Συναξαριακές Μορφές

Γεννήθηκε στη Ραγούζα της Δαλματίας, σημερινό Ντουμπρόβνικ της Κροατίας, το 1568 από εύπορους γονείς. Ο πατέρας του Ιωάννης ήταν Βενετός καραβοκύρης, και όταν ο άγιος ήταν 12 ετών πνίγηκε σε ναυάγιο. Η μητέρα του Αικατερίνη καταγόταν από τη Λήμνο και διακρινόταν για την ευλάβεια της. Στο βάπτισμα έλαβε το όνομα Ιάκωβος. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η μητέρα του τον πήγε στην Αχρίδα, όπου ήταν ο αδελφός της, ένας πλούσιος έμπορος. Έλαβε καλή μόρφωση και παρέμεινε επί πενταετία πλησίον ενός ιερομονάχου εξαδέλφου της μητέρας του, πού μόναζε στη μονή της Θεοτόκου Αχρίδος, όπου συνέχισε τις σπουδές του. Το 1588 ήλθε στο Αγιον “Ορος και εγκαταβίωσε στη μονή Παντοκράτορος, όπου εκάρη μοναχός και ονομάσθηκε Ιωσήφ κατά το μέγα σχήμα. Μετά διετία ...

Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 16 Αυγούστου 1686 Ο ένδοξος μεγαλομάρτυς Απόστολος ο Νέος καταγόταν από τον Άγιο Λαυρέντιο του Πηλίου, από ευσεβείς γονείς. Σε ηλικία 15 ετών ορφάνεψε και έφυγε για την Κωνσταντινούπολη όπου εργαζόταν ως υπάλληλος σ’ ένα καπηλειό. Ενώ ο Άγιος είχε ήδη τέσσερα χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, συνέβη το εξής γεγονός στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Οι κάτοικοι του Αγίου Λαυρεντίου και της περιοχής, επειδή καταπιέζονταν σκληρά από τη βαριά και άδικη φορολογία, αποφάσισαν να προσφύγουν στους επιτρόπους του Σουλτάνου, η οποία όριζε τα χωριά εκείνα. Πράγματι επέτυχαν κάποια μείωση της φορολογίας και επέστρεψαν. Ο Βοεβόδας όμως όχι μόνο δεν αναγνώρισε τα έγγραφα των επιτρόπων και τα απέρριψε ως πλαστά αλλά συνέλαβε και τρεις από την επιτροπή των κατοίκων, που είχαν ...

Ιερομόναχος Ιγνάτιος Πνευματικός, ο πολύ σεβαστός Γέροντας. Ο κατά κόσμον Ιωάννης Γραμματάς του Χριστοφόρου και της Βασιλείας καταγόταν από τη Μυτιλήνη, στην οποία γεννήθηκε το 1871. Προσήλθε στο ιερό Κελλί Κοιμήσεως Θεοτόκου – Κρανιάς της σκήτης Γλωσσίας – Προβάτας, το 1891, στο οποίο, λέγεται, μόνασε και ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς τον 14ο αιώνα. Εκάρη μοναχός το 1893. Το 1894 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1898 πρεσβύτερος. Κατά τον υποτακτικό του ιερομόναχο Καλλίνικο, «υπήρξεν ευπροσήγορος και παρηγορητικός εις πάντας. Ήτο εφοδιασμένος από όλας τας αρετάς, και την φιλαδελφίαν και αγάπην προς πάντας, και αμνησικακίαν εις τους εχθρούς του, μάλλον δε και επροσηύχετο υπέρ αυτών, την δε ελεημοσύνην εις πάντα αιτούντα ευχαρίστως και ιλαρώς εξετέλει. Διετήρει αδιάσπαστον την νοεράν προσευχήν εν παντί καιρώ. ...

  Ο Γέροντας Ανδρέας Καρακαλλινός διήλθε πάνω από πέντε δεκαετίες στην ιερά μονή των Αγίων Αποστόλων του Καρακάλλου, από τότε που εισήλθε την πύλη της μονής της μετανοίας του. Η ζωή του κύλησε με μεγάλη άσκηση, υπακοή και υπομονή. Μετά από ασθένειες που με καρτερία φιλοξένησε στο σώμα του, απόκτησε συνεχή δάκρυα. Τον έβλεπες, καθώς διηγείται ο αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Μουστάκας, όλο χαρά, πάντοτε μ’ ένα μεγάλο μαντήλι καταμουσκεμένο από των ματιών του τις ακριβές σταλαγματιές, που εύφραιναν την ταπεινή καρδιά του. Σαν του μεγάλου αββά της αρχαίας ερήμου, δεν στέγνωνε ποτέ το μαντήλι του καλού Ανδρέου. Το μοναχολόγιο της ιεράς κοινοβιακής, σταυροπηγιακής και βασιλικής μονής Καρακάλλου φειδωλά αρκετά, ως συνήθως, σημειώνει περί αυτού: «Ιδιότης: Μοναχός. Ονομασία κατά κόσμον: Αθανάσιος Κλαβάτζας. Τόπος γεννήσεως: Πλαγιάριον ...

  Γέροντας Κωνστάντιος Καρυώτης, ο αγιόφιλος και θεοτοκόφιλος Ο κατά κόσμον Ιωάννης Ψαλίδας του Κυριάκου και της Σταυρούλας γεννήθηκε στο Αιγάλεω των Αθηνών το 1924. Προσήλθε στο 'Άγιον ’Όρος το 1950 κι εκάρη μοναχός το επόμενο έτος. Γέροντας ήταν ο μοναχός Κωνστάντιος (t 1950) στο Κουτλουμουσιανό Κελλί των Αγίων Αρχαγγέλων πάνω από τις Καρυές. Πριν λίγο είχε κοιμηθεί και ο Γέροντας Γαβριήλ (t 1947). Ο π. Κωνστάντιος διετέλεσε πολλά χρόνια Γέροντας του Κελλίου. Ο Γέροντας Κωνστάντιος. Πάσχα στο Κελλί του Είναι γεγονός, όπως αναφέρουν γείτονες του, πως «πίσω από μια ιδιαζόντως τραχείαν επιφάνειαν εκρύβετο μια ιδιαζόντως ευγενής φύσις». Είχε περίπου σαράντα χρόνια να βγει από το 'Άγιον ’Όρος. Ένας προσεκτικός επισκέπτης δίχως δυσκολία θα παρατηρούσε τους καρπούς της καρτερίας και της φιλοπονίας ...

Ο ιερομόναχος Δανιήλ Κατουνακιώτης (σχέδιο Κωνσταντίνου Ξενόπουλου) Προερχόμενος από το Φρένελι Κυδωνιών της Μικράς Ασίας ήλθε περί το 1900 στο Άγιον Όρος, αφού εργάσθηκε για ένα διάστημα στο Κάϊρο της Αίγυπτου κοντά στους θείους του, στην υπακοή του πολυεναρέτου Γέροντος Δανιήλ του Σμυρναίου († 1929), στο ησυχαστήριο των Όσιων Αγιορειτών Πατέρων-Δανιηλαίων στα Κατουνάκια. Εδώ εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος και χειροθετήθηκε Πνευματικός. Διακρινόταν για την απλότητα των τρόπων του, την ευκοσμία των ηθών, τη χρηστότητα και την τέλεια αμνησικακία του. Ωφελούσε όλους όσοι τον πλησίαζαν, ακόμη και με μόνη τη σεμνότητά του, την καλή συναναστροφή του και καλοκαγαθία του. Είχε χάρισμα καλλιφωνίας και ήταν εξαιρετικός ιεροψάλτης. Κυρίως όμως είχε την υψοποιό ταπείνωση, τη μακαρία αγαθότητα και απλότητα κι έτσι ...

  Ιερομόναχος Χριστόφορος Προδρομίτης, είχε φήμη εναρέτου και λογίου Γέροντας Γεννήθηκε στις Σέρρες το 1822, ο κατά κόσμον Χριστόδουλος Δημητριάδης. Εκεί έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Από παιδί ποθώντας τη μοναχική αφιέρωση πήγε στη γειτονική μονή του Τιμίου Προδρόμου. Μετά από την κανονισμένη δοκιμή εκάρη μοναχός. Συνέχισε τις γυμνασιακές του σπουδές στις Σέρρες. Κατόπιν αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και τη Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών. Μιλούσε άπταιστα λατινικά και γαλλικά. Δίδαξε στις Σέρρες, την Αλιστράτη και το Μελένικο, καθώς επίσης επί διετία στη σχολή της μονής Ιβήρων. Το 1879 διορίσθηκε καθηγητής στην Αθωνιάδα Σχολή, όπου δίδαξε επί οκταετία «μετ’ απαραμίλλου ζήλου και λίαν ευδοκίμως, τον βαθύτατον σεβασμόν και την απεριόριστον εκτίμησιν και αΐδιον ευγνωμοσύνην αποκομίσας ού μόνον των μαθητών αυτού ...