Πεμπτουσία

Ο Φιλολογικός  Σύλλογος «ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ» και το Ίδρυμα Εθνικού & Θρησκευτικού Προβληματισμού σε συνεργασία με το Μέλαθρον «Οικουμενικός Ελληνισμός» συνδιοργανώνουν τη Δευτέρα 19 Μαρτίου 2018, ώρα 7-8.30 μ.μ.  Εσπερίδα με θέμα: «Φιλόσοφα – Φιλίστορα – Φιλότεχνα: Η πρώτη 10ετία Αρχιεπισκοπείας Ιερωνύνου Β΄, 2008-2018», στην Ιστορική Μεγάλη Αίθουσα του Φ.Σ. «ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ». Πρόγραμμα Προσλαλιά Προέδρου Φ.Σ. «ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ» κ. Εμμ. Μικρογιαννάκη, Καθηγητου Πανεπιστημίου Προσλαλιά Προέδρου «Οικουμενικού Ελληνισμού» κ. Σταύρου Πανουσόπουλου Α΄ Μέρος Επιστημονικών Ανακοινώσεων 10΄. Συντονιστής Αθ. Αγγελόπουλος, Καθ. Πανεπιστημίου. Ευστ. Κεκρίδης, Καθ. Παν/μίου, «Ο Αθηνών Ιερώνυμος Β, ως Πρόσωπο» Αθ. Αγγελόπουλος, «Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β΄, ως Προκαθήμενος και Πρόεδρος Ιεράς Συνόδου Εκκλησίας της Ελλάδος» Βας. Μιχόπουλος, Δρ. Θ. Εκκλ. Ιστορίας Ελλάδος, «Ιερώνυμος Β΄, ο Αρχιεπίσκοπος των του Θεού και Χριστού πενήτων» Γεώρ. Νεκ. Λόης, Καθ. – Διδάσκων Ε.Α.Π., «Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ...

Μέσα στην ευλογημένη περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής που διανύουμε, οι Κυριακές της κάθε εβδομάδας αποτελούν ένα σταθμό αναστάσιμης ανάπαυλας με χαρούμενο τόνο, ο οποίος διαφέρει από τις καθημερινές μέρες της εβδομάδας. Ταυτόχρονα κάθε Κυριακή μας εφοδιάζει με κάτι καινούριο ώστε να οδηγηθούμε στην Ανάσταση, ενδυναμωμένοι. Η Α΄και Β΄ Κυριακή κάπως συγγενεύουν ως προς τη θεματολογία και ενώ δεν φαίνονται εκ πρώτης όψεως να ταιριάζουν με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της Σαρακοστής, η παρακαταθήκη τους είναι άκρως προπαρασκευαστική για το Πάσχα. Εν ολίγοις, μας διδάσκουν την ταυτότητα της Ορθοδοξίας ως ένα ισχυρό βίωμα, το οποίο απουσιάζει από τη ζωή μας αυτές τις σπουδαίες μέρες που έρχονται. Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς αγωνίστηκε στη ζωή του γι’ αυτό το ισχυρό βίωμα. Όπως σημειώνει ο ...

ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΗ ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΣΕΙΡΑ «ΝΟΜΟΚΑΝΟΝΙΚΑ ΠΑΡΑΦΥΛΛΑ» ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΣΑΚΚΟΥΛΑ Οι ανεξάρτητες αρχές για ζητήματα θρησκείας Καταγραφή, αξιολόγηση και κριτική θεώρηση αποφάσεων του Συνηγόρου του Πολίτη και της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Με αντικείμενο μελέτης την καταγραφή των ζητημάτων θρησκείας μέσα από τη «νομολογία» του Συνηγόρου του Πολίτη (ΣτΠ) και της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ) κυκλοφορήθηκε προσφάτως το βιβλίο του Λέκτορος του Εκκλησιαστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών κ. Γεωργίου Ι. Ανδρουτσοπούλου υπό τον τίτλο «Οι ανεξάρτητες Αρχές για ζητήματα θρησκείας». Πρόκειται για το πρώτο έργο με το οποίο εγκαινιάζεται από τις ευφήμως γνωστές εκδόσεις Σάκκουλα η νέα επιστημονική σειρά «Νομοκανονικά Παράφυλλα» η οποία ιδρύθηκε και διευθύνεται υπό του ομοτίμου καθηγητού Εκκλησιαστικού Δικαίου κ. Ιωάννη Μ. Κονιδάρη, του διευθύνοντος ήδη, από μακρού χρόνου, ...

Στο φως του ήλιου έλαμψε η δόξα Σου Κύριε. Στο παραθύρι σου στάθηκα, καθώς ηχούσαν τα σήμαντρα της Αγιοσύνης Σου. Χρυσές Ακτίνες με διαπέρασαν στο κάλεσμά Σου. Λιβάνι και θυμίαμα σκόρπισες στην πλάση όλη. Ευλογία Κυρίου και έλεος. Ο Κύριος μεθ' ημών.

Η εργασία αυτή χωρίζεται σε Πρόλογο, Εισαγωγή, Τέσσερα Κεφάλαια με υποκεφάλαια σε Συμπεράσματα και Βιβλιογραφία. Συγκεκριμένα, στον Πρόλογο γίνεται αναφορά στην επιλογή του συγκεκριμένου θέματος για τη μεταπτυχιακή αυτή εργασία. Γίνεται ανάλυση των βασικών αιτιών που υπήρξαν καταλυτικοί παράγοντες προκειμένου να επιλεχθεί το συγκεκριμένο θέμα, ενώ ευχαριστούμε τους δύο καθηγητές που μας βοήθησαν με τις επιστημονικές γνώσεις τους προκειμένου να ολοκληρωθεί η συγγραφή της. Στη Εισαγωγή σημειώνεται η δομή της εργασίας και αναφέρεται περιληπτικά τι ο αναγνώστης θα περιμένει στην κάθε ενότητά της. Έτσι στο πρώτο κεφάλαιο με τίτλο: «Χιλιαστικές δοξασίες» το οποίο χωρίζεται σε τέσσερις υποενότητες με τίτλους: 1. Τι είναι ο Χιλιασμός, οι ρίζες και οι καταβολές του, 2. Η πορεία των Χιλιαστικών αιρέσεων στην πρώτη Εκκλησία, 3. Ο ...

Ο μακαριστός Γέρων Αθανάσιος Μυτιληναίος, στην δέκατη ομιλία του για το βιβλίο των Ψαλμών της Π. Διαθήκης, αναλύει τους πρώτους 7 στίχους του 18ου Ψαλμού του Δαυίδ, στους οποίους παρουσιάζεται ο φυσικός κόσμος να υμνεί την δύναμη και την μεγαλοπρέπεια του Δημιουργού.   %audio%

Ο ίδιος ο Χριστός είπε και διαβεβαίωσε τους πιστεύοντας σε αυτόν πως: “Αμήν αμήν λέγω υμίν, ο πιστεύων εις εμέ, τα έργα α εγώ ποιώ, κακείνος ποιήσει”! Κάτι βεβαίως παράδοξο αφού ο ίδιος ήταν Θεάνθρωπος! Τα λόγια αυτά του Κυρίου είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά για την απλόχερη εύνοια του Τριαδικού Θεού προς τους ανθρώπους αλλά και την κλήση που έλαβε ο άνθρωπος· και μάλιστα χωρίς καμιά ζηλοτυπία από τον ευεργέτη. Γιατί πώς αλλιώς να ερμηνεύσουμε τη δυνατότητα του πιστεύοντος να γίνεται σύμμορφος ως προς τις δυνατότητες του Κυρίου και Θεού του; Να πράττει δηλαδή ότι και ο Θεάνθρωπος Χριστός! Αλλά το πλέον ανήκουστο -σύμφωνα με τη λογική του κόσμου τούτου- βρίσκεται στο συμπλήρωμα της φράσης του Κυρίου η οποία αναφέρει: “και μείζονα τούτων ...

Κατά τον καιρόν εκείνον επήγεν εις τι γυναικείον Μοναστήριον, διά να εορτάση το Γενέσιον της Θεοτόκου, εν ώρα δε της θείας Ιερουργίας Μοναχή τις, Ελεοδώρα το όνομα (η οποία είχε τυφλωθεί από τον ένα οφθαλμόν τότε προ ολίγων ημερών), επλησίασε κρυφίως όσον ηδύνατο ως η αιμορροούσα του Ευαγγελίου και κρατήσασα την αρχιερατικήν αυτού στολήν, την ήγγισεν εις τον πάσχοντα οφθαλμόν της και παρευθύς έλαβε θαυμασίως την θεραπείαν της. Θαύμα δε πάλιν εξαίσιον ηκολούθησε καθ' ον χρόνον το πλοίον, εις το οποίον ήτο ο Άγιος, εισήρχετο εις τους λιμένας της Κωνσταντινουπόλεως διά να προσορμισθή. Ηκούοντο τότε εις τον αέρα ήχοι και ψαλμωδίαι θαυμάσιαι, ωσάν να ήρχοντο από το μέρος του πλοίου, ηννόησαν δε οι ακούοντες ότι αι μελωδίαι εκείναι δεν ήσαν ...

Δεν θα ζήσουμε, ψυχή μου, τον χρόνο της παρούσης ζωής μας μέσα στην οκνηρία, την απραγία και την ανοησία, σαν άπειρα νήπια, θεωρώντας ότι είναι αρκετή για την σωτηρία μας η παραμονή μας σε αυτόν τον τόπο, τον απρόσιτο στις γυναίκες και τους κοσμικούς ανθρώπους, γιατί έτσι θα μείνουμε στην πλάνη. Διότι και στα αρχαία χρόνια στους Ισραηλίτες, που με την βοήθεια του Υψίστου και με την καθοδήγηση του Μωυσή έφυγαν από την Αίγυπτο και τον Φαραώ, δεν ήταν αρκετό για την ευσέβειά τους το γεγονός ότι πέρασαν σαράντα χρόνια σε τόπο απρόσιτο, δηλαδή στην έρημο, επειδή ακριβώς δεν διατήρησαν την σοφή πίστη στον Θεό, που τους έσωσε από αναρίθμητες δυσκολίες. Δεν αρκούν τα άθλια αυτά κουρέλια, ψυχή μου, για να ...

ὦ φίλτατον φώνημα! (Σοφοκλέους Φιλοκτήτης, 234) Η Ελληνική γλώσσα μέχρι σήμερα, έχει διανύσει μια ιστορική διαδρομή τουλάχιστον τριών χιλιάδων ετών. Το γραπτό αποτύπωμά της ανιχνεύεται χίλια χρόνια πριν από τη γέννηση του Χριστού. Στους τριάντα αυτούς αιώνες ασφαλώς η ελληνική γλώσσα εξελίχθηκε, δέχτηκε επιρροές και μεταβολές. Σαν ανθρώπινο βέβαια δημιούργημα δεν μπορούσε να μείνει στατική και αμετάβλητη. Κράτησε όμως τα βασικά της χαρακτηριστικά. Θα λέγαμε με σύγχρονους όρους κράτησε το γονίδιο της, γνήσιο, ζωντανό, αναγνωρίσιμο. Αυτό εύκολα αποδεικνύεται από την αντιπαραβολή αποσπασμάτων γραπτού λόγου της ελληνικής γλώσσας από τις πρώτες ιστορικές καταγραφές της μέχρι σήμερα. Ένας φιλόλογος, με κάποια προσπάθεια, κατανοεί την ελληνική γλώσσα όλων των εποχών. Ένας μη φιλόλογος, αλλά υψηλής μόρφωσης Έλληνας, με μεγάλη προσπάθεια και με λίγα βοηθήματα, μπορεί ...

α. Εισαγωγικά Η διοίκηση ανθρώπινων πόρων αποτελεί μια αναπόσπαστη επιχειρηματική λειτουργία, που σχετίζεται με την ενεργοποίηση μιας σειράς από δραστηριότητες, οι οποίες θέτουν στο επίκεντρό τους τη διαχείριση του ανθρώπινου παράγοντα μιας εταιρείας. Η βιβλιογραφική έρευνα του τρόπου με τον οποίο οι ερευνητές επιχειρούν να ορίσουν τον όρο αυτό καταλήγει στο συμπέρασμα πως υπάρχει μια ποικιλία ορισμών. Έτσι, κάποιοι ορίζουν τη διοίκηση ανθρώπινων πόρων ως «μια διοικητική λειτουργία, η οποία εφαρμόζει και ελέγχει τις δραστηριότητες που έχουν σχεδιαστεί για τη διαχείριση και τον συντονισμό των ανθρώπινων πόρων ενός οργανισμού». Άλλοι ορίζουν ότι «η διαχείριση ανθρώπινων πόρων περιλαμβάνει την προσέλκυση, την επιλογή, την ανάπτυξη, την αξιοποίηση και την προσαρμογή των ανθρώπινων πόρων στον εργασιακό χώρο, με στόχο την αύξηση της εργασιακής τους ...