Ο μακαριστός Γέρων Αθανάσιος Μυτιληναίος, στην δωδέκατη ομιλία του για το βιβλίο των Ψαλμών της Π. Διαθήκης, αναλύει τον 138ο Ψαλμό του Δαυίδ, που αναφέρεται στην πανταχού παρουσία και παγγνωσία του Θεού, ο οποίος γνωρίζει με ακρίβεια τα βάθη του ανθρώπου και όλης της δημιουργίας, και στη συνέχεια αναπτύσσει πώς ανταποκρίθηκε ο Δαυίδ στους φίλους και τους εχθρούς του Θεού. %audio%
Ψαλμός 23 «Και μέσα σε κοιλάδα σκιάς θανάτου αν περπατήσω, δεν θα φοβηθώ κακό· επειδή, εσύ είσαι μαζί μου· η ράβδος Σου και η βακτηρία Σου, αυτές με παρηγορούν.» Στις Πύλες του Άδη κατέβηκα Κύριε μετά τη σταύρωσή Σου, ακολουθώντας το νεκρό σώμα Σου. Τα βήματα μου μετέωρα στάθηκαν στο έρεβος της οδύνης. Κύριε, σε λειμώνες και ασφοδέλους σε αναζήτησα, πέρα μακριά απ’ την ομίχλη της νύχτας που τύλιξε τα μάτια μου. Η φωνή μου έσβησε η καρδιά μου σκοτίστηκε. Ρίγη θανάτου με διαπέρασαν αντικρίζοντας τις ψυχές των κεκοιμημένων δούλων σου. Κύριε, άκουσε το θρήνο μου, για τα παιδιά της γης που χάθηκαν σε έναν πόλεμο παραδομένο μέσα στη ματαιότητα. Πόσο άδικα έχασαν τις ζωές τους; Κύριε, Σε σένα εμπιστεύομαι τις ψυχές τους. Σε σένα εναποθέτω την ελπίδα μου. Από την θρησκευτική μου συλλογή «Το Σάλπισμα των Ψυχών» Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ 2016
Το ίδιο, θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς, πως πράττει και ο αρχιερέας, όταν καλείται να δώσει την συμμαρτυρία του για την χειροτονία ενός νέου κληρικού. Είναι γεγονός πως στις πηγές της Ιεράς Παραδόσεως της Ορθοδόξου πίστεως περιγράφονται με σαφήνεια τόσο τα απαραίτητα προσόντα, τα οποία επιβάλλεται να κοσμούν την προσωπικότητα ενός υποψήφιου Ιερέα, όσο και τα κωλύματα ιερωσύνης, τα οποία απαγορεύουν κατηγορηματικά την χειροτονία του. H κοσμιότητα, η συνέπεια λόγων και έργων, η προσέγγιση των πιστών με αγάπη και κατανόηση, η μόρφωση του ποιμένα και πολλά άλλα ηγετικά προσόντα περιγράφονται ως απαραίτητες προϋποθέσεις για την επιτυχή έκβαση του ποιμαντικού έργου . Ο επίσκοπος καλείται να είναι «αδιάβλητος, σύζυγος μιας γυναίκας, προσεκτικός, συνετός, ευπρεπής, φιλόξενος και καλός δάσκαλος. Να μην είναι ...
ΛΟΓΟΣ Ζ΄ Περί πειρασμών κατά την διάρκεια των ονείρων Μάταια με σκανδαλίζεις ασταμάτητα με νυχτερινά όνειρα – άλλοτε θλιμμένα, άλλοτε πάλι χαρούμενα – εσύ, ο εχθρός των ανθρωπίνων ψυχών, ο εφευρέτης κάθε ανομίας! Μήπως νομίζεις ότι θα παραπλανήσεις την ψυχή μου και θα την αναγκάσεις να τα παραδεχθεί ως αληθινά; Εξαφανίσου, απαίσιε, εξαφανίσου από εμένα μαζί με όλα σου τα τεχνάσματα! Ο Χριστός είναι ο Σωτήρας μου. Αυτός είναι το φως, η αγαλλίασή μου, ο έπαινος, η δόξα μου, η ανίκητη βοήθεια και το πιο αγέρωχο τείχος εναντίον σου. Ποτέ δεν θα με κάνεις –στο λέω ελπίζοντας στον Χριστό– να εκλαμβάνω τα όνειρά σου σαν αληθινά. Από την στιγμή που σε γνώρισα, κατάλαβα αμέσως ότι ζηλεύεις την ζωή μου, είσαι ολέθριος σύμβουλος, ...
Η θλίψη της σαρακοστής είναι θλίψη ευγενική, αρχοντική, πριγκιπική. Είναι η θλίψη του εξόριστου βασιλιά πού έχασε την εξουσία και το στέμμα του και την νοσταλγεί, χωρίς να ξεπέσει από τον χαρακτήρα και την ευγένεια του. Πιο καθαρά είναι η νοσταλγία του ανθρώπου, του ευγενικού με την ορθόδοξη ενσυναίσθηση που νοσταλγεί τον Θεό. Και όσο πλησιάζει τον Θεό τόσο πιο πολύ πονάει από έρωτα και πόθο, αλλά και συστέλλεται από ταπείνωση. Η θλίψη της σαρακοστής είναι χαρμολύπη. Όταν νηστεύει η καρδιά από πάθη και ηρεμεί ο έσω άνθρωπος και παύουν τα σκιρτήματα τα ποταπά και καθημερινά και η ψυχή αγιάζεται και νιώθει γαλήνη και χαρά. Και όσο προσπίπτει και επιστρέφει στην παλιά της πατρίδα τόσο αγάλλεται. Η σαρακοστή είναι η πατρίδα των ...
Μια μητέρα, λόγω κάποιου σοβαρού οικογενειακού προβλήματος, την έστειλε με τα τέσσερα παιδιά της να μείνουν τρία μερόνυχτα στον Άγιο Γρηγόριο στη Νέα Καρβάλη . Μάλιστα της είπε: “Θα είμαι και εγώ εκεί”. Όσιος Γεώργιος (Καρσλίδης) της Δράμας. Το τρίτο βράδυ άκουσαν, δίχως να βλέπουν, βήματα και το θόρυβο μπαστουνιού. Στη συνέχεια άκουσαν τον ήχο που κάνει για ν' ανάψει ένα σπίρτο, τρεις φορές. Η θύρα της εκκλησίας του Αγίου ήταν κλειδωμένη. Όταν πήγαν στον όσιο, η μητέρα παραπονέθηκε ότι τους είχε πει ότι θα πάει κι εκείνος, αλλά δεν τον είδαν. Εκείνος απάντησε: “Ναι, ήρθα. Δεν ακούσατε τα βήματά μου, ούτε και τα τρία σπίρτα, που προσπάθησα να ανάψω για τον θυμιατό, αλλά ήταν βρεγμένα και δεν άναβαν”; Μητέρα ...
Την Κυριακή 25 Μαρτίου 2018, το Μουσείο της Ακρόπολης θα γιορτάσει την Εθνική Επέτειο με ελεύθερη είσοδο για όλους τους επισκέπτες τόσο στη μόνιμη έκθεση του Μουσείου όσο και στην περιοδική έκθεση «Ελευσίνα. Τα μεγάλα μυστήρια». Οι εκθεσιακοί χώροι του Μουσείου θα παραμείνουν ανοιχτοί από τις 9 το πρωί ως τις 8 το βράδυ. Οι επισκέπτες θα έχουν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν και άλλες παράλληλες δράσεις στο ισόγειο του Μουσείου όπως την παρουσίαση πινάκων ζωγραφικής με θέμα τους Έλληνες του 1821 και τα αρχαία μνημεία, της συλλογής Μιχάλη & Δήμητρας Βαρκαράκη και την παρουσίαση ζωγραφικής και καλλιγραφίας από Κινέζους καλλιτέχνες του Μουσείου της Σαγκάης. Την ημέρα αυτή το εστιατόριο του Μουσείου στο δεύτερο όροφο θα σερβίρει «ελληνικό παραδοσιακό πιάτο». *** «Οι Έλληνες του 1821 ...
Το μέγα δέος ο άνθρωπος: Οι θεωρίες υποκίνησης «αποδομούν» το δέος για τον άνθρωπο Οι θεωρητικοί της ανθρώπινης συμπεριφοράς θεωρούν ότι ο άνθρωπος προκειμένου να δράσει χρειάζεται κάποιο κίνητρο. Στα λεξικά ο όρος κίνητρο ορίζεται ως «ό,τι, ως σκοπός ή ως τελικό αίτιο, παρακινεί κπ. σε μια ενέργεια». Κατά άλλους «κίνητρο είναι κάθε παράγοντας που επιτρέπει να κινητοποιεί μια συγκεκριμένη πορεία δράσης, ή υφίσταται ως αιτία, για την προτίμηση μίας επιλογής από άλλες εναλλακτικές λύσεις. Πρόκειται για μια προσδοκία που ενθαρρύνει τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται με έναν ορισμένο τρόπο». Οι δύο ορισμοί από τους πολλούς που έχουν διατυπωθεί οδηγούν στη διαπίστωση ότι δύο λέξεις είναι λέξεις κλειδιά για την ανθρώπινη δράση. Η λέξη παρακίνηση και η λέξη ανάγκη - αιτία. Η ...
Έχουμε φτάσει στην τέταρτη Κυριακή των Νηστειών και η Εκκλησία μας προβάλλει το πρόσωπο του Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου του επονομαζομένου της Κλίμακος. Γεννήθηκε τον 6ο αιώνα στη Συρία. Σε ηλικία δεκαέξι ετών έγινε δόκιμος μοναχός στην ιερά Μονή του Σινά. Ασκήθηκε στην υπακοή και την ταπείνωση κοντά στον Αββά Μαρτύριο, αφού προηγουμένως απόκτησε την εγκύκλιο κοσμική σοφία. Σε ηλικία είκοσι ετών, μετά από τετραετή διαρκή αγώνα, εκάρη μοναχός και μετονομάσθη σε Ιωάννη. Έπειτα έλαβε τους πρώτους δύο βαθμούς της Ιερωσύνης, του διακόνου και του πρεσβυτέρου, ώστε να εξυπηρετεί τις ανάγκες της Μονής. Στη Μονή του Σινά εγκαταβίωσε επί δεκαεννέα συναπτά έτη. Ακολούθως, σε ηλικία τριάντα πέντε ετών αποσύρθηκε σε ερημική τοποθεσία του Σινά όπου εκεί ασκήθηκε στην ησυχία και τη ...
Δ΄ Κυριακή των Νηστειών - Μνήμη Οσίου Ιωάννου της Κλίμακος: «Ειμή εν Προσευχή και Νηστεία». Δρόμος Τυπικισμού ή Οδός Θείου Αναστάσιμου Έρωτος; Δ΄ Κυριακή των Νηστειών και πλησιάζοντας τα σεπτά πάθη του Κυρίου που θα μας διαβιβάσουν στην Ανάσταση, η Εκκλησία συνεχίζει να μας προεοιμάζει με τα κατάλληλα μηνύματα. Σταδιακά και σταθερά διανύουμε την όμορφη και ανεπανάληπτη περίοδο της Σαρακοστής, που δεν είναι τίποτα άλλο από μία οδοιπορεία Άσκησης, Προσευχής, Νηστείας και εν γένει περίοδος πνευματικού αγώνα. Βέβαια, αυτό το αγωνιστικό φρόνημα δεν καλούμαστε να το υιοθετήσουμε μόνο αυτή την περίοδο. Αντιθέτως, η συγκεκριμένη περίοδος, πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία για μια αέναη και άοκνη ζωή πνευματικών αγώνων και αθλήσεων. Η πνευματική ζωή της άσκησης, της νηστείας, της προσωρινής στέρησης κάποιων αγαθών, ...
Ιησούς Χριστός ο Αρχιπάρθενος, έργον αγιογραφείου Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου 2015 Σειρά κηρυγμάτων με ομιλητή τον Αρχιμανδρίτη π. Επιφάνιο Χατζηγιάγκου με θέμα την ερμηνεία της Επί του Όρους Ομιλίας. Οι ομιλίες έγιναν στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Φλώρινας. %audio%
Διαπλέοντες το πέλαγος της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η ενορία του Ιερού Ναού Αγίου Προφήτου Ηλιού Πυλαίας Θεσσαλονίκης, επιθυμώντας την προσέγγιση των υψηλών θεολογικών και πνευματικών διδαγμάτων της υμνολογίας, που χαρακτηρίζουν την αγιαστική αυτή περίοδο, πραγματοποιεί το ΙΑ΄Συμπόσιο Βυζαντινών Ύμνων με ύμνους του Τριωδίου και της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η εν λόγω εκδήλωση θα λάβει χώρα στον Ιερό μας Ναό την Δ' Κυριακή των Νηστειών, 18η Μαρτίου, και ώρα 7:00 μ.μ. Ψάλλει: Ο μοναχός Ιάκωβος Αγιορείτης, πρωτοψάλτης του πανσέπτου Ναού του Πρωτάτου και γέροντας του Ιερού Κελλίου της Θείας Αναλήψεως Αγίου Όρους. Συμμετέχει: Ο βυζαντινός χορός «ΗΛΙΑΣ Ο ΘΕΣΒΙΤΗΣ» του Ιερού Ναού Αγίου Προφήτου Ηλιού Πυλαίας υπό τη διεύθυνση του πρωτοψάλτου Δημητρίου Χριστοδούλου.
Στο σημερινό Ευαγγέλιο, όπως και σε άλλα σημεία της Καινής Διαθήκης, βλέπουμε να έρχονται η να φέρνουν στον Κύριο άνδρες, γυναίκες και παιδιά με την ελπίδα της ιάσης – της ίασης από σωματικές ασθένειες, από την δυστυχία, από τον πόνο, την αγωνία της ζωής. Και κάθε φορά ο Χριστός τους λέει, «Πιστεύεις ότι μπορώ να το κάνω αυτό; » Και σ’ αυτήν την περίπτωση, ο άνδρας που ρωτήθηκε από τον Κύριο αν πιστεύει σε σχέση με τον ασθενή υιό του είπε, «Πιστεύω, Κύριε, βοήθει μοι τη απιστία μου». Αλλά εάν πιστεύουμε ότι ο Χριστός ο Κύριός μας έχει τη δύναμη να σώσει, υπάρχει κάτι περισσότερο σε αυτό. Επειδή είναι αναμενόμενο να πιστέψουμε όχι μόνο στην Θεική δύναμη, αλλά στην Θεϊκή ...
