Πεμπτουσία

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Τιμούμε σήμερα τους ανθρώπους που ακολούθησαν τον Χριστό τους οποίους σκεφτόμαστε σπάνια, γιατί αναφέρονται πολύ λίγο στις Γραφές. Κι ο καθένας θα μπορούσε να είναι ένα μάθημα για μας. Ο Αγ. Ιωσήφ από την Αριμαθαία ήταν ένας πλούσιος άνδρας με ανοιχτό μυαλό που άκουγε τον Χριστό και δεν εμπιστεύθηκε τον εαυτό του στον Κύριο. Το ίδιο κι ο Νικόδημος· αλλά ο Νικόδημος ήταν ένας μορφωμένος άνθρωπος, μέλος των Σανχεντρίν. Είχε ακούσει για τον Χριστό, Του είχε κάνει ερωτήσεις, ήθελε να καταλάβει, ήθελε να είναι σίγουρος. Αλλά κανείς απ’ τους δύο δεν είχε δεσμευτεί ν’ ακολουθήσει τον Χριστό, να δηλώσει καθαρά ότι ήταν μαθητής Του. Κι όμως, όταν ο Χριστός στα μάτια ...

«Ηγόρασαν αρώματα ίνα ελθούσαι αλείψωσιν αυτόν» Το μυστήριο της θείας οικονομίας το υπηρέτησε ολόκληρη η κτίση. Όταν Εκείνος άπλωσε τα χέρια Του πάνω στο Σταυρό, η γη σείσθηκε, τα μνημεία άνοιξαν, οι νεκροί διαμαρτυρήθηκαν, ο εκατόνταρχος ομολόγησε, ο ήλιος σκοτίσθηκε, η Παναγία έκλαψε, ο Ιωσήφ κήδευσε και οι μυροφόρες γυναίκες «ηγόρασαν αρώματα ίνα ελθούσαι αλείψωσιν αυτόν» (Μαρκ. 16,1). Ενώ στην παλαιά εποχή η γυναίκα γινόταν διάκονος και αιτία της πτώσεώς μας στην αμαρτία, αντιθέτως σήμερα βλέπουμε στο ευαγγελικό ανάγνωσμα τις μυροφόρες γυναίκες να γίνονται ταχυδρόμοι της χαράς. Ο Ευθύμιος Ζιγαβηνός το σημειώνει: «Επειδή πάλαι γυνή γέγονε τω ανδρί διάκονος λύπης, νυν γυναίκες γίνονται τοις ανδράσι διάκονοι χαράς». Είχαν ανδρικό φρόνημα Πράγματι είχαν ανδρικό φρόνημα, γιατί την ώρα που οι μαθητές είχαν σκορπισθεί στα ...

Η Εκκλησία τιμά σήμερα τη μνήμη των ανθρώπων εκείνων, που φρόντισαν για τον ενταφιασμό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, και των άλλων εκείνων που ξεκίνησαν για να του αποδώσουν τις τελευταίες εντάφιες τιμές, όπως το συνήθιζαν τότε οι Ιουδαίοι. Οι άνθρωποι αυτοί είναι ο Ιωσήφ και μαζί του ο Νικόδημος, η Μαρία η Μαγδαληνή, η Μαρία μητέρα του Ιακώβου και η Σαλώμη. Οι δύο άνδρες φροντίσανε να ενταφιάσουν τον Ιησού Χριστό, κι οι τρεις γυναίκες πήγαν την τρίτη ημέρα το πρωί για να τον αλείψουν με αρώματα. Ας ακούσουμε στη δική μας γλώσσα τώρα πως για όλα αυτά μας ομιλεί το σημερινό Ευαγγέλιο. Εκείνο τον καιρό, ο Ιωσήφ από την Αριμαθαία, βουλευτής και άνθρωπος με υπόληψη, που κι αυτός πρόσμενε τη ...

Όσοι ανοίξατε στις 9 Ιανουαρίου 2016 το Google, θα είδατε το αφιέρωμα στην «41η επέτειο από την ανακάλυψη του βουνού των πεταλούδων» Danaus plexippus, είδος που είναι γνωστό ως Πεταλούδα Μονάρχης. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό σε ομορφιά και μέγεθος είδος πεταλούδας του Μεξικού, που παρουσιάζει κάποιες μοναδικότητες, σε σχέση με τις άλλες πεταλούδες. 1. Είναι η μόνη πεταλούδα που μεταναστεύει και μετά επιστρέφει, όπως ακριβώς κάνουν τα πουλιά! 2. Το ταξίδι από το Μεξικό προς τη Βόρεια Αμερική, που ξεκινά στην αρχή του καλοκαιριού, κρατά τρεις γενιές (λίγο πάνω από μήνα η διάρκεια ζωής της κάθε γενιάς), ενώ το ταξίδι της επιστροφής, που ξεκινά τον Αύγουστο, γίνεται από μία και μόνη …σούπερ γενιά! Το πως το ίδιο είδος έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά στη μία ...

Ο Αντώνιος έλεγε στους συμμοναστές του: «Ο Θεός σας εξέλεξε, αδελφοί, και προέρχεστε από την ευλογία του Αγίου Όρους, με την οποία με έκειρε ο ηγούμενος του Αγίου Όρους και εγώ έκειρα εσάς. Να είναι μαζί σας πρώτα η ευλογία του Θεού και μετά του Αγίου Όρους». Αφού ευλόγησε ο Αντώνιος τους μοναχούς, εξέλεξε έναν από αυτούς, τον Βαρλαάμ, και τον κατέστησε ηγούμενο, ο ίδιος δε αναχώρησε στην έρημο και έζησε μόνο ως ασκητής επί σαράντα ολόκληρα χρόνια. Λίγο καιρό μετά την αναχώρηση του Αντωνίου από το σπήλαιο, ήρθαν και τον επισκέφθηκαν οι μοναχοί, οι οποίοι ζήτησαν την ευλογία του για να χτίσουν μεγαλύτερο ναό έξω από το σπήλαιο. Αργότερα ζήτησαν και πάλι την ευλογία του για να ιδρύσουν μοναστήρι. Την απόφασή ...

Ο Ιωσήφ ο ευσχήμων και δίκαιος, είναι ένα πρόσωπο, πού εμφανίζεται στα ευαγγέλια αμέσως την ημέρα του Πάθους και μετά τον θάνατο του Χριστού. Ζητά το σώμα από τον Πιλάτο και θάβει τον διδάσκαλο του, σε καινό μνημείο πού προετοίμαζε για τον εαυτό του. Πληροφορούμαστε επίσης πώς ήταν επίσημο πρόσωπο και πώς περίμενε και αυτός την βασιλεία του Θεού, πράγμα πού μπορεί να σημαίνει πώς ήταν ένας κρυφός μαθητής του Χριστού, διά τον φόβο των Ιουδαίων ή ένας πολύ ευλαβής και ευσεβής άνθρωπος. Ο Νικόδημος είναι αυτός ο νυχτερινός μαθητής του Ιησού με τον οποίο διαλέχτηκε κάποτε σε υψηλό θεολογικό επίπεδο και πού προσπάθησε εις μάτην να υποστηρίξει τον Χριστό ενώπιον του συνεδρίου. Αυτός έφερε μια τεράστια ποσότητα μύρων στην ...

Η δεύτερη Κυριακή μετά το Πάσχα είναι αφιερωμένη στις Μυροφόρες σ’ εκείνες τις γυναίκες οι οποίες, τηρώντας τα ιουδαϊκά έθιμα πήγαν να μυρώσουν το νεκρό σώμα του δασκάλου τους, του Ιησού. Ο Κύριός μας, όπως τουλάχιστον γνώριζαν οι γυναίκες αυτές, είχε αποκαθηλωθεί από τον Σταυρό από τον Ιωσήφ, που ήταν άρχοντας στην περιοχή της Ιουδαίας που ονομαζόταν Αριμαθαία. Ο άρχοντας αυτός ζήτησε την άδεια από τον Πιλάτο να πάρει το σώμα του Ιησού και να το ενταφιάσει. Πράγματι, το πήρε και το έβαλε σε έναν τάφο, όπου κανένας δεν είχε ταφεί μέχρι τότε. Εδώ, παιδιά, θα πούμε ότι δεν πρέπει να έχουμε στον νου μας έναν τάφο σαν αυτούς που υπάρχουν σήμερα στα χριστιανικά κοιμητήρια, τα νεκροταφεία. Οι Ιουδαίοι, και γενικότερα οι ...

Αφιέρωμα με κεντρικό τίτλο «Η εξερεύνηση του Διαστήματος» πραγματοποιείται στο Ίδρυμα Ευγενίδου την Δευτέρα 23 Απριλίου 2018 με αφορμή την έναρξη της διοργάνωσης «Αθήνα: Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου». Το αφιέρωμα περιλαμβάνει εκδηλώσεις με ελεύθερη είσοδο και παρουσιάζει με τρόπο απλό, ευχάριστο και επιστημονικό, τις τρέχουσες εξελίξεις στον τομέα της εξερεύνησης του Διαστήματος, αποσκοπώντας να εμπνεύσει τους νέους ανθρώπους, που επιθυμούν να εμπλακούν επιστημονικά και επαγγελματικά, με συναφείς τομείς. Αναλυτικά: Marsha Ivins, Αμερικανίδα Αστροναύτης NASA Ομιλία: «H ιστορία των επανδρωμένων Διαστημικών Πτήσεων» Ώρα: 18:30, στο Αμφιθέατρο του Ιδρύματος Ευγενίδου Επίσημη ομιλήτρια του αφιερώματος είναι η Αμερικανίδα Αστροναύτης, Πιλότος και Μηχανικός Marsha Ivins, η οποία έρχεται στην Αθήνα προσκεκλημένη της Πρεσβείας των Η.Π.Α. στην Αθήνα και του Ιδρύματος Ευγενίδου. Η Αμερικανίδα Αστροναύτης θα μυήσει το κοινό στην ιστορία ...

“…όταν γαρ έθνη τα μη νόμον έχοντα φύσει τα του νόμου ποιή, ούτοι νόμον μη έχοντες εαυτοίς εισι νόμος, οίτινες ενδείκνυνται το έργον του νόμου γραπτόν εν ταίς καρδίαις αυτών, συμμαρτυρούσης αυτών της συνειδήσεως και μεταξύ αλλήλων των λογισμών κατηγορούντων η και απολογουμένων…» (Ρωμ. 2,14-15). Ερμηνεύοντας το παραπάνω χωρίο της μεγαλύτερης σε έκταση επιστολής του Αποστόλου Παύλου, της προς Ρωμαίους, ο σπουδαίος και λόγιος διδάσκαλος του Γένους Νικηφόρος Θεοτόκης (Κέρκυρα 1731 – Μόσχα 1800) γράφει: «Όταν οι εθνικοί,…, οι μη έχοντες τον νόμον του θεού τον γραπτόν, υπό της φύσεως οδηγούμενοι, ποιώσι τα υπό του νόμου παραγγελλόμενα, φανερόν εστιν, ότι ούτοι, ήγουν αυτοί οι εθνικοί, μη έχοντες τον θείον νόμον, νομοθετούσιν εαυτούς. Ταύτα δε διδάσκουσιν ημάς, ότι εις την ανθρώπινον φύσιν εστίν ...

Προτού αρχίσει η Θεία Λειτουργία, ο ιερέας κάνει την ακολουθία της Προσκομιδής, δηλαδή τεμαχίζει τις προσφορές των πιστών στην Αγία Πρόθεση. Πρώτα αφαιρεί τον Αμνό,  που αργότερα θα μεταβληθεί σε Σώμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και συνεχίζει εξάγοντας τις μερίδες της Υπεραγίας Θεοτόκου, των Αγγέλων, των Αγίων και των πιστών, ζώντων και κεκοιμημένων, τις οποίες εναποθέτει γύρω από τον Αμνό, μέσα στο ιερό δισκάριο. Είδατε πως όλη η Εκκλησία μας βρίσκεται μέσα στο δισκάριο! Ο Κύριός μας, η Παναγία μας, ο Τίμιος Πρόδρομος, οι Προφήτες, οι Απόστολοι, οι Μάρτυρες, οι Όσιοι, οι Δίκαιοι, των αγίων ο χορός και μαζί τους και εμείς, οι πεπτωκότες και ταπεινοί. Κοινωνία ζωντανών και τεθνεώτων, κοινωνία Αγίων και αμαρτωλών. Κοινωνία Θεού και ανθρώπων. Αυτή είναι ...

«Είναι αναγκαίο και έχει ξεχωριστή πνευματική αξία, ιδιαίτερα σήμερα, να παρουσιάζεται η ζωή των εναρέτων και αγίων ανδρών της Εκκλησίας μας. Η βιογραφία και η ενάρετη ζωή του Γέροντός μας Ιωσήφ του Βατοπαιδινού,… αποτελεί μία έκφραση της αγάπης μας προς το πρόσωπό του», σημειώνει μεταξύ άλλων στην εισαγωγή του πονήματός του για τον μακάριο Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό ο καθηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου αρχιμανδρίτης Εφραίμ, το οποίο παρουσιάσθηκε την Πέμπτη 19 Απριλίου 2018 στο Μέγαρο Μουσικής. Η ιστορική Αγιορείτικη εκδήλωση που έγινε με αφορμή την έκδοση του τόμου του Αρχιμ. Εφραίμ, Καθηγουμένου της Ι.Μ. Μονής Βατοπαιδίου, «Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός (1.7.1921 – 1.7.2009)», αγκαλιάστηκε από χιλιάδες λαού, καθώς πάνω από 2700 άτομα πλημμύρισαν την αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης» και τους χώρους πέριξ ...

Στην πλήρωση της χειρεύουσας Ιεράς Μητροπόλεως Πριγκηποννήσων προχώρησε την Πέμπτη, 19 Απριλίου, η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία συνεδριάζει από το πρωί, στο πλαίσιο των τακτικών συνεδριών της για τον μήνα Απρίλιο, υπό την προεδρία του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου. Από την ψηφοφορία των μελών της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, που πραγματοποιήθηκε στον Πατριαρχικό Ναό, κατόπιν προβολής τριών υποψηφίων, εξελέγη παμψηφεί ο μέχρι σήμερα Μητροπολίτης Σεβαστείας Δημήτριος. Στο πρόσωπό του η Μητρόπολη Πριγκηποννήσων ανυψώθηκε σε Γεροντική. Την ίδια ημέρα το μεσημέρι ενώπιον του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και των μελών της Αγίας και Ιεράς Συνόδου προσήλθε ο νέος Μητροπολίτης Γέρων Πριγκηποννήσων Δημήτριος ώστε να αποδεχθεί την εκλογή του με το μικρό Μήνυμα. «Ιερώτατε αδελφέ Μητροπολίτα Πριγκηποννήσων κ.Δημήτριε, Ασμένως σας αγγέλομεν ότι εισηγήσει ...

Αναδημοσίευση από το βιβλίο του πρόσφατα αποβιώσαστα μεγάλου έλληνα σλαβολόφου Αντωνίου-Αιμιλίου Ταχιάου, “Βυζάντιο και Ρωσία, Θέματα πνευματικών και πολιτιστικών σχέσεων”, των εκδόσεων University Studio Press. Το κείμενο δημοσιεύεται χωρίς τις παραπομπές. Είναι δύσκολο να καθοριστεί επακριβώς πότε άρχισαν οι σχέσεις της Ρωσίας με το Άγιον Όρος. Οι δυσκολίες στην έρευνα του θέματος προέρχονται όχι μόνο από την έλλειψη επαρκών ιστορικών μαρτυριών, αλλά και από την ασάφεια των λίγων που διασώθηκαν. Εκείνο που μπορεί με θετικότητα να λεχθεί για την αρχή των πνευματικών σχέσεων της Ρωσίας με την χερσόνησο του Άθω είναι ότι αυτή συμπίπτει σχεδόν με την εποχή του πλήρους εκχριστιανισμού της Ρωσίας και της οργάνωσης σ’ αυτήν μοναχικού βίου, δηλαδή ανάγεται στον 10ο αιώνα. Άγιος Αθανάσιος Αθωνίτης. Το Άγιον Όρος άρχισε να ...

Ο Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Χατζηγιάγκου, Προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης, αναλύοντας το Σύμβολο της Πίστεως, τονίζει ότι ο Θεός, που δεν γνωρίζεται στην Ουσία Του, αποκαλύπτεται στην μεγαλουργία του σύμπαντος, στην αρμονία και την τάξη του κόσμου και στον σκοπό της ύπαρξης των όντων.   Your browser does not support the audio element.

Συνολικά μιλώντας, μπορεί κανείς να καταλάβει πώς δύο άνθρωποι που έζησαν σε διαφορετικές εποχές και διαφέρουν μεταξύ τους ως προσωπικότητες, καθώς εκφράζουν διαφορετικές θεωρίες, όχι μόνο όσον αφορά τους ηγεμόνες και τις ηγεμονίες, αλλά γενικότερα τις αντίθετες απόψεις για τη ζωή και τους ανθρώπους, μπορεί να έχουν και κοινά μεταξύ τους. Το γεγονός ότι κάποιος διαφωνεί με κάποιον άλλο, δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά τα οποία μπορούν να ενώσουν τους ανθρώπους μεταξύ τους. Οι δύο αυτές μεγάλες προσωπικότητες, ο Πατριάρχης Φώτιος και ο Νικολό Μακιαβέλι συμφωνούν σε κάποια σημεία και αυτό είναι κάτι που πρέπει να μη λησμονηθεί. Αλλά ακόμα και οι διαφορές μεταξύ των ανθρώπων δεν πρέπει να τους χωρίζουν, αλλά μέσα από αυτές μπορεί να ...

Με εισηγητή τον John Money ο όρος κοινωνικό φύλο(Gender) εξαπλώθηκε τη δεκαετία του ’70 και η φεμινιστική θεωρία υιοθέτησε την ιδέα της διάκρισης του βιολογικού φύλου και της κοινωνικής κατασκευής των φύλων. Άλλωστε οι καταβολές της εν λόγω θεωρίας εντοπίζονται στη διατύπωση της φεμινίστριας Simone de Beauvoir της οποίας αποδίδεται η φράση: «γυναίκα δεν γεννιέσαι, αλλά γίνεσαι». Παρότι η Simone de Beauvoir δεν χρησιμοποιεί τον όρο κοινωνικό φύλο, υπονοεί όμως ότι ένα βιολογικά καθορισμένο σώμα με συγκεκριμένα ανατομικά χαρακτηριστικά (θηλυκό), σταδιακά διαμορφώνεται και εξελίσσεται σε έμφυλο υποκείμενο (γυναίκα). Η ανθρωπολόγος Gayle Rubin προβαίνει σε μια πιο ολοκληρωμένη θεωρητικά διατύπωση της διάκρισης βιολογικού και κοινωνικού φύλου στο άρθρο της “The Traffic in Women”, υποστηρίζοντας ότι κάθε κοινωνική οργάνωση, έχει ένα ‘σύστημα ...

Σύμφωνα με την τυπική εισαγωγή του Βυζαντίου, τα έργα ξεκινούν με αφορμή την ανάθεση του έργου από κάποιο φανταστικό πρόσωπο.Ο Αναγνώστης φαίνεται να ξεκινάει με την τυπική αυτή εισαγωγή. Δηλαδή γράφει επειδή κάποιος άλλος τον έχει βάλει. Το πρόσωπο αυτό, βέβαια, είναι της φαντασίας του και ας αναφέρει στον επίλογο ότι πρόκειται για έναν τίμιότατο πατέρα της Εκκλησίας. Γι΄αυτό δεν αναφέρει και το όνομα του. Στο πρώτο κεφάλαιο, λοιπόν, βλέπουμε τον πρόλογο. Ο συγγραφέας γράφει και απευθύνεται σε ένα β’ πρόσωπο, σε έναν καλό του φίλο που τον αποκαλεί άριστο, πνευματώδη και φιλομαθή. Αυτός φαίνεται να ζητάει από τον Αναγνώστη να διηγηθεί την άλωση της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους. Ο φίλος αυτός από την αρχή δείχνει να είναι κάποιο πρόσωπο με ...

Την λέξη «ψαλτόλυσσα» την άκουσα εσχάτως, αλλά το είδος το γνωρίζω από παλιά. Διότι «ψαλτόλυσσα» δεν είναι μόνο η λύσσα που έχουν ωρισμένοι μοναχοφάηδες ψαλτάδες να τα ψάλλη όλα η αφεντομουτσουνάρα τους, αλλά είναι και το είδος αυτών που θα μπορούσαμε να τους πούμε «της προσκολλήσεως». Στην αρχή ζυγώνουν στο ψαλτήρι σεμνά και διστακτικά, και εκτελούν χρέη ισοκράτη. Άμα ο ψάλτης διαπιστώση ότι δεν είναι παράφωνοι μπορεί ενδεχομένως την τρίτη με τέταρτη φορά να τους ρίξη ένα βλέμμα συμπαθείας, να τους ευχηθή ένα και του χρόνου ή να τους ειδοποιήση για μια έκτακτη περίπτωση. Η ψαλτόλυσσα κάθεται μαζεμένη σαν το σκυλλί –προς το οποίο η σχέση της «(ψαλτο)λύσσας» δεν πρέπει να είναι τυχαία- και περιμένει ζητιανεύοντας με το βλέμμα ένα ελάχιστο ...