Πεμπτουσία

Η σημερινή περικοπή του Ευαγγελίου που ακούσαμε μας παρουσιάζει δύο θαύματα, τη θεραπεία της αιμορρούσης γυναίκας, η οποία ήταν άρρωστη για δώδεκα ολόκληρα χρόνια, και την ανάσταση της κόρης του Ιαείρου, του άρχοντα της συναγωγής, όπως μας περιγράφουν οι Ευαγγελιστές Μάρκος και Λουκάς. Ερχόμαστε ακόμα μια φορά απέναντι στο μυστήριο του θανάτου. Ο Ιάειρος φορτωμένος με το σταυρό της αγωνίας για τη ζωή του παιδιού του, πλησίασε τον Ιησού, έπεσε στα πόδια του και τον παρακαλούσε να πάει από το σπίτι του, για αν θεραπεύσει την ετοιμοθάνατη « ότι θυγάτηρ μονογενής ην αυτώ ως ετών δώδεκα, και αύτη απέθνησκεν » . Ο Κύριος ήδη βάδιζε προς το σπίτι του Ιαείρου. Aνάμεσα στο πλήθος ήταν και μια γυναίκα, η οποία έπασχε από αιμορραγία ...

Ιησούς Χριστός ο Αρχιπάρθενος, έργον αγιογραφείου Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου 2015 Σειρά κηρυγμάτων με ομιλητή τον Αρχιμανδρίτη π. Επιφάνιο Χατζηγιάγκου με θέμα την ερμηνεία του Συμβόλου της Πίστεως. Οι ομιλίες έγιναν στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Φλώρινας. Your browser does not support the audio element.

Καλύτερα μια προσευχή γι’ αυτόν που σε βρίζει, παρά μια παρατήρηση, που σχεδόν πάντοτε δεν ωφελεί.

Η επιτυχία πολλές φορές κρύβει και σκεπάζει τις κακές πράξεις των ανθρώπων.   Δημοσθένης

Στους πλησίον μας πρέπει να φερόμαστε με λεπτότητα, χωρίς ούτε με το βλέμμα μας να τους προσβάλλουμε. Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ

Όπως είναι η καρδιά, έτσι θα είναι και η δωρεά. Αν προσεύχεσαι με πίστη, με ευθύτητα, μ’ όλη σου την καρδιά, με ειλικρίνεια κι όχι με υποκρισία, τότε το δώρο που θα λάβεις από τον Κύριο θα είναι ανάλογο με την πίστη σου, με το βαθμό της καρδιακής σου θέρμης. Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

Ο Διάβολος έχει μεγάλο μίσος κατά της Υπεραγίας Θεοτόκου, διότι γέννησε τον Θεάνθρωπο και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό. Ανώνυμος 

Ο Γέροντας, π. Ελπίδιος (1918-1983). Σε μια επίσκεψη του στην Ιερά Μονή Ιβήρων, συνέβη και το ακόλουθο θαυμαστό περιστατικό, στο οποίο φαίνεται ότι και η Κυρία Θεοτόκος αγαπούσε ιδιαιτέρως το πνευματικό της τέκνο: Όταν ο Γέροντας εισήλθε στη μονή, τον υποδέχθηκε ο π. Μάξιμος , ο οποίος τον πήγε στον χώρο όπου φυλάσσονταν τα ιερά λείψανα της μονής, για να προσκυνήσει. Τα λείψανα βρίσκονταν σε γυάλινες προθήκες, ενώ πάνω τους υπήρχε σειρά από αρχαίες εικόνες. Την ώρα που προσκυνούσε ο π. Ελπίδιος, μια εικόνα της Παναγίας, που ήταν κρεμασμένη ψηλά στον τοίχο, έπεσε με δύναμη πάνω στην γυάλινη προθήκη, ακριβώς μπροστά του. Η εικόνα στάθηκε όρθια, χωρίς να κάνει την παραμικρή ζημιά στο γυαλί. Ο π. Ελπίδιος, με απλότητα, σαν να μην είχε ...

«Εγώ γαρ έγνων δύναμιν εξελθούσαν απ’ εμού» Η φιλάνθρωπη συμπεριφορά του Χριστού και τα θαυμαστά έργα που επιτελούσε γρήγορα διαδίδονταν στο λαό. Όταν π.χ. πήγε στο τελωνείο του Ματθαίου και του ζήτησε να τον ακολουθήσει, το γεγονός αυτό έκανε μεγάλη εντύπωση και διαφημίσθηκε (Ματθ. 9,9). Επίσης, όταν συγχώρησε την αμαρτωλή γυναίκα λέγοντας «αφέωνται αι αμαρτίαι αυτής αι πολλαί, ότι ηγάπησε πολύ» (Λουκ. 7,47), δηλαδή «συγχωρούνται οι πολλές αμαρτίες της, γιατί αγάπησε πολύ»· το συμβάν αυτό προξένησε μεγάλη εντύπωση. Ή ακόμη η πραγματικότητα πως ο Χριστός ποτέ δεν έδιωξε αμαρτωλό ούτε μίλησε άσχημα σε κάποιον που Του ζήτησε βοήθεια, ήταν κάτι που το ήξεραν πολλοί. Αυτά τα είχε ακούσει και μία γυναίκα που έπασχε δώδεκα ολόκληρα χρόνια από μία ακατάσχετη αιμορραγία. Επειδή ...

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Το σημερινό Ευαγγέλιο δεν αφορά μόνο στα θαύματα και στο έλεος του Θεού. Νομίζω ότι αφορά στην ελπίδα πέρα από την ελπίδα. Στην περίπτωση της κόρης του Ιαείρου βλέπουμε ένα παιδί ήδη νεκρό. Όλοι το γνωρίζουν. Υπάρχει τέτοια βεβαιότητα ώστε όταν ο Υιός του Θεού γίνεται Υιός του Ανθρώπου, λέει: «Όχι! Αυτό το παιδί δεν έχει πεθάνει, αλλά κοιμάται», όλοι τον αντικρούουν: «Όχι αυτό το παιδί όντως έχει πεθάνει». Και τότε ο Χριστός με έναν λόγο δύναμης, αλλά με μια πράξη αγάπης καλεί και πάλι το παιδί στην επίγεια ζωή. Δεν είναι αυτό -εκτός από ένα αληθινό γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας μας -δεν είναι επίσης και μία αλληγορία, και μια ...

«…Ανήμερα της Παναγίας, Αυγούστου 15, όο λαός των βουνών και των ψαράδων της Ελλάδας, πήγε με πολλά καράβια να προσκυνήσει τη μητέρα του Θεού σ’ ένα νησί στο Αρχιπέλαγο. Ήταν συνήθεια σαν τέτοια μέρα να πηγαίνει στο νησί μαζί με τα καράβια κι ένα πολεμικό. Έφτασε στο νησί το πολεμικό καράβι, έριξε άγκυρα και στάρισε τις παντιέρες του. Τότες ο κακός γείτονας που ήθελε να βάλει σε μπελά τους Έλληνες, κρυμμένος μες τη θάλασσα, έριξε τορπίλα και βούλιαζε το πολεμικό, σκότωσε κάμποσους κι απ’ τους ναύτες. Έριξε και στα καράβια των προσκυνητάδων, και πολύς θρήνος θα γινόταν ανάμεσα σε γυναίκες και παιδιά, αν δεν τύχαινε ένας μώλος του λιμανιού, όπου πήγαν και σκάσανε οι τορπίλες. Τότες ο λαός των Ελλήνων θύμωσε, ...

Στις πόλεις τα τείχη, στις ψυχές οι γνώσεις που αποκτούμε με την εκπαίδευση, και στολισμό και ασφάλεια παρέχουν.   Σωκράτης

Στη σημασία της τιμής που αποδίδει η Εκκλησία στους αγίους και τους μάρτυρές της πίστεως αναφέρθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, στην ομιλία του, το απόγευμα της Πέμπτης, 25ης Οκτωβρίου, μετά τον εσπερινό, κατά τον οποίο χοροστάτησε, στον πανηγυρίζονται Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Κοινότητος Ταταούλων. «Η Αγία Εκκλησία μας τελούσε εξ αρχής, κατά την ημέραν μνήμης των μαρτύρων, και εν συνεχεία, όλων των αγίων, με λαμπρότητα την Θείαν Λειτουργίαν, γεγονός το οποίον καταδεικνύει ότι το μαρτύριον εθεωρείτο αποκάλυψις της θείας δόξης, προοπτική, προσδοκία και πρόγευσις της «κοινής αναστάσεως». Ο πιστός πορεύεται προς το μαρτύριον, με τα όμματα της ψυχής εστραμμένα προς το αναστάντα Κύριον. Αναφέρεται με θαυμασμόν, οτι τα πρόσωπα των Χριστιανών, καθ᾿ οδόν προς τον επικείμενον μαρτυρικόν θάνατον, ήσαν πλήρη φωτός, ...

Ο άνθρωπος είχε καθήκον να ανυψώνεται προς τον Θεό· να οδηγεί το νου του μόνο προς Εκείνον και όχι να αναζητά την ευχαρίστηση στις απολαύσεις των δημιουργημάτων. Η προσήλωσή του στα γήινα επέφερε την αμέλεια του καθήκοντος προς τον Θεό και προς τον εαυτό του. Εξαιτίας της αμέλειας απομακρύνθηκε από τον Θεό, χάνοντας έτσι μεγάλο μέρος από τη θεία δύναμη που τον ενίσχυε. Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως ο θαυματουργός

Η αναγκαιότητα του κηρύγματος για τη ζωή της εκκλησίας θεμελιώνεται στο παράδειγμα του Κυρίου και των Αποστόλων. Η εντολή του Χριστού προς τους μαθητές Του μετά την Ανάσταση «Πορευθέντες εις τον κόσμον άπαντα κηρύξατε το ευαγγέλιον πάση τη κτίσει» (Μκ. 16,15) είναι σαφής. Ο άγιος μεγαλομάρτυς Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280 – 284 μ.Χ. και μαρτύρησε επί των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού το 303 μ.Χ.. Αποτέλεσε για την εποχή του την έμπρακτη εφαρμογή της Κυριακής εντολής «Πορευθέντες κηρύξατε το ευαγγέλιον πάση τη κτίσει» (Μκ. 16,15). Κατανοώντας ο ίδιος την αξία της κατήχησης και διάδοσης του μηνύματος του ευαγγελίου για την κοινωνία στην οποία ζούσε ανέλαβε έντονη ιεραποστολική δράση. Με το λόγο του προσέφερε οσμή γνώσεως σε όλους όσοι επιθυμούσαν την κατήχηση ...