Ο Γέρων Ιωσήφ είδε όλο το βάθος του παλαιού ανθρώπου και με πολύ κόπο και προσευχή καθάρισε τον εαυτόν του...
Το πρώτο, πού κάνει κάθε άνθρωπος, όταν τον καλέση ο Θεός στην επίγνωσί Του, είναι να ερευνήση με ακρίβεια τον...
Όταν θέλετε να μάθετε το θέλημα του Θεού, να αφήνετε τελείως το δικό σας μαζί με κάθε άλλη σκέψη ή...
Όλη τη νύχτα προσεύχομαι και φωνάζω: Κύριε ή σώσε όλους τους αδελφούς, ή σβήσε και μένα. Δεν θέλω τον παράδεισο...
Είναι πράγματι πολύ μάταιη η ζωή Είναι τόσο απατηλή και σύντομη! Να και πάλι έχουμε την Πρωτοχρονιά! Πάλι ευχές και...
Ο Θεός δεν έχει περιγραφή και τέρμα, ούτε και οι ιδιότητες Του, είναι δυνατό να έχουν. Μπαίνοντας ο άνθρωπος, διά...
Ο Γέροντας δεν μας έκανε πολλές διδασκαλίες η διαλέξεις περί Νοεράς προσευχής. Όχι ότι δεν μπορούσε, αφού ήταν πραγματικός επιστήμων...
Τον κόσμον, μόνον ο πόλεμος θα τον διορθώσει, όπου ήδη θα έλθη ή και έρχεται μετά καλπασμού. Η δυστυχία θα...
Λοιπόν βιάσου. Λέγε διαρκώς την ευχή. Να μη σταματά καθόλου το στόμα. Έτσι θα την συνηθίσεις μέσα σου και κατόπιν...
Ο γέροντας Εφραίμ περιγράφει την οσιακή κοίμηση του γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστή όπως την έζησε. Η λήψη έγινε στο αρχονταρίκι...
Γράφεις για το θυμό στην καρδιά του ανόητου. Ο θυμός από μόνος του, είναι φυσικός. Όπως τα νεύρα στο σώμα....
Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής Η πράξη της νοεράς προσευχής είναι να βιάσεις τον εαυτόν σου να λέγεις συνεχώς την ευχή...
Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής Η πράξη της νοεράς προσευχής είναι να βιάσεις τον εαυτόν σου να λέγεις συνεχώς την ευχή...
«Μέλλω δι’ αγάπην σας... σκιαγραφήσαι τον βίον μου». Είναι πολύ σημαντική η αποψινή βραδιά. Ένας γίγαντας του Πνεύματος, ένας άνθρωπος του Θεού, ο Γέροντας Ιωσήφ ο Σπηλαιώτης η Ησυχαστής τιμάται στον τόπο του. Επί τέλους διοργανώθηκε και στην ιδιαίτερη πατρίδα του εκδήλωση μνήμης και τιμής γι’ αυτήν την ισχυρή προσωπικότητα, που με την έντονη πνευματική και ηθική ακτινοβολία της, δημιούργησε τις υγιείς προϋποθέσεις για την ανοδική πορεία του Αγίου Όρους, που αποτελεί σήμερα την ακρόπολη της Ορθοδοξίας μας. Ο σκοπός μας δεν είναι να τον τιμήσουν μόνο οι συγχωριανοί του, αλλά κυρίως να τον γνωρίσουν. Είναι αδιανόητο να είναι πασίγνωστος στους ανά τα πέρατα της οικουμένης Ορθοδόξους Χριστιανούς και στον τόπο του να παραμένει άγνωστος. Και η γνωριμία αυτή συνοδεύεται απαραίτητα από την ...
Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης (Προηγούμενος Ι. Μ. Φιλοθέου) Όταν ακόμη ήμεθα κοντά στον μακαριστό Γέροντά μου Ιωσήφ, πολλές φορές,...
Ο Νηπτικός Πατήρ και Διδάσκαλος Πρόλογος Χαίρε άγιον όρος και Θεοβάδιστον, χαίρε έμψυχε βάτε και ακατάφλεκτε, χαίρε η μόνη προς Θεόν κόσμου γέφυρα η μετάγουσα θνητούς προς την αιώνιον ζωήν, χαίρε ακήρατε Κόρη, η απειράνδρως τεκούσα την σωτηρίαν των ψυχών ημών. (Θεοτοκίον. Ήχος πλ. α) Με τον υπέροχον αυτόν ύμνον παρουσιάζει η Αγία Εκκλησία μας αλληγορικώς την Παναγίαν ως νοητόν όρος, και ιδιαίτερα, ως το όρος Σινά, εκεί που ο Προφήτης Μωϋσής έλαβε τις θεοχάρακτες πλάκες του Θείου Νόμου, τις Δέκα Εντολές. Το όρος αυτό συνδέεται ακόμη περισσότερο με το θαύμα της Βάτου, της καιομένης και μη καταφλεγομένης, την οποίαν είδε ο Προφήτης Μωυσής και η οποία εσήμαινε προφητικώς το αειπάρθενον της Παναγίας, καθώς μέσω Αυτής θα εγεννάτο ασπόρως ο Ενανθρωπήσας Θεός Λόγος, ο νέος Μωϋσής, ο Οποίος θα ...
Στην επιστολή του Προς ερημίτην καθιστά σαφές ότι όσο περισσότερο ο άνθρωπος ασκεί το ίδιον θέλημα στον χώρο της πνευματικής ζωής, τόσο περισσότερο παραθεωρεί τη Θεία Χάρη και εν τέλει εγκαταλείπεται από αυτήν. «Παραχωρείται», λοιπόν, «εις την ασθένειαν της φύσεως» και ενώ αισθάνεται «λύπην απαρηγόρητον», εντούτοις αδυνατεί να συλλάβει την αιτία των θλίψεων που βιώνει. Κατά τον Γέροντα, εάν ο πολεμούμενος από τους πειρασμούς ασκητής επιδείξει υπομονή, υπό την έννοια της παραιτήσεως από το ίδιον θέλημα, το οποίο σημαίνει την έκφραση της παθογόνου επιθυμίας, τότε θα αντιληφθεί ότι κάθε πληροφορία για τις βιούμενες θλίψεις αποκτάται μέσα απο την έννοια αυτή της παραιτήσεως. Κατά τον Γέροντα, η υπομονή αντιστρατεύεται κάθε έκφραση του ιδίου θελήματος. Ο Θεός γίνεται δέκτης όλων των παρακλήσεων του ...
Σε ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της σύγχροvns θεολογικής ανθρωπολογικής σκέψεως, την 49η επιστολή του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού, συναντούμε σε βιωματικό επίπεδο την αναζήτηση του κέρδους από τις θλίψεις που βίωνε ο τίμιος Γέρων, ο οποίος προβάλλει τον εαυτό του ως αντικείμενο της διαπαιδαγωγήσεως του Θεού και αναδεικνύεται αυθεντικό πρότυπο εν Χριστώ μωρίας, τόσο για τους συναθλητές του στα αγωνίσματα της πνευματικής ζωής, όσο και για τους αποδέκτες της επιστολής. Υπό την έννοια αυτή, η σημασία της επιστολής δεν έγκειται σε κάποια γενική θεωρητική ενασχόληση, αλλά στο γεγονός ότι αποτελεί αυτοβιογραφικό σχόλιο που ξαφνιάζει για τη διαφάνεια της λειτουργίας του πνευματικού κόσμου του Γέροντος. Είναι η επιστολή της αυτοσυνειδησίας και της ταπεινώσεως. Εκεί λοιπόν, συναντούμε την περιγραφή των θεμελίων του ...
Μάρτυς μου ο Κύριος αυτό που σου λέγω. Τόσον ήτον οι πειρασμοί, ώστε να νομίζεις από τον πόνον ότι θα...
