Πεμπτουσία

Ένα κοινό σημείο αναφοράς αποτελεί ο χρόνος της θεραπείας και στις δύο προοπτικές, ο οποίος δεν είναι σύντομος και άμεσος. Η θεραπεία του ανθρώπου στην Εκκλησία δεν γίνεται άμεσα με το μυστήριο της εξομολόγησης αλλά αυτή επιτυγχάνεται προοδευτικά με την συσσωμάτωση του στο Σώμα της Εκκλησίας . Ο άνθρωπος μακριά από την αγαπητική κοινωνία με τον Θεό ζει ως άτομο, δηλαδή μέσα σε μία παθολογική κατάσταση. Ο ατομισμός είτε σε ηθικό είτε σε ψυχολογικό επίπεδο είναι αποτέλεσμα του εγωισμού και της φιλαυτίας. Η υπέρβαση λοιπόν της ατομικότητας επιτυγχάνεται με την προσωπική ύπαρξη του ανθρώπου. Η ελευθερία και η αγάπη βιώνονται ως τα γνωρίσματα του προσώπου μέσα στην Εκκλησία. Με την είσοδό του στην Εκκλησία ο άνθρωπος, με το μυστήριο της ...

Σπυρίς (σπυρίδα) είναι το καλάθι. Σπυρίδων αυτός που διαθέτει καλάθι. Spiro στα λατινικά σημαίνει αναπνέω. Spero, στην ίδια γλώσσα, σημαίνει ελπίζω. Dum spiro spero πάει να πει: εφ’ όσον αναπνέω, ελπίζω. Ο Άγιος Σπυρίδων. Τοιχογραφία από το παρεκκλήσι της Αγίας Ζώνης στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου. Καλάθι, ανάσα, ελπίδα! Ένα καλάθι γεμάτο ανάσα, γεμάτο οξυγόνο, γεμάτο ελπίδα! Όλα τα καλά του Θεού! Μια σπυρίδα γεμάτη ζωή! Ο Σπυρίδων! Ο Άγιος! Ο Τριμυθούντιος, ο Κύπριος, ο Κερκυραίος, ο Πειραιώτης! Ο Σπυρίδων, ο βοσκός των τετραπόδων προβάτων, που έγινε ποιμήν των δίποδων, των λογικών! Ο αγαθός χωριάτης που γεννήθηκε κι αναγιώθηκε στου κοπαθκιού τη μάντρα, έβοσκε και τυροκομούσε, έπαιζε το πιθκιαύλιν του κι εγάλευε τες αίγες του και τες κουέλλες του μαζί με τ’ ...

Αγαπητοί μου αναγνώστες, είναι γεγονός ότι όπου και να κοιτάξει κανείς, μέρα και ιδιαίτερα την νύχτα, βλέπει παντού το σκηνικό να έχει εμφανώς αλλάξει, σε σχέση με τις άλλες εποχές και περιόδους του χρόνου! Δρόμοι, πλατείες, μαγαζιά, κτήρια και σπίτια, εσωτερικά και εξωτερικά, να έχουν γεμίσει φωτάκια και λαμπιόνια πολλά και σε ότι χρώμα υπάρχει και μπορεί κανείς να φανταστεί! Όλο αυτό το σκηνικό, ονομάζεται «χριστουγεννιάτικο» και η αλήθεια είναι ότι ενθουσιάζει μικρούς και μεγάλους! Σίγουρα η εξωτερική αυτή γενική ατμόσφαιρα, παρασύρει σε ένα εορταστικό κλίμα και σε μια προσμονή…! Εκτός από τον στολισμό, και στις δραστηριότητες και εκδηλώσεις του κόσμου κάτι αισθητά αλλάζει! Ακούς για «Χριστουγεννιάτικες προσφορές», ακούς για ένα σωρό πολυποίκιλες εκδηλώσεις (εκκλησιαστικές αλλά το περίεργο είναι και περισσότερο ...

Ο Ιερομόναχος Μύρων Σιμωνοπετρίτης σε ομιλία του στην σύναξη των νέων στο Μετόχι της Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας στο Βύρωνα, απαντάει σε ερωτήσεις τους για πνευματικά θέματα. Your browser does not support the audio element.

Η διάκριση ανάμεσα σε Ορθόδοξη-Ανατολική και Λατινική-Προτεσταντική-Δυτική Θεολογία συνιστά ένα από τα κεφαλαιώδη ζητήματα της θεολογικής επιστήμης. Η προσεκτική παρακολούθηση της διαδρομής που ακολούθησε η Δύση μετά το σχίσμα του 1054 φανερώνει μια σαφή, σταθερή απόκλιση από το ευαγγελικό, αποστολικό και πατερικό φρόνημα σε θεμελιώδη ζητήματα πίστεως και σωτηρίας. Το ζήτημα της σωτηριολογίας θα μας απασχολήσει σε αυτήν την αναφορά. Ως προς το ζήτημα της σωτηρίας του ανθρώπου παρατηρείται σαφής αντίθεση ανάμεσα στην ορθόδοξη και την δυτική θεολογία. Οι δύο όψεις αυτού του θεμελιώδους ζητήματος αντιδιαστέλλονται ως προς τη θεώρηση του ανθρωπίνου προσώπου είτε ως δυναμική, προικισμένη με την ελευθερία και συν-υπεύθυνη για τον αγιασμό της οντότητα (Ορθόδοξη Ανατολή) είτε ως έρμαιο της ειμαρμένης που πηγάζει από τη θέληση ενός ...

Είναι ανθρώπινη ανάγκη να θέλουμε ν’ αγαπηθούμε και ν’ αγαπήσουμε. Πηγάζει από το «κατ’ εικόνα» που μας χάρισε ο Δημιουργός μας, για να ολοκληρωθούμε και να ζήσουμε καθώς Εκείνος που «αγάπη εστί». Γι’ αυτό κι όταν απουσιάζει η αγάπη συγχιζόμαστε, ταρασσόμαστε, δεν ζούμε ισορροπημένα ούτε χαρούμενα, σ’ οποιανδήποτε ηλικία και να βρισκόμαστε. Παρ’ όλ’ αυτά η πραγματικότητα μιλά για απουσία σχέσης, μοναχικότητα, δυσκολία στη διαπροσωπική επικοινωνία. Οι φιλίες λιγοστεύουν, τα διαζύγια αυξάνονται, οι φοβίες κι αμφιβολίες για ουσιαστικές σχέσεις κυριαρχούν. Όμως ο άνθρωπος πρέπει να ζήσει! Γιατί, κατά τον άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο, «όποιος δεν ξέρει να συνδέεται με το συνάνθρωπό του είναι το πιο άχρηστο πράγμα και δεν μπορεί να έχει κανένα υψηλό φρόνημα, αλλά μοιάζει με τα άψυχα πράγματα, γιατί ...

Στο τρίτο βιβλίο γίνεται και ένα είδος ανακεφαλαιώσεως των όσων λέχθηκαν στα προηγούμενα βιβλία περί διπλής γνώσεως και περί ανθρώπινης ολοκληρώσεως μέσω του οργανικού συνδέσμου σώματος και ψυχής. Το κυρίως ζήτημα γίνεται για τον θείο φωτισμό και την τελειότητα . Τα λεγόμενα του Βαρλαάμ ότι « Θεόν ουδείς εώρακε πώποτε» , δεν είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί, αμφισβητείται όμως το συμπέρασμα από αυτό, ότι οι ησυχαστές πλανώνται ισχυριζόμενοι ότι βλέπουν το Θείο φως. Είναι πράγματι αόρατος ο Θεός ως ασώματος, αλλά ούτε ο Βαρλαάμ αρνείται την θέα του, εφόσον παραδέχεται ότι βλέπεται μέσω της ενεργείας του νου, δηλαδή ως αντικείμενο έρευνας και αναζητήσεως των πνευματικών δυνάμεων του ανθρώπου. Το φως του Θαβώρ, το φως των καθαρών ησυχαστών και η υπόσταση των ...

Μια αναφορά στα έργα του πατέρα της νεοελληνικής λογοτεχνίας Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Η ηχογράφηση έγινε στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού. Διαβάζει ο Πρωτοσύγκελλος της Ι.Μ. Λεμεσού Αρχιμανδρίτης Ισαάκ. Your browser does not support the audio element.

«Η όντως ειρήνη συ Χριστέ». ΣΤ΄ Εωθινό Δοξαστικό σε ήχο πλάγιο του δευτέρου. Ερμηνεία απο το κλασσικό αναστασιματάριο Ιωάννου πρωτοψάλτου. Ψάλλει ο Άρχων Μουσικοδιδάσκαλος της Μ.τ.Χ.Ε. Θεόδωρος Βασιλικός, πρωτοψάλτης και χοράρχης.

Εισήγηση του Εμμανουήλ Γιαννόπουλου, καθηγητή Τμήματος Μουσικών Σπουδών Α.Π.Θ. στο ΣΤ’ Διεθνές Συνέδριο Μουσικολογικό και Ψαλτικό-«Οι τρεις διδάσκαλοι: Χρύσανθος, Γρηγόριος, Χουρμούζιος και η Νέα Μέθοδος Σημειογραφίας. 200ή επέτειος: 1814/15-2015» (Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος-Ίδρυμα Βυζαντινής Μουσικολογίας), Αθήνα 21-23 Οκτωβρίου 2015. Όλα σχεδόν τα δημοσιεύματα (πλην των αυτοτελών βιβλίων) τα οποία μνημονεύονται στην παρούσα εργασία, και πολλά άλλα ακόμη, βρίσκονται αναρτημένα και διαθέσιμα στην προσωπική ιστοσελίδα του κ. Γιαννόπουλου: http://users.auth.gr/mangian   Με την ολοένα αυξανόμενη ερευνητική και εκδοτική δραστηριότητα των τελευταίων ετών, πλείστα όσα στοιχεία έρχονται να προστεθούν στην γνώση μας για την ψαλτική, και ειδικά για την Νέα Μέθοδο αναλυτικής μουσικής σημειογραφίας (1814-15 κ.ε.), η οποία αποτελεί την τελευταία καίρια μεταρρύθμιση στην εξέλιξη της εκκλησιαστικής αυτής τέχνης. Με όσα θα αναπτυχτούν ...

  Σήμερον συμπληρούνται τεσσαράκοντα ημέραι από της προς Κύριον εκδημίας του μακαριστού Γέροντος, Καθηγουμένου, Πατρός και αδελφού ημών. Τεσσαράκοντα ημέραι πλήρεις πόνου, θλίψεως και ορφανίας. Δεν κλαίμε ούτε λυπούμεθα ως μη έχοντες ελπίδα. Αλλά πονούμεν διά τον χωρισμόν! Άλλος πέντε, άλλος δέκα, άλλος είκοσι και ως ο λαλών πεντήκοντα οκτώ έτη εζήσαμε μαζί. Μαζί περάσαμε θλίψεις και στενοχωρίας, οδύνας, πικρίας και αναστεναγμούς· κινδύνους εκ ψευδαδέλφων, συνωμοσίας και έχθρας. Όμως, ως έλεγον οι Άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες, «διήλθομεν διά πυρός και ύδατος, και ο Θεός ο άγιος εξήγαγεν ημάς εις αναψυχήν». Η μεγάλη Μάννα, η Κυρία Θεοτόκος η Γοργοϋπήκοος, την οποίαν στεντορεία τη φωνή εκελάδει, δεν μας εγκατέλιπε! Και οι προστάται της Μονής Παμμέγιστοι Ταξιάρχαι ήπλωναν στοργικώς τας πτέρυγάς των και εσκέπαζον, μη ...

Ο Ιησούς δίδασκε στις Συναγωγές τα Σάββατα. Και ο λόγος επιλογής της ημέρας ήταν διότι το Σάββατο ήταν ημέρα αργίας και λατρείας του Θεού για τους Εβραίους. Κάθε εργασία απαγορευόταν εντελώς. Το διάστημα, ακόμη, που μπορούσε να βαδίσει κανείς ήταν αυστηρά καθορισμένο. Έτσι, την ημέρα αυτή μαζευόταν όλος ο λαός στις Συναγωγές, για να ακούσουν το λόγο του Θεού. Ένα Σάββατο, σε μία από τις Συναγωγές, ανάμεσα στο πλήθος ξεχώριζε μια γυναίκα, της οποίας το σώμα της ήταν πολύ κυρτό με αποτέλεσμα να την εμποδίζει να ανορθώσει το σώμα της και να ορθοποδήσει «μή δυναμένην ἀνακῦψαι εἰς τό παντελές ». 18 έτη να μην μπορεί να αντικρύσει φυσιολογικά το συνάνθρωπό της, ένεκα του προβλήματος. Ένα θέμα αξιοθρήνητο. Η ζωή της ...

«Της Μαγδαληνής Μαρίας». Εωθινό Δοξαστικό σε ήχο τρίτο. Ψάλλει ο Άρχων Μουσικοδιδάσκαλος της Μ.τ.Χ.Ε. Θεόδωρος Βασιλικός, πρωτοψάλτης και χοράρχης.

Οι Καταβασίες των Χριστουγέννων, Διπλές Ιαμβικές, όπως τις έψαλε ο Άρχων Πρωτοψάλτης της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Θρασύβουλος Στανίτσας στην Αθήνα, στον Όρθρο των Χριστουγέννων στις 25-12-1974. Η καταγραφή του μέλους είναι του Άρχοντος Πρωτοψάλτου της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως Λυκούργου Πετρίδη και μπορεί κανείς να τις βρεί στα βιβλία του και συγκεκριμένα στο βιβλίο του με τίτλο: Όρθρος τόμος Β.

Το στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι για πολλούς κοσμικούς η ουσία των Χριστουγέννων. Το έθιμο στην Ελλάδα έχει ξενική προέλευση και το εισήγαγαν οι Βαυαροί. Για πρώτη φορά στολίστηκε δέντρο στα ανάκτορα του Όθωνα το 1833 και μετά στην Αθήνα. Από το Β’ παγκόσμιο πόλεμο και μετά το δέντρο με στις πολύχρωμες μπάλες μπήκε σε όλα τα ελληνικά σπίτια. Πρόδρομός του, το χριστόξυλο ή δωδεκαμερίτης ή σκαρκάνζαλος, ένα χοντρό ξύλο από αχλαδιά ή αγριοκερασιά. Τα αγκαθωτά δέντρα, κατά τη λαϊκή αντίληψη, απομακρύνουν τα δαιμονικά όντα, στις στις καλικάντζαρους. Οι πρόγονοί στις τοποθετούσαν το χριστόξυλο στο τζάκι του σπιτιού την παραμονή των Χριστουγέννων. Η στάχτη των ξύλων προφύλασσε το σπίτι και τα χωράφια από κάθε κακό. Το χριστόξυλο αντικαταστάθηκε από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, το οποίο ...

Στο παρακάτω περιστατικό η Α.Γ διηγείται το πώς κρύφτηκε από τον πατέρα της την ημέρα της αναχώρησής του για τα χειμαδιά, προκειμένου να μην την πάρει μαζί του. Με την συνεργεία της μεγάλης της αδερφής και την σιωπή της μητέρας της κατάφερε να παραμείνει στο Μέτσοβο . «Με πήραν μια φορά απ’ το φθινόπωρο, είχα τελειώσει το σχολείο, είχα τελειώσει πρώτη χρονιά το σχολείο και ήταν αρραβωνιασμένη στον Παγκάκη, η Κίου. (…) Είχα τελειώσει το δημοτικό, την ΣΤ’ τάξη και με πήρανε, ήθελαν να με πάρουνε όλον τον χειμώνα στα χειμαδιά, κι εγώ δεν ήθελα, Σοφία, καθόλου να πάω. Και μου λέει η αδερφή μου, γιατί φόρτωσαν το, τα πράγματα… (…) Ε, η Βασιλική, η Βασιλική ήταν αρραβωνιασμένη τότε και αυτή ...

Η δύναμη της πίστης των ανθρώπων που ασθενούν, ακόμη και από ανίατη νόσο, αναφέρεται σχεδόν σ’ όλους τους Βίους των Αγίων, όπως και οι θαυματουργικές θεραπείες. Οι Άγιοι και ιδιαίτερα η Θεοτόκος προβάλλονται ως “ιατροί ψυχών και σωμάτων”. Τα αγιολογικά κείμενα που διηγούνται θαυματουργικές ιάσεις με τη χάρη της Παναγίας είναι πάρα πολλά. Ο άνθρωπος ζώντας στην καθημερινή ευδαιμονία και μέσα στη σύγχρονη κοινωνία, όπου επικρατεί το υλιστικό πνεύμα, νιώθει ισχυρός και κάποιες φορές – ίσως και ασυνείδητα – παρατηρείται έκπτωση της πίστης του στο Θεό, στο Χριστό, στην Παναγία, στους Αγίους. Όταν όμως νοσεί από διάφορες κυρίως ανίατες ασθένειες, αλλά και οποιαδήποτε αρρώστια, νιώθει αδύναμος και φοβάται για τη ζωή του. Τότε επικαλείται τον Θεό, τον Χριστό, την Παναγία, τους ...