρόοδό του η προσεκτική μελέτη της Αγίας Γραφής και των σπουδαίων έργων των αγίων και θεοφόρων Πατέρων. Αγάπησε τον πόνο, τον κόπο, τον μόχθο, τη στέρηση, τη μοναξιά, τη σιωπή, τη φυγοδοξία. Απέκτησε κουβέντα με τον Θεό. Αναπαύθηκε στη συντροφιά Του. Νιβόταν με τον τίμιο Ιδρώτα του ...

  Ιερομόναχος Ευστάθιος Νεοσκητιώτης, καλός Πνευματικός και άνθρωπος της προσευχής Ο κατά κόσμον Ευστάθιος Παπαγεωργίου του Γεωργίου γεννήθηκε στο Παλαιοχώρι Λευκωσίας Κύπρου το 1922. Οι φτωχοί γονείς του μικρό τον έστειλαν στη Λευκωσία να μάθει την τέχνη του ξυλουργού. Η αγάπη του για την Εκκλησία και ο τακτικός εκκλησιασμός του συγκίνησε αγαθούς κληρικούς και τον συνέδραμαν να σπουδάσει τη θεολογία στην Αθήνα. Ο Γέροντας Ευστάθιος (δεξιά) στη σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης Το 1949 εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε διάκονος και το 1957 πρεσβύτερος. Αμέσως μετά αναλαμβάνει καίριες θέσεις στην Εκκλησία της Κύπρου. Το 1960 τοποθετείται αρχιερατικός επίτροπος Αμμόχωστου και πρόεδρος του εκεί εκκλησιαστικού δικαστηρίου. Δεν άργησαν να φανούν οι ποιμαντικές του ικανότητες και το κάλλος της ψυχής του. Οι θείες Λειτουργίες, τα ...

Ο μακαριστός Προηγούμενος της Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους Γεώργιος (Καψάνης) αναλύει το νόημα της μεγάλης εορτής της Μεταμορφώσεως (2004)   %kaps%      

  Ο γενναίος αυτός αθλητής του Χριστού γεννήθηκε στη Ρουμανία το 1892. Το 1910 ήλθε στο Άγιον Όρος και κατευθύνθηκε στην περιώνυμη Καψάλα, στην υπακοή του ενάρετου Γέροντος Μιχαήλ, του οποίου η προσευχή θαυματουργούσε. Κατά κόσμον ονομαζόταν Θεόδωρος Γεωργίου του Βίκτωρος και της Ζέκκας. Στην κουρά ονομάσθηκε Τρύφων. Ο μοναχός Τρύφων βγήκε από το 'Άγιον Όρος το 1917, όταν με την ευλογία του Γέροντός του πήγε στη Χαλκιδική, με σκοπό να εργασθεί σε αγιορείτικά μετόχια, εξ αιτίας της τότε μεγάλης πείνας, για να θρέψει τον Γέροντά του και τους γύρω φτωχούς ασκητές. Από τότε δεν ξαναβγήκε στον κόσμο, ο σεμνός, ταπεινός και ουράνιος αυτός μοναχός. Ο Γέροντας Παΐσιος γράφει, όπως πάντα πολύ ωραία, περί αυτού: «Όλα του τα χρόνια τα έζησε ψηλά στην ...

  Μοναχός Αλέξιος Νεοσκητιώτης, ο Γέροντας της υπομονής Γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Κορινθίας, στην πατρίδα του οσίου Γερασίμου του Νέου († 1579), ο κατά κόσμον Αλέξανδρος Ιωάννου Κοΐνης το 1886. Το 1905 μετέβη στην Αμερική προς εργασία επί πενταετία. Το 1910 προσήλθε στην ιερά Καλύβη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου της Νέας Σκήτης, στη συνοδεία του ιερομονάχου Κυρίλλου. Εκάρη μοναχός το 1912. Διακρίθηκε για την υπακοή, την ταπείνωση και την υπομονή στις ασθένειες. Επί τρία έτη έπασχε από καρκίνο. Με θείες Λειτουργίες και Παρακλήσεις στην Παναγία και τον άγιο Παρθένιο έγινε καλά. Την εικόνα του αγίου Παρθενίου, προστάτου των καρκινοπαθών, είχε στο προσκεφάλι του. Μετά τη θεραπεία του διακονούσε και πάλι ακούραστα και πρόθυμα. Ασθένησε και πάλι και είχε μεγάλες πληγές στο πόδι. ...