Ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος, αναλύοντας την Α΄ προς Κορινθίους Επιστολή του Απ. Παύλου, μιλάει για την αγάπη που έχει καλωσύνη, δηλαδή ανιδιοτέλεια, μακροθυμία, αποφυγή της κατάκρισης, ταπείνωση και υπακοή στο άγιο θέλημα του Θεού . Your browser does not support the audio element.
«….χρωστάμε σ’όσους ήρθαν,πέρασαν,θα ‘ρθουνε θα περάσουν, κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι,οι νεκροί» ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ Ο Αθανάσιος Χατζηπανταζής γεννήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα στην Σκοτούσσα Σερρών. Αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους φρουρούς του Ελληνισμού στις περιοχές Καλών Δέντρων, Τζουμαγιάς (Ηρακλείας) και Σιντικής και Μελενίκου. Το Σώμα του αποτελούνταν από τους Ηρακλειώτες Θωμά Τζιντζή, Ιωάννη Βυσόκαλη, Ιωάννη Πούλιο, τον Πενταπολιώτη Χρήστο Κιουτσούκη και το Λατρόβαλη Ηλία από το Χορτερό. Αργότερα προστέθηκαν και άλλοι εννέα άνδρες από την περιοχή. Επισκέπτονταν κάθε βράδυ τα τρομοκρατημένα από τους Βουλγάρους χωριά. Με την παρουσία του ενεθάρρυνε τους κατοίκους. Το σώμα αναζωπύρωνε το εθνικό φρόνημα των αφοσιωμένων στο Οικουμενικό Πατριαρχείο κατοίκων των χωριών. Εμπέδωνε το αίσθημα της ασφαλείας σ’ αυτούς. Προέβαινε στην καταδίωξη των Βουλγάρων πρακτόρων και κομιτατζήδων. Προκαλούσε ...
Εκοιμήθη εν Κυρίω ο Αρχιμανδρίτης π. Γρηγόριος Π. Χαραλαμπίδης Ιεροκήρυξ της Ι. Μ. Θεσσαλονίκης – Συγγραφέας Μέλος της Αδελφότητος Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ». Ο μακαριστός υπηρέτησε ευδοκίμως ως ιεροκήρυκας και αναδείχθηκε στοργικός πνευματικός πατέρας. Η εξόδιος ακολουθία θα τελεσθεί στον Ιερό Ναό Κοιμητηρίου Ζωγράφου, την Παρασκευή, 7 Σεπτεμβρίου 2018 στις 1:30 μ.μ.
Την Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2018 το ημερήσιο Ελληνορθόδοξο Σχολείο της Μεταμόρφωσης καλωσόρισε μαθητές, μαθήτριες και τις οικογένειές τους στο νέο σχολικό έτος. Καλωσόρισε νέους και παλιούς μαθητές στο διευρυμένο, μετά την επέκταση που έγινε, κτηριακό συγκρότημα. Το νέο κτήριο είναι θαυμάσιο. Πληρεί όλες τις σύγχρονες προδιαγραφές. Ο αριθμός των μαθητών αυξήθηκε και φέτος. Τριακόσιοι (300) μαθητές και μαθήτριες θα φοιτήσουν στο σχολικό έτος 2018-2019. Αυτό δείχνει ότι όλο και περισσότεροι γονείς και κηδεμόνες επενδύουν στην Ελληνορθόδοξη εκπαίδευση. Η χρονιά άρχισε με την τέλεση του Αγιασμού από τον π. Ιγνάτιο Δελλή. Το γυμναστήριο του σχολείο ήταν κατάμεστο από μαθητές, μαθήτριες, γονείς και εκπαιδευτικούς. Όλοι παρακολουθούσαν και συμμετείχαν συμπροσευχόμενοι και συμψάλλοντας με πολλήν ευλάβεια. Μετά την τέλεση του αγιασμού ο π. Ιγνάτιος μετέφερε ...
Μιλούν πολλοί και γράφουν περισσότεροι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι τον Συνεργατισμό τον ίδρυσαν άνθρωποι του λαού, η αγροτιά, οι άνθρωποι του μόχθου και του σκληρού μεροκάματου, και τον διέλυσαν οι πτυχιούχοι, οι μορφωμένοι και οι μεγαλοσχήμονες. Θα ήθελα να διατυπώσω μια άποψη, όντας Φιλόλογος και Δήμαρχος Λευκονοίκου που αγαπώ αυτό το Κίνημα, κοιτίδα του οποίου ήταν η κωμόπολή μας. Για μένα τον ίδρυσαν φωτισμένοι και ευπαίδευτοι άνθρωποι, είτε είχαν πτυχία είτε όχι, είχαν όμως πνευματική καλλιέργεια. Κατά τον Πλάτωνα, Παιδεία είναι η αγωγή της ψυχής. Αυτό είναι το μέγιστον μάθημα. Και οι άνθρωποι που οραματίστηκαν αυτή την καινοτόμα, επαναστατική μέθοδο, ήταν πραγματικά μορφωμένοι, με Ανθρωπιστική Παιδεία, με ευρείς ορίζοντες, με σφαιρική παιδεία, με όραμα και φαντασία. Αγαπούσαν πρώτα τον Θεό και ...
Ρίζα περιεκτική όλης της αμαρτωλότητάς μας είναι, όπως όλοι γνωρίζουμε, η υπερηφάνεια, η οποία εκδηλώνεται στον πεπτωκότα άνθρωπο ως αυτοθέωση, ως επιδίωξη αυτάρκειας και αυτονόμησης από τον Δημιουργό, ως αυτοδικαίωση, ως απολυτοποίηση της ανθρώπινης λογικής, ως επιδίωξη απόκτησης δύναμης, δόξας και υλικών αγαθών, ως ηδονολατρεία, ως μνησικακία κλπ. κλπ. κλπ. Το αντίδοτο της υπερηφάνειας είναι ασφαλώς η ταπείνωση, η οποία στον Μοναχισμό ασκείται κυρίως με την υπακοή και την εκκοπή του «ιδίου θελήματος», και την οποία στην πράξη βλέπουμε να εφαρμόζεται σε διάφορους βαθμούς: από την απλή υπακοή στον Γέροντα μέχρι την πλήρη απάρνηση του εαυτού μας, κατά μίμηση του Υιού του Θεού, ο οποίος «εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου» , καταβαίνοντος μέχρι «τα κατώτερα μέρη της γης» , δηλαδή ...
Τα κυριότερα στοιχεία της ετερόνομης ηθικής είναι η φιλαυτία και η ιδιοτέλεια. Αυτά κάνουν τον άνθρωπο να ενεργεί εγωκεντρικά, με αποτέλεσμα η συμπεριφορά του να έρχεται σε αντίθεση με το φυσικό ενιαίο θέλημα της ανθρώπινης φύσης, το οποίο ενώνει παρά διασπά. Αυτή η εγωκεντρική συμπεριφορά του ανθρώπου τον υποδουλώνει στην αμαρτία, με κύριες συνέπειές της την φθορά και τον θάνατο, που σηματοδοτούν την έσχατη μορφή δουλείας. Αυτό συνέβη με την πτώση των Πρωτοπλάστων. Ο άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι είναι φθαρτός κι ότι κάποια στιγμή θα πεθάνει, έτσι δημιουργείται μέσα του ο φόβος του θανάτου . Αυτός με τη σειρά του δημιουργεί την ιδιοτέλεια. Έτσι υπάρχει ένας φαύλος κύκλος: φόβος θανάτου-ιδιοτέλεια . Επειδή γνωρίζει δηλαδή ότι κάποτε θα πεθάνει, προσπαθεί να απολαύσει όσα ...
Σκοπός αυτού του άρθρου είναι η κατανόηση των θείων και ιερών κανόνων οι οποίοι ρυθμίζουν τη ζωή της Εκκλησίας, αλλά και τον βίο των χριστιανών, όχι με νομικούς όρους, αλλά σταθερά με πνεύμα φιλανθρωπίας, που εξαντλείται με κάθε τρόπο, σε τέτοιο μάλιστα βαθμό, που ο κανόνας γίνεται οικονομία, και η οικονομία κανόνας. Οι ι. Κανόνες περιλαμβάνονται σε ένα βιβλίο που ονομάζεται «Πηδάλιον της νοητής νηός της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής των Ορθοδόξων Εκκλησίας». Το Πηδάλιο εκτός από τους ιερούς κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων και των επικυρωμένων από αυτές, οι οποίοι είναι καθολικής ισχύος, περιέχει επίσης κανόνες και αποφάσεις άλλων Συνόδων ακόμη και αγίων Πατέρων με τις ερμηνείες αυτών. Το κύρος των ι. Κανόνων των Οικουμενικών Συνόδων είναι απόλυτο, περιβεβλημένο με θεία ...
Με τις γνωστές φράσεις, «ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ, ΣΤΩΜΕΝ ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ…», που ακούμε σε κάθε θεία λειτουργία, την ώρα της Αγίας Αναφοράς, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ανέκοψε τη συνέχιση της «πτώσης» των αγγελικών ταγμάτων, που ο Εωσφόρος είχε παρασύρει στην παρακοή. Των αγγέλων εκείνων, που αμφισβήτησαν την ανωτερότητα τού Θεού και θέλησαν να εξισωθούν προς Αυτόν. Στην απόλυτη ελευθερία της βούλησης, που απολαμβάνουν Άγγελοι και άνθρωποι, εμφιλοχώρησαν τα «μικρόβια» των μεγάλων παθών της αλαζονείας, της υπερηφάνειας, της αρχομανίας, της πρωτοκαθεδρίας και παρέσυραν στην παρακοή και την πτώση τον Εωσφόρο και τους ομόφρονές του αγγέλους. Τα «μικρόβια» αυτά, που προσέβαλαν ακόμα και μέρος των αγγελικών ταγμάτων, είναι πανίσχυρα. Αποτελούν τους πλέον θανάσιμους εχθρούς τού ανθρώπου. Χρειάζεται συνεχής εγρήγορση και σκληρός καθημερινός αγώνας για να τα κρατάμε ...
Ανάγνωση από το ομώνυμο βιβλίο της Esther-Ahn Kim από τις εκδόσεις Εν Πλω. Την μετάφραση του βιβλίου έχει επιμεληθεί ο Θάνος Μ. Κιοσόγλου. Η ηχογράφηση έγινε στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού. Διαβάζει ο Πρωτοσύγκελλος της Ι.Μ. Λεμεσού Αρχιμανδρίτης Ισαάκ. Your browser does not support the audio element.
1. Το προφητικό βιβλίο «Ζαχαρίας». Εισαγωγικά. Το παλαιοδιαθηκικό βιβλίο «Ζαχαρίας» περιέχει τους λόγους του ομώνυμου προφήτη, ο οποίος έδρασε στην Ιουδαία κατά την βασιλεία του Δαρείου του Α’ του Πέρση (στ’ αιώνας π.Χ.). Η τελική φάση της σύνθεσης του βιβλίου υπολογίζεται στα τέλη του δ’ π.Χ. αιώνος. Το έργο κατατάσσεται στα Προφητικά βιβλία, και συγκεκριμένα στους «Μικρούς Προφήτες». Το βασικό θέμα των κηρυγμάτων του βιβλίου είναι η αποπεράτωση των εργασιών ανοικοδόμησης του Ναού της Ιερουσαλήμ, ενώ «συνοψίζει τις ελπίδες της μεταιχμαλωσιακής ιουδαϊκής κοινότητας για αποκατάσταση» , οραματιζόμενος τον ερχομό του θριαμβευτή Μεσσία και την επιβολή μιας παγκόσμιας θεοκρατίας. Το έργο χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο (κεφ α’-η’) περιέχονται οράματα και προφητείες της περιόδου 520-518 π.Χ., που προμηνύουν την αποκατάσταση λαού του ...
O Δήμος Λαμιέων και το Παράρτημα Φθιώτιδας του Πνευματικού Κέντρου Ρουμελιωτών σε συνεργασία με τη Δημοτική Πινακοθήκη Λαμίας «Αλ. Κοντόπουλος», απευθύνουν πρόσκληση συμμετοχής σε Έκθεση Εικαστικών Τεχνών με θέμα: «Από την Aυτοπροσωπογραφία στη Selfie». Η Έκθεση θα πλαισιωθεί από παράλληλες εκδηλώσεις επιστημονικού και καλλιτεχνικού προσανατολισμού 3-17 Νοεμβρίου 2018. Ο καλλιτέχνης απέναντι στο πρόσωπό του. Ο καλλιτέχνης δημιουργεί το πρόσωπό του. Ο καλλιτέχνης εκθέτει το πρόσωπό του. Ο καλλιτέχνης εκτίθεται… Ποιο είναι αλήθεια αυτό το είδωλο εμπρός του στον καθρέφτη, στο νερό, στο τζάμι; Γνωρίζει ο καλλιτέχνης τη μορφή του; Την αντιμετωπίζει εικαστικά όπως θα αντιμετώπιζε τη μορφή του άλλου; Κάποτε, γίνεται αυτός ο άλλος ο ίδιος ο καλλιτέχνης; Είναι η μορφή-το πρόσωπο ένα προσωπείο ή η αποτύπωση του εαυτού στη σάρκα; Τι χρώμα έχει το εγώ, το είμαι, το υπάρχω, ...
Μαζί με όλα τα σπουδαία του αισθητικά του στοιχεία, ο Άγιος Νικόλαος ο Ραγκαβάς είναι συνυφασμένος με μοναδικές ιστορικές μνήμες του έθνους. Σ΄ αυτόν ήχησε το Πάσχα του Απριλίου 1833, η καμπάνα που συμβόλιζε την εθνική ανεξαρτησία από το έρεβος της οθωμανικής δουλείας και μαζί της φτερούγισε η αδούλωτη ελληνική ψυχή. Σ΄ αυτόν τον ιστορικό ναό λοιπόν τοποθετήθηκε η πρώτη καμπάνα του απελεύθερου πια ελληνικού κράτους και έκτοτε κάθε χρόνο τιμώντας την έξοχη εθνική μας μνήμη, μετά το πέρας της λειτουργίας στην επέτειο της 25-ης Μαρτίου, οι πιστοί χτυπούν την καμπάνα μαζί, η οποία σήμερα βρίσκεται στο κέντρο του ναού. Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου του Ραγκαβά, βρίσκεται στο κέντρο της Πλάκας επι της οδού Πρυτανείου 1. Ονοματοδοτήθηκε του Ραγκαβά, ένεκα ...
Αρχικά στην παρούσα εργασία είναι αναγκαίο να γίνει μία αναφορά στις ομοιότητες και τις διαφορές της θεώρησης του προσώπου στην ορθόδοξη θεολογία και την ΠΠΘ. Θα γίνουν κάποιες αναφορές στην θεώρηση του προσώπου από την βιβλική και πρώιμη πατερική περίοδο μέχρι την σύγχρονη εποχή. Η αναφορά αυτή έχει σκοπό να παρουσιάσει το πώς υπάρχει και τι είναι το ανθρώπινο πρόσωπο κατά την εκκλησιαστική εμπειρία, διότι η θεώρηση αυτή είναι σημαντική για την συνέχεια της διαπραγμάτευσης του θέματος της εργασίας. Στην προσπάθεια αυτή θα εμφανιστούν κάποιες διαφορετικές προσεγγίσεις στην πατερική και τη σύγχρονη θεολογία, οι οποίες δεν θα πρέπει να αντιμετωπιστούν αρνητικά απογοητεύοντας τους εργάτες της θεολογικής επιστήμης, αλλά να δώσουν τις αφορμές για την ανασύνθεση και αναδιατύπωση του πατερικού λόγου ...
ΠΑΝΑΓΙΑ Η Παναγία μας αποτελεί ίσως το πιο οικείο και το πιο γλυκό πρόσωπο στην πίστη μας. Οι κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες έχουν τους τοπικούς τους αγίους, τους οποίους ευλαβούνται και των οποίων την παρουσία βιώνουν καθημερινά. Η Παναγία μας όμως, αποτελεί το κατ΄ εξοχήν οικείο πρόσωπο της παγκόσμιας Ορθοδοξίας, μία από τις προσφιλέστερες παρουσίες, προς την οποίαν οι Ορθόδοξοι, απανταχού της γης, επιφυλάσσουν αισθήματα στενότατου συγγενικού δεσμού, αισθήματα υιών και θυγατέρων προς μητέρα. Αναρωτιέται κανείς: Από πού πηγάζει αυτός ο πλούτος των συναισθημάτων προς εκείνη; Τα καταγεγραμμένα λόγια της είναι ελάχιστα. Θαύματά της εν ζωή δεν κατεγράφησαν. Ούτε καν ιερός τόπος υπάρχει, όπου να βρίσκεται ενταφιασμένο το πανάχραντο σώμα της, καθώς η γη μας δεν αξιώθηκε να το κρατήσει. Συνεπώς, ...
Το μεγαλειώδες έργο του Χριστολάτρη αγίου Κοσμά θα εκτιμηθεί, αν προηγουμένως γνωρίσουμε τα ιστορικά πλαίσια μέσα στα οποία γεννήθηκε και έδρασε. Ο Κοσμάς γεννήθηκε το 1714 και εκοιμήθη το 1779. Στη συνέχεια σπούδασε στο «Όταν εγεννήθη ο Άγιος Κοσμάς η κατάστασις είχε λάβει ακόμη μεγαλυτέρας διαστάσεις. Ποικίλαι καταπιέσεις επεβαλλοντο επι των Χριστιανών: κεφαλικός φόρος, αρπαγαί, λεηλασίαι, αιχμαλωσίαι, ερημώσεις και βίαιοι εξισλαμισμοί. Ό,τι άφηναν οι Τούρκοι το συνεπλήρωνον άτακτοι ληστρικαί συμμορίαι, με αποτέλεσμα να μην δύναται κανείς να συναντήσει εις την ύπαιθρον ούτε ιερείς, ούτε Εκκλησίας εν λειτουργία, ούτε Σχολεία, ούτε διδασκάλους, ούτε ανθρώπους με χαράν εις το πρόσωπον αυτά δε τα ανήπια απέθνησκον ως και πρότερον αβάπτιστα και οι νεκροί εθάπτοντο άνευ νεκρωσίμου ακολουθίας. Είχεν επί πλέον να αντιμετωπίσει ...
Ομιλία του Ιερομονάχου Μύρωνος Σιμωνοπετρίτου για τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη, που έγινε στο Μετόχι της Αναλήψεως της Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας στο Βύρωνα Αττικής. Your browser does not support the audio element.
Πανηγυρίζει στὶς 8 Σεπτεμβρίου τὸ Μετόχι τῆς Ι. Μ.Δοχειαρίου Ἁγίου Ὄρους, ἡ Ἱερὰ Μονὴ Παναγίας Θεοσκεπάστου Σοχοῦ, ποὺ εἶναι ἀφιερωμένη στὴν Γέννηση τῆς Θεοτόκου. Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου, στὶς 5.30 τὸ ἀπόγευμα, στὴν κεντρικὴ πλατεῖα τοῦ Σοχοῦ θὰ γίνη ἐπίσημη ὑποδοχὴ τῆς Θαυματουργῆς Εἰκόνος τῆς Παναγίας Γοργοϋπηκόου, τῆς Ι.Μ. Δοχειαρίου, Ἁγίου Ὄρους, ἀπὸ τὸν Δῆμο Λαγκαδᾶ. Θὰ ἀκολουθήση λιτάνευση τῆς Θαυματουργῆς Εἰκόνος ἀπὸ τὸν Σοχὸ πρὸς τὴν Ἱερὰ Μονὴ Παναγίας Θεοσκεπάστου, ὅπου καὶ θὰ γίνη ἐπίσημη ὑποδοχὴ ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λαγκαδᾶ, Λητῆς καὶ Ρεντίνης κ.κ. Ἰωάννη καὶ τὴν Ἀδελφότητα τῆς Μονῆς, καὶ θὰ τελεσθῆ Μικρὸς Ἁγιασμός. Τὴν Παρασκευὴ 7 Σεπτεμβρίου, στὶς 8.00 τὸ βράδυ, θὰ τελεσθῆ ἡ ἱερὴ ἀγρυπνία τῆς ἑορτῆς τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου, κατὰ τὸ ἁγιορείτικο τυπικὸ καὶ τὸ Σάββατο ...
«Άνωθεν οι Προφήται». Το θέμα οφείλει την ονομασία του στις πρώτες λέξεις τροπαρίου, πού μελοποιήθηκε τον 12ο αιώνα και ψάλλεται ακόμη και σήμερα κατά τις πανηγύρεις του Αγίου Όρους, όταν ενδύεται ο Αρχιερεύς, και κατά τις θεομητορικές εορτές. Ως εικονογραφικό θέμα είναι γνωστό στην Ερμηνεία τής ζωγραφικής του Διονυσίου του εκ Φουρνά και απαντά σε φορητές εικόνες, παναγιάρια, τοιχογραφίες και εκκλησιαστικά κεντήματα από τον 11ο αι. την εποχή των Κομνηνών προφανώς υπό την επίδραση των θεολογικών συζητήσεων για το Χριστολογικό δόγμα. Το τροπάριον έχει ως εξής: «Άνωθεν οι Προφήται σε προκατήγγειλαν, στάμνον, ράβδον, πλάκα, κιβωτόν, λνχνίαν, τράπεζαν, ορός αλατόμητον, χρυσούν θυμιατήριον και σκηνήν, πύλην αδιόδευτον, παλάτιον και κλίμακα και θρόνον τον βασιλέως». Χορός Αγιορειτών πατέρων ψάλει ον περίφημο ύμνο σε αγρυπνία προς τιμήν της Αγίας Ζώνης ...
Το να ομιλεί κανείς περί Μοναχισμού, ο οποίος αποτελεί «τελειοτάτην οδόν θεώσεως», δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε ακίνδυνο, γιατί ο ομιλητής πρέπει να έχει τα ανάλογα βιώματα και την ανάλογη εμπειρία, σύμφωνα με το «ουδέποτε τινα εδίδαξα όπερ πρότερον ουκ εποίησα» του Γεροντικού . Επειδή εγώ δεν πληρώ την προϋπόθεση αυτή, διευκρινίζω ότι βρίσκομαι στο βήμα αυτό κάνοντας υπακοή στον οικείο Επίσκοπο. Πανιερώτατοι, σεβαστοί πατέρες, αγαπητοί σύνεδροι, Σύμφωνα με τον άγιο Ιωάννη τον Σιναίτη, «Μοναχός εστι τάξις και κατάστασις ασωμάτων, εν σώματι υλικώ και ρυπαρώ εκτελουμένη·…βία φύσεως διηνεκής και φυλακή αισθήσεων ανελλιπής·…ηγνισμένον σώμα, κεκαθαρμένον στόμα και πεφωτισμένος νούς» . Το θέμα της εισήγησής μου είναι, «Η υψοποιός ταπείνωσις ως γνώρισμα του Ορθοδόξου Μοναχισμού». Στα πολύ περιορισμένα πλαίσια μιάς εικοσάλεπτης ομιλίας δεν θα ήταν ...
