Σύμφωνα με το πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, τη «Γένεση», η δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου έγινε σε έξι μέρες, οι οποίες, όπως λένε οι Πατέρες της Eκκλησίας, δεν πρέπει να λογίζονται ως 24ωρα, αλλά ως πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα. Να λοιπόν, τι αναφέρεται στα δύο πρώτα κεφάλαια του βιβλίου αυτού. Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε τον ουρανό και τη γη. Η γη όμως ήταν έρημη και ασχημάτιστη και παντού βασίλευε πυκνό σκοτάδι. Το Πνεύμα του Θεού περιφερόταν πάνω στην επιφάνεια των υδάτων. Και είπε ο Θεός: «Να γίνει φως». Και έγινε φως. Και είδε ο Θεός ότι το φως ήταν καλό και το χώρισε από το σκοτάδι. Και ονόμασε το φως «Ημέρα» και το σκοτάδι το ονόμασε «Νύχτα». Και έγινε ...
Όταν, χριστιανοί μου, μπαίνετε στην Εκκλησία, πρέπει να σκέπτεστε ότι από την γη ανεβαίνετε στον ουρανό. Έτσι λέγει ένας ύμνος της Εκκλησίας μας: «Εν τω Ναώ εστώτες της δόξης Σου, εν ουρανώ εστάναι νομίζομεν»! Αυτό το κτήριο, στο οποίο πηγαίνουμε όλοι μας για να λατρεύσουμε τον Θεό μας, το λέμε «Ναό». Από το ρήμα «ναίω», που σημαίνει «κατοικώ», παράγεται η λέξη «Ναός», που σημαίνει «κατοικία». Κατοικία ποιού; Κατοικία του Θεού! Αλλά θα πείτε και με το δίκαιο σας: Ο Θεός είναι πανταχού παρών και πως λοιπόν λέμε ότι έχει κατοικία ένα κτήριο, τον Ναό; Ναι, χριστιανοί μου, ο Θεός είναι πανταχού παρών, αλλά στο Ναό είναι και σωματικά παρών. Αλλά πάλι θα πείτε: Έχει σώμα ο Θεός, για να λέμε ...
Ο Νικόλαος Παπαδαμητρίου μιλάει για το ιστορικό παρελθόν του κράτους των Σκοπίων και την ελληνικότητα της Μακεδονίας.
Με την ευλογία του σεπτωτάτου Αρχιεπισκόπου μας κ.κ. Ιερωνύμου, του αυτοπροσώπως τιμώντος την Εξόδιο αυτή Ακολουθία τολμώ να εκφωνήσω τον πενιχρό μου λόγο, για να μη σιγήσει, αχαρίστως φερόμενη, και η των Μοναχών και Μοναζουσών χορεία, φόρον αποτίουσα τιμής και ευγνωμοσύνης στον εκλιπόντα σεπτόν ιεράρχη και πεφιλημένο Αρχιερέα μας κυρό Παύλο. Την κατάπληξη και διάσειση της διάνοιας μας από το αδόκητο γεγονός του θανάτου του, διαδέχθηκε η νηφάλια αποδοχή του θελήματος του Θεού, της ανεξιχνίαστης Πρόνοιας Του, της αδιαπραγμάτευτης φιλανθρωπίας Του. Όντως εκπλήσσεται ο νους μας, όταν βλέπει, όχι το άνθος να μαραίνεται, όχι τον άρρωστο να αργοπεθαίνει, αλλά τον αετό που σχίζει τα σύννεφα θριαμβικά, σε μία ροπή του χρόνου, να πέφτει κεραυνόπληκτος. Αυτός υπήρξε ο Επίσκοπος μας. Πετούσε σε ύψη πνευματικά. ...
Ένας από τους σπουδαιότερους ζωγράφους του 19ου αιώνα είναι ο Νικόλαος Γύζης. Γεννημένος στην Τήνο το 1842 έδειξε από πολύ μικρός την κλίση του στην τέχνη. Ο ξυλουργός πατέρας του αναγνώρισε πολύ γρήγορα την κλίση του γιου του στη ζωγραφική κι έτσι μετακόμισαν οικογενειακώς στην Αθήνα, όταν ο μικρός Νικόλαος ήταν μόλις 8 ετών. Άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα και να δουλεύει συστηματικά τέσσερα χρόνια αργότερα. Καθώς αποκαλυπτόταν το ταλέντο του, οι βλέψεις του νεαρού Γύζη άρχισαν να ξεφεύγουν από τα στενά όρια της καλλιτεχνικής Ελλάδας. Ο κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερός του και συμπατριώτης του Νικηφόρος Λύτρας φρόντισε να τον γνωρίσει με τον Τηνιακό επιχειρηματία Νικόλαο Νάζο, του οποίου η κόρη έγινε αργότερα η σύζυγός του. Ο Νάζος φρόντισε να λάβει ο Γύζης ...
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (Β’ Κορινθ. 4,6-15) Ο Απόστολος Παύλος στο σημερινό ανάγνωσμα μεταξύ άλλων αναφέρεται στις ποικίλες θλίψεις και διωγμούς που συνέχεια υπέφερε, οι οποίες όμως ποτέ δεν τον κατέβαλαν. Το θέμα αυτό, των θλίψεων είναι πολύ σημαντικό για όλους μας. Γιατί ποιός δεν αντιμετωπίζει θλίψεις στη ζωή του; Γι αυτό ο Ιησούς μας έχει προετοιμάσει : «εν τῶ κόσμῳ θλίψιν έξετε» (Ιωάν. 16, 33). Και ο Παύλος προετοίμαζε όσους γίνονταν μέλη της Εκκλησίας: «διά μέσου πολλών θλίψεων θα εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών» (Πράξ. 14,22). Επομένως αυτός είναι ο γενικός κανόνας. Όλους θα μας βρούν θλίψεις. Και οι πιό καλοί άνθρωποι και άγιοι άνθρωποι είχαν θλίψεις. Ακόμη και η Παναγία Μητέρα του Κυρίου μας αισθάνθηκε σαν δίκοπο μαχαίρι να ...
Θεολογική Ημερίδα με τίτλο: «Σάρκωση και κατ’ εικόνα – Η Σάρκωση του Θεού Λόγου και η κατ’ εικόνα Θεού δημιουργία του ανθρώπου», διοργανώνει ο Σύλλογος Θεολόγων «Μέθεξις». Η Ημερίδα θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 26 Ιανουαρίου και ώρα 10:00-14:30 στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών (Μ. Βασιλείου 15, Γκάζι). Εισηγητές θα είναι οι: · Επίσκοπος Αθανάσιος Γιέφτιτς · Σεβασμιώτατος Μητρ. Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως κ. Ιερεμίας, · Γεώργιος Μαντζαρίδης, · Βασίλειος Γιαννόπουλος, · Γεώργιος Γιασπάσογλου-Σταυρόπουλος, · Σταύρος Γιαγκάζογλου, Όλες οι εισηγήσεις παρουσιάζουν εξαιρετικά μεγάλο επιστημονικό και θεολογικό ενδιαφέρον, καθώς και μεγάλη πρωτοτυπία. Δείτε εδώ το πρόγραμμα της Ημερίδας
Επικήδειος λόγος του κ. Γεώργιος Τάτσιου, Προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων, κατά την Εξόδιο Ακολουθία του μακαριστού Μητροπολίτου Σιατίστης κυρού Παύλου. Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι, Σεβαστοί Πατέρες και αδελφοί, Δεν σταματούν τα δάκρυα της μάνας Μακεδονίας μπροστά στο σκήνωμα του ανδρός που τόσο την αγάπησε και τόσο αγαπήθηκε από αυτήν! Και επειδή ο μακαριστός κυρός Παύλος ήταν άνθρωπος του Πνεύματος και της αγάπης και όχι των άκρων, ο καθαρός του λόγος ηχεί στα ώτα μας και στην καρδιά μας όπως ο ήχος του χρυσού! Οι Μακεδόνες έχουμε μάθει στην συμβίωση με τον “άλλον”, είμαστε φύσει και θέσει κοσμοπολίτες, χαρακτηριστικό μας είναι τα λίγα λόγια και τα πολλά έργα, η υπομονή και η θυσία. Και στο πρόσωπο του εκλιπόντος Μητροπολίτη της ηρωϊκής Σιάτιστας, του αγαπημένου μας πατρός Παύλου ...
Η Εκκλησία στη μακραίωνη ιστορία της πολλές φορές κινδύνευσε από την απειλή των αιρέσεων. Η Εκκλησία, όχι βέβαια ως Σώμα Χριστού, αφού πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής, αλλά τα επιμέρους μέλη της, που κατά καιρούς γίνονται θύματα λύκων, που εμφανίζονται με ένδυμα προβάτων. Και σήμερα η απειλή αυτή είναι υπαρκτή, αφού και σήμερα δρουν εκατοντάδες αιρέσεις επικίνδυνες για τον άνθρωπο. Η παρουσία των αιρέσεων αποτελεί ένα φαινόμενο το οποίο είναι παρόν από την πρώτη παρουσία της Εκκλησίας στην πορεία της για τον ευαγγελισμό του κόσμου. Από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια εμφανίστηκαν στους κόλπους της Εκκλησίας διάφορες αιρετικές αντιλήψεις, αποτέλεσμα της αδυναμίας μερίδας των ορισμένων χριστιανών να κατανοήσουν την νόημα του Ευαγγελίου, οι οποίες όμως αντιμετωπίσθηκαν και καταπολεμήθηκαν από τους Αποστόλους. Η ...
2.1. Απέναντι στις διάφορες μορφές του μοναχισμού: Ο Βασίλειος γρήγορα ασπάσθηκε την ιδέα της έμπρακτης καλλιέργειας της προς τον Θεό αγάπης και ακολουθίας: Πίστευε πως η αγάπη αυτή αποτελεί σπερματικό λόγο, ο οποίος δεν διδάσκεται. Πλην όμως καλλιεργείται, ενώ ολοκληρώνεται με διττή προσφορά: προς τον Θεό και προς τον πλησίοντα . Πίστευε πως ο κοινοβιακός μοναχισμός είναι ο πλέον αρμοστός στην φύση του ανθρώπου. Ακολουθώντας την ελληνική φιλοσοφία, δίδασκε πως η φύση του ανθρώπου δεν είναι μοναστική αλλά κοινωνική. Η προσωπική αυταπάρνηση υπέρ Χριστού, προϋποθέτει παντελή λήθη των παρελθόντων. Ασφαλώς αυτό επιτυγχάνεται με την ιερά αφιέρωση, έξω, όμως, από το κοινοβιακό σύστημα, δεν υπάρχει πλησίον και άρα δεν υποστηρίζεται η σχετική αγάπη, ο έλεγχος, αλλά και η αλληλοσυμπλήρωση δια της πληθούς ...
Έχοντας ζήσει πολλά χρόνια στην Ήπειρο, δυσκολευόμουν πάντα να πιστέψω αυτό που τον τελευταίο καιρό με έμφαση υποστηρίζουν οι ιστορικοί: ότι το «Κρυφό Σχολειό» είναι καθαρός μύθος, με τη σημερινή έννοια της λέξης. Προτιμούσα να το θεωρώ θρύλο, πιστεύοντας ότι πρέπει να κρύβεται κάποια αλήθεια πίσω από τις λαϊκές διηγήσεις που ακούει κανείς συχνά από τους καλογέρους ή την εκκλησάρισσα, όταν επισκεφτεί, για παράδειγμα, τη Μονή των Φιλανθρωπηνών, στο νησί της λίμνης των Ιωαννίνων, κι άλλους πολλούς παρόμοιους τόπους. μια αλήθεια που βέβαια δεν τη φανταζόμουν να ταυτίζεται με το Φεγγαράκι μου λαμπρό, ούτε με Το κρυφό σχολειό του Ν. Γύζη (1886) και το ομώνυμο ποίημα του Ι. Πολέμη (1900). Ότι δεν υπάρχουν ρητές μαρτυρίες σύγχρονες με τη λειτουργία του ...
Η Β.Γ περιγράφει μια εμπειρία της από το διάβα προς τα χειμαδιά υπό πολύ δύσκολες καιρικές συνθήκες (χιόνι). Είχε ξεκινήσει με τον πατέρα της, ο οποίος βρισκόταν για μερικές μέρες στο Μέτσοβο λόγω άδειας που είχε πάρει , στις αρχές Μαρτίου. Θα έπαιρναν στα χειμαδιά τις οικόσιτες αγελάδες που είχαν στο Μέτσοβο για να βόσκουν εκεί. Ενώ είχαν ξεκινήσει με ευνοϊκό καιρό, για τα δεδομένα της εποχής, τους έπιασε χιονοθύελλα καθ’ οδόν. Όταν έφτασαν στο κατάλευκο από χιόνια χωριό της Κουτσούφλιανη μια οικογένεια που τους είδε να περπατούν μες στα χιόνια τους φιλοξένησε σπίτι της, τους άλλαξε τα ρούχα, τους πρόσφερε ζεστασιά και γενικότερα περιποιήθηκε την Β.Γ, τον πατέρα της αλλά και τα αγελάδια τους. Η μητέρα της αφηγήτριας από ...
Στο «Ενοριακό Αρχονταρίκι» συζητούν οι πρωτοπρεσβύτεροι π. Βασίλειος Τσιμούρης και π. Γεώργιος Σχοινάς με θέμα: «Η αγιότητα ως ελευθερία». Η συζήτηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «Ενορία εν δράσει…» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς τη Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2018.
Η Συζήτηση μετά την Α΄ Συνεδρία στην Θεολογική Ημερίδα: «Τα προσωπεία του προσώπου – Κριτικές θεολογικές τοποθετήσεις στην οντολογία του προσώπου». Η Ημερίδα διοργανώθηκε από τον Σύλλογο Θεολόγων «Μέθεξις» το Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2018 στο Πολιτιστικό Κέντρο Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ Η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους εν συνεχεία της από 26ης Ιουνίου 2018 ανακοινώσεως αυτής, με την οποία είχε εκφρασθεί η αντίθεσίς της πρός την υπογραφείσα Συμφωνία των Πρεσπών, μετά την επικείμενη κατάθεση της Συμφωνίας πρός ψήφιση από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, τονίζει εκ νέου ότι το Άγιον Όρος θεωρεί ως περιφρόνηση της ιστορίας και της αληθείας την αναγνώριση «μακεδονικής γλώσσης» και «μακεδονικής εθνικότητος» υπό της Ελληνικής Πολιτείας εις το γειτονικό Κράτος. Ζητεί από την Ελληνική Κυβέρνηση να σεβασθεί την βούληση του Ελληνικού λαού προχωρώντας εις την διεξαγωγή δημοψηφίσματος προ της κυρώσεως τής Συμφωνίας, δεδομένου ότι με αυτήν παραχωρείται το ιστορικό όνομα της Μακεδονίας εις γειτονικό έθνος με όλες τις συνέπειες ...
Μια αναφορά στα έργα του πατέρα της νεοελληνικής λογοτεχνίας Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Η ηχογράφηση έγινε στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού. Διαβάζει ο Πρωτοσύγκελλος της Ι.Μ. Λεμεσού Αρχιμανδρίτης Ισαάκ. Your browser does not support the audio element.
Η δυτική θεολογία σε όλες τις φάσεις και εκδοχές της αποχώρισής της από την Ανατολική και ορθόδοξη θεολογία, της μονής αληθούς θεολογίας ως προϊόν της μονής αληθούς Αγίας Αποστολικής και Καθολικής – Οικουμενικής Εκκλησίας, της Ανατολικής δηλαδή και Ορθοδόξου Εκκλησίας, κατέστρεψε όλες τις προϋποθέσεις της υγειούς και φιλανθρώπου Εκκλησιολογίας, Πολιτειολογίας, Ανθρωπολογίας, Κοσμολογίας, αφού πρωτίστως κατέστρεψε τις προϋποθέσεις της υγειούς και αληθούς Χριστολογίας και Τριαδολογίας. Διότι, κατά την Δυτική θεολογία, δεν ειναι αναγκαίο η συνεχής, διαρκής, αδιάκοπος και οντολογικά-υπαρξιακά, πραγματική παρουσία του Χριστού εν τω κόσμω και εν τη Εκκλησία, προκειμένου αμφότερα να υφίστανται και να σώζονται απο κάθε φθορά και κάθε θάνατο. Έτσι, προέκυψαν οι ποικίλες θεολογικές παραποιήσεις και αιρετικές απόψεις της δυτικής θεολογίας που γονιμοποιούν με λάθος και αιρετικό ...
ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΚΥΡΟ ΠΑΥΛΟ (+ 13-1-2019) «Και επιπεσών Ιωσήφ επί πρόσωπον του πατρός αυτού έκλαυσεν αυτόν και εφίλησεν αυτόν….και εκόψαντο αυτόν κοπετόν μέγαν και ισχυρόν σφόδρα» (Γεν. 50-1,10). Τι τούτο Δεσπότη μου; Τι τούτο Πατέρα μας; Νωρίς πολύ και αναπάντεχα μας σύναξες γύρω σου! Δε μας κούρασες, δε μας προβλημάτισες, δε μας αποχαιρέτησες καν, ούτε μας έδωσες τη χαρά να σε αποχαιρετήσουμε! Όμως φαινόσουν «σαν έτοιμος από καιρό», καταπώς λέει ο μεγάλος αλεξανδρινός ποιητής, αφού συχνά τώρα τελευταία, όλο για το θάνατο, ακριβέστερα για το θάνατό σ ο υ μας μιλούσες, κατά την ομολογία πολλών Πατέρων. «Πηγαίνω να ησυχάσω πιά»! «Θα βγεί δε θα βγεί η χρονιά»! «Πάω να αποχαιρετήσω αυτό το καλοκαίρι τα χωριά μου στη Σιάτιστα και την Εύβοια»! «Τόσα πολλά ...
Ο Δρ. Μιχαήλ Γ. Αγγέλου, Οφθαλμίατρος – Χειρούργος στο τέταρτο μέρος της συνέντευξής του στην Πεμπτουσία αναφέρεται με αφορμή τα νοσήματα των οφθαλμών και τις θεραπείες τους στην Καινή Διαθήκη στη περίπτωση της τύφλωσης του αποστόλου Παύλου.
Ο Προφήτης Ηλίας και ο Άγιος Χαράλαμπος στο «Βρυσάκι» Συχνά, περιπλανώμενοι σε σοκάκια, ρούγες, μεϊντάνια και πλατώματα της Πρωτεύουσας ή ξεφυλλίζοντας κιτρινισμένες σελίδες εφημερίδων άλλων καιρών, συναντάμε (αόρατα) τοπία τα οποία, εδώ και πολλές δεκαετίες, δεν υφίστανται στο φάσμα του αισθητού… Άλλοτε οι επιδρομές αλλοφύλων – αλλοθρήσκων, άλλοτε η αρχαιολογική σκαπάνη, κάποιες φορές η οικιστική ανάπτυξη, ο πολεοδομικός σχεδιασμός και το (προσδοκώμενο) «εργολαβικόν κέρδος» έχουν οδηγήσει στην κατεδάφιση ναών, μεγάρων, κρηνών και γενικότερα τοποσήμων που είχαν τη δικιά τους θέση στην «Ανθρωπογεωγραφία» της Παλιάς Αθήνας. Σε αυτές τις περιπτώσεις καλούνται οι σύγχρονοι ταξιδευτάδες της Πόλης μας να αποσυνθέσουν το παρόν, ώστε να αναδομήσουν (με διαφορετικά υλικά) το παρελθόν. Για να γίνει επιτυχώς αυτή η εσωτερική διαδικασία ανάπλασης χρησιμοποιούνται ως εργαλεία η ...