Πεμπτουσία

(Μέσα στο Παρακλητικό κλίμα των ημερών του Δεκαπενταύγουστου, κάθε αναφορά στο Πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, είναι, φρονούμε, επίκαιρη και δοξολογική. Στο πλαίσιο αυτό κινείται το κείμενο, που ακολουθεί). Είναι ελαχιστότατοι οι διάλογοι μεταξύ του Ιησού Χριστού και της Υπεραγίας Θεοτόκου, που μνημονεύονται στο Ευαγγέλιο. Ένας τέτοιος διάλογος είναι αυτός που αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης (2, 1-11). Ο διάλογος λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια του γνωστού γάμου της Κανά. Στην κωμόπολη αυτή της Γαλιλαίας γίνεται το πρώτο θαύμα του Κυρίου. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, μας χαρίζει με γλαφυρό και απλό λόγο το ιστορικό του θαύματος, τη μετατροπή του νερού σε κρασί. Παρούσα στο γάμο ήταν και η Μητέρα τού Ιησού. Είχε προσκληθεί και ο ίδιος ο Ιησούς και οι Μαθητές Του. Θα πρέπει να θεωρήσουμε ...

Προς τον ευσεβέστατο, λαμπρότατο και θεοφύλακτο μεγάλο και ένδοξο αυτοκράτορα Πασών των Ρωσιών και άλλων λαών κύριο Ιωάννη, υιό του Βασιλείου. Εγώ, ο ελεεινός μοναχός, αγιορείτης, θαυμαστής του δυνατού βασιλείου σου, τολμώ να σου απευθύνω αυτά τα λόγια με πόνο καρδιάς και ζεστά δάκρυα. Ο κοινός Άρχων των πάντων, Σωτήρας των ανθρώπων και ιατρός των ψυχών και των σωμάτων δεν μέμφθηκε ούτε εκείνη την αιμορροούσα γυναίκα, που έκλεψε λαθραία την ίαση της πολυετούς ασθένειάς της, αλλά αντιθέτως την επήνεσε για την μεγάλη πίστη της . Επίσης άκουσε με ευμένεια και την Χαναναία που Τον παρακάλεσε να θεραπεύσει την κόρη της και δεν την απεστράφη . Και επειδή μάλιστα, αν και την παρομοίωσε με σκυλί, εκείνη υπέμεινε με μεγάλη ταπείνωση την ...

Ο Χριστός λοιπόν, στην βιβλική διήγηση, είναι φανερό ότι ως βασική ασθένεια της ανθρώπινης φύσης θεωρεί την αμαρτία. Για τον λόγο αυτό πολλές φορές ξεκινά την θεραπεία του δίδοντας την άφεση των αμαρτιών. Γνωρίζοντας ως δημιουργός καλύτερα από τον καθένα τους όρους της φύσεώς μας, κατανοεί ότι ο άνθρωπος δύσκολα παιδαγωγείται είτε μέσα από τον φόβο της ασθένειας είτε με την ευεργεσία της θεραπείας. Ως δραστική και τελική θεραπεία του κέντρου της ασθένειας, της αμαρτίας, προσφέρει τον σταυρικό Του θάνατο. Εκεί η ασθένεια και εν γένει ο ανθρώπινος πόνος λαμβάνουν ένα άλλο περιεχόμενο. Ο Χριστός αναγγέλει ότι «όταν υψωθώ πάντας ελκύσω προς εμαυτόν». Η έλξη αυτή σηματοδοτεί μια ποιοτικά διαφορετική προοπτική της ανθρώπινης ύπαρξης που αντιστρέφει τα πράγματα σε μεγάλο ...

Α’ ΜΕΡΟΣ: Δόγμα και παράδοση «Εί τις πάσαν παράδοσιν Εκκλησιαστικήν, έγγραφόν τε ή άγγραφον αθετεί, ανάθεμα», διακηρύττει η Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος. Καθώς όμως οι καιροί αλλάζουν, βλέπουμε πως πολλές παραδόσεις, ακόμη και εκκλησιαστικές, παραμερίζονται. Είναι άραγε κολάσιμο; Είναι κατ’ οικονομίαν δεκτό από την Εκκλησία; Συζητήσεις επί συζητήσεων και φωνές αντικρουόμενες πολλές φορές, δημιουργούν σύγχυση στους πιστούς και προκαλούν την ειρωνεία των κακεντρεχών χριστιανομάχων. Κατ΄ αρχήν, η Εκκλησία είναι ζωντανό κύτταρο και όχι απολιθωμένη πίστη σε κάτι άγνωστο που έχει σκοπό να συγκεντρώσει οπαδούς! Αυτό δε σημαίνει βεβαίως, ότι θα εκμοντερνιστεί και θα αλλάξει τις Δογματικές της Αλήθειες· Αλήθειες αναλλοίωτες, αποκεκαλυμμένες και ζωντανές δεν είναι δυνατόν να αλλάξουν, καθώς εάν τυχόν άλλαζε το οτιδήποτε σε αυτές, συγχρόνως θα κατέρρεε η ίδια η πίστη! ...

Μνησιπήμων πόνος. Πονά η ψυχή μας. Στάζει αίμα. Η ψυχή μας εστί περίλυπος έως θανάτου, για να θυμηθούμε και το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Αυτή η αίσθηση μας ακολουθεί την κάθε στιγμή αυτών των τελευταίων ημερών και στάλα-στάλα στάζει το αίμα των αθώων συμπατριωτών μας μέσα στη μουντή ψυχή μας. Πόσοι αθώοι, Θεέ μου! Τι πανικός! Πόσος Φόβος! Ενεοί και εμβρόντητοι παρακολουθούσαμε σαν σε ταινία επιστημονικής φαντασίας ή σαν σε θρίλερ τους ανθρώπους μας να καίγονται, να τρέχουν αλλόφρονες, να προσπαθούν να αναπνεύσουν μέσα σε αυτό το καμίνι της φωτιάς και των αναθυμιάσεων. Οι σπίθες έπεφταν πάνω στα μαλλιά και τα πρόσωπά τους, κι αυτοί οι χριστιανοί πάλευαν να κρατηθούν στη ζωή. Εικόνες Βιβλικής καταστροφής. Αρμαγεδώνας! Πολλοί οι αίτιοι, αλλά κανένας δεν φαίνεται να συνειδητοποιεί την ευθύνη του ...

Εκοιμήθη το Σάββατο 11 Αυγούστου 2018 σε ηλικία 91 ετών ο Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Κουτσαυτάκης. Ο μακαριστός γεννήθηκε το 1927 στο χωριό Μέλαμπες Ρεθύμνου Κρήτης. Υπηρέτησε ως Έφεδρος Αξιωματικός την περίοδο 1949 – 1954. Συμμετείχε στο ελληνικό εκστρατευτικό σώμα Κορέας για 13 μήνες. Το 1957 παντρεύτηκε την Ευδοξία Θραψανάκη με την οποία επέκτησε 2 παιδιά, την Χρυσούλα και τον Σπύρο. Το 1957 εχειροτονήθη Διάκονος και Πρεσβύτερος υπό του Μητροπολίτου Λάμπης και Σφακίων κ. Ισιδώρου. Μέχρι το 1979 διακόνησε στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Σπηλίου Κρήτης. Από το 1979 έως της συνταξιοδοτήσεώς του διακόνησε στην Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς στους Ιερούς Ναούς Μυρτιδιωτίσσης και Ευαγγελιστρίας Πειραιώς. Απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής Αθηνών υπηρέτησε ως Εκπαιδευτικός στην Εκκλησιαστική Εκπαίδευση. Η εξόδιος ακολουθία θα τελεσθεί τη Δευτέρα 13 Αυγούστου στο Σπήλι Ρεθύμνου Κρήτης.

Εις το όνομα του Πατρός, και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Συχνά οι άνθρωποι ταλαιπωρούνται από το ερώτημα: πως μπορεί κάποιος να σωθεί; Και βρίσκουμε σ’αυτό το εδάφιο του Ευαγγελίου, όπως σε μια ολοκληρη σειρά από άλλα, μια τόσο απλή και συγκεκριμένη απάντηση. Η σωτηρία σας βρίσκεται στα χέρια σας: συγχωρήστε – και θα συγχωρηθείτε. Και την στιγμή που θα έχετε συγχωρηθεί, σημαίνει ότι η αιώνια ζωή είναι ανοιχτή για σας. Στο σημερινό Ευαγγέλιο ο Χριστός μας μιλάει για έναν άνθρωπο που όφειλε ένα τεράστιο χρηματικό ποσό στον κύριό του αλλά δεν είχε τα μέσα να του το ξεπληρώσει κι ο κύριος του τα διέγραψε όλα γιατί τον λυπήθηκε. Φεύγοντας αυτός ο άνθρωπος συνάντησε κάποιον ο οποίος του χρωστούσε ένα μικρό ...

Η έννοια της διακονίας κατέχει κεντρική θέση στην χριστιανική ζωή και διδασκαλία. Η διακονία είναι πράξη ανιδιοτελούς αγάπης και θυσίας. Πρότυπό της είναι ο ίδιος ο Χριστός, που ήρθε στον κόσμο για να διακονήσει και να δώσει την ζωή του για να λυτρώσει πολλούς . Το έργο της Εκκλησίας είναι έργο διακονίας. Και όλα τα μέλη της Εκκλησίας, κληρικοί και λαικοί, εντάσσονται αυτοδικαίως στο έργο αυτό. Άλλωστε και η επαγγελματική εργασία του πιστού οφείλει να εντάσσεται στην ιδιότητά του ως Χριστιανού. Η αυθεντική διακονία είναι πράξη εθελοντική· είναι πράξη ελεύθερης επιλογής. Ο Χριστός πραγματοποίησε το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου ως εθελοντής . Και όποιος επιλέγει την οδό του Χριστού, συνεπιλέγει και την οδό της διακονίας. Η οδός αυτή παρουσιάζεται από ...

Στη ζέστη του καλοκαιριού ο Αύγουστος έχει τη δροσιά της Παναγίας. Με τις παρακλήσεις, τη γιορτή της κοίμησής της στο μέσο, τα μεθέορτα και την απόδοση, όπως και στο τέλος με την «κατάθεση της τιμίας ζώνης» της, καλύπτει όλο το μήνα. Καμία άλλη γυναίκα, όπως και κανένας άνθρωπος σ’ όλο τον κόσμο, δεν τιμήθηκε τόσο πολύ μετά θάνατο. Το «από του νυν μακαριούσι με πάσαι αι γενεαί» ήταν η βεβαιότητα που κατέθετε ως «μητέρα του Θεού ημών». Κι από τότε, όσοι λατρεύουν τον Υιόν και Θεό της την τιμούν και τη δοξάζουν, ευχαριστώντας την για τη μεγάλη ευεργεσία της. Όπως και το βρέφος χρειάζεται τη στοργή της μάνας του, που θα το φροντίζει θυσιαστικά για να ζήσει, έτσι κι ο κάθε χριστιανός ...

Εξ ουρανού ο Γαβριήλ έρχεται στην Παρθένο όπως παλιά, κομίζοντας μαντάτο ευλογημένο. Στον πρώτο Ευαγγελισμό αξιώθηκε Μητέρα και χώρεσε ο Αχώρητος στης Κόρης την γαστέρα. Και τώρα εις τον δεύτερο μήνυμα νέο παίρνει σε τρεις ημέρες στ´ Ουρανού τα ύψη ανεβαίνει. Χαρά μεγάλη έλαβε η Άχραντος Μαρία κι ετοιμάζεται να ρθει η ώρα η Αγία. Νεφέλη από το Θεό τους θείους Αποστόλους από τα πέρατα της γης τους συγκεντρώνει, κι όλους στην Δέσποινα τους οδηγεί για ν´ αποχαιρετήσουν και την ευχή να λάβουνε το έργο να αυξήσουν. Φίλους, γνωστούς και συγγενείς η Παναγιά ευλογάει τους δίνει μητρικές ευχές και αποχαιρετάει. Κοιτά για ύστατη φορά ολόκληρη την κτίση. Πόσο σοφά ο Γιοκας Της όλα τα έχει χτίσει; Κι αφού η ώρα έφθασε στην κλίνη Της ξαπλώνει και πάνω στ’ Άγιο στέρνο Της τα χέρια Της σταυρώνει. Σφραγίζει τα ματόκλαδα, πνοή στερνή αφήνει και την Αγία Της ψυχή στον Κύριο παραδίνει. Τότε ανοίγουν οι Ουρανοί κι αγγέλων συνοδείες την κλίνη Της κυκλώνουνε με ωδές και ...

Ιησούς Χριστός ο Αρχιπάρθενος, έργον αγιογραφείου Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου 2015 Σειρά κηρυγμάτων με ομιλητή τον Αρχιμανδρίτη π. Επιφάνιο Χατζηγιάγκου με θέμα την ερμηνεία της Επί του Όρους Ομιλίας. Οι ομιλίες έγιναν στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Φλώρινας. Your browser does not support the audio element.

Η σημερινή παραβολή του Ευαγγελίου παρμένη από τον Απόστολο και Ευαγγελιστή Ματθαίο θέλει να μας δείξει πόσο σπλαχνίζεται και συμπονεί ο Θεός τους αμαρτωλούς και πόσο πρόθυμα παρέχει την άφεση των αμαρτιών σε αυτούς που μετανιώνουν για τα λάθη και τις αδυναμίες τους. Μας παρουσιάζει τη σημασία της συγγνώμης. Κάποιος βασιλιάς αποφάσισε κάποτε να λογαριασθεί, να κανονίσει δηλαδή τις δοσοληψίες του με όλους τους δούλους του, τους οποίους είχε διαχειριστές στα διάφορα κτήματά του. Μεταξύ αυτών υπήρχε κάποιος, ο οποίος χρωστούσε στο βασιλικό ταμείο ένα πολύ μεγάλο χρηματικό ποσό. Το ποσό αυτό όρισε ο Χριστός ως ποσό μυρίων ταλάντων, για να παρουσιάσει, όσο το δυνατόν, το μεγάλο χρέος του δούλου εκείνου. Ο δούλος δεν το είχε πληρώσει και έτσι ο βασιλιάς ...

Εκοιμήθη την Παρασκευή το βράδυ, 10 Αυγούστου 2018, ο πολιός και σεβαστός ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου Μητροπολίτης Θεοδωρουπόλεως Γερμανός. Ο μακαριστός Μητροπολίτης Θεοδωρουπόλεως, υπέρτιμος και έξαρχος Ροδόπης, κυρός Γερμανός (Αθανασιάδης), γεννήθηκε στο Μακροχώρι της Πόλης την 17η Σεπτεμβρίου 1930. Αποφοίτησε από την Ι. Θεολογική Σχολή Χάλκης, το 1954. Τον Δεκαπενταύγουστο του 1966 χειροτονήθηκε σε Πρεσβύτερο και λίγους μήνες αργότερα προχειρίστηκε Αρχιμανδρίτης και ορίστηκε Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως Δέρκων. Την 11η Ιανουαρίου 1972 εξελέγη Επίσκοπος Αριανζού και παρέμεινε ως Βοηθός Επίσκοπος της Ι. Μητροπόλεως Δέρκων μέχρι την 5η Φεβρουαρίου 1987, όταν εξελέγη Μητροπολίτης Θεοδωρουπόλεως. Την 10η Ιανουαρίου 1991 ορίστηκε από τον αοίδιμο Πατριάρχη Δημήτριο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Χάλκης όπου και η ιστορική Θεολογική Σχολή. Μεταξύ των ετών 1995 και ...

Η Βηματάρισσα, με τη «λεμονιά» μπροστά της, στην θέση όπου τοποθετείται κατά τις εορτές, όταν εξέρχεται από το σύνθρονο. Το Μεγαλυνάριο της Παναγίας Βηματάρισσας, έτσι όπως το έψαλλαν αγιορείτες πατέρες μαζί με το χορό των Θεσσαλονικέων Υμνωδών σε αγρυπνία που τελέστηκε στην Μονή Βατοπαιδίου κατά την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (2013). Στη Θ. Λειτουργία ιερούργησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Νεαπόλεως κ. Βαρνάβας. Your browser does not support the audio element.    

Το να ομιλήσει κανείς για τον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή δεν είναι θέμα απλό. Το ζω ως έναγχο τόλμημα. Για το σπάνιο αυτό ησυχαστικό μετέωρο με ο,τι αυτό σημαίνει σε πνευματικό εύρος, ευτυχώς υπάρχουν τρεις πηγές. Οι επιστολές του, και τα δύο βιβλία των υποτακτικών του Εφραίμ της Αριζόνας και Ιωσήφ του Βατοπαιδινού. Μέσα σ᾿ αυτά, ο μελετητής μπορεί να αντιληφθεί κάποια πράγματα και πάντως ανάλογα με τις προϋποθέσεις που διαθέτει ο ίδιος. Ομιλώ, λοιπόν, από υπακοή στον Επίσκοπό μου, αλλά δηλώνω από την αρχή άμοιρος και άγευστος ιερών ησυχαστικών βιωμάτων, αφού η ζωή μου καταδαπανήθηκε στον κόσμο, ενώ οι άλλοι σεβάσμιοι ομιλητές διαθέτουν πολυχρόνια κοινοβιακή εμπειρία. Έχω όμως σύνδεσμο με τον τιμώμενο ασκητή, διότι αποτελώ και εγώ ένα κλαδάκι, έστω ...

Ένα από τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας μας είναι η αίσθηση της ανομίας. Κοινό πίστευμα όλων είναι ότι υπάρχει προνομιακή μεταχείριση «κάποιων», ότι οι νόμοι ενώ υπάρχουν δεν εφαρμόζονται, ή τουλάχιστον δεν ισχύουν για όλους, ενώ ταυτόχρονα θεωρείται στην πράξη «λογικό» και αναμενόμενο το να εκμεταλλευθεί ο άνθρωπος όσες «ευκαιρίες» του δοθούν, για να προσπορισθεί όφελος με κάθε τρόπο, ακόμη και παράνομο ή ανήθικο. Ταυτόχρονα «ηθικολογούν» όλοι καταγγελτικά, μόνο και μόνο για να μεταθέσουν την ευθύνη στους άλλους και να αποφύγουν τον έλεγχο και τις συνέπειες των δικών τους πράξεων, ενώ η συνηθέστερα προβαλλόμενη δικαιολογία είναι: «Όλοι έτσι κάνουν». Με άλλα λόγια, ενώ επαναστατούμε εναντιόν της αδικίας σε θεωρητικό επίπεδο, και πάντως όταν την υποστούμε, τελικά τη δικαιολογούμε και την αποδεχόμαστε ...

Οι άνθρωποι συνήθως αγωνίζονται για να εξασφαλίσουν τα δικαιώματά τους μέσα στην κοινωνία, κάνουν το παν για να αποκτήσουν στηρίγματα που θα τους βοηθήσουν να αισθανθούν ασφαλείς και να επιβληθούν στους άλλους. Αμυντικοί και επιθετικοί ψυχικοί μηχανισμοί τίθενται σε ενέργεια για τον σκοπό αυτό. Απεναντίας, είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που παραιτείται κανείς θεληματικά από δικαιώματα που έχει, από προνόμια και εξουσίες που του ανήκουν. Μία από τις σπάνιες αυτές και χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι ο Απ. Παύλος, ο οποίος γράφει στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του τα εξής: «Αδελφοί, πάρτε παράδειγμα εμένα. Δεν είμαι απόστολος; δεν είμαι ελεύθερος; δεν είδα αναστημένο τον Ιησού, τον Κύριό μας; δεν είστε εσείς ο καρπός του κόπου μου στην υπηρεσία του Κυρίου; Κι αν ακόμα άλλοι ...

Με ξεχωριστή λαμπρότητα και βυζαντινή μεγαλοπρέπεια εορτάστηκε την Τρίτη 7 Αυγούστου 2018, στην Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Αγίου Νικάνορος Ζάβορδας, η εορτή του κτήτορος της Μονής, του Οσίου και Θεοφόρου πατρός ημών Νικάνορος του Θαυματουργού, με τη συμμετοχή πλήθους φιλέορτων και φιλάγιων πιστών από όλη τη Δυτική Μακεδονία καθώς και των αρχών του νομού Γρεβενών.   Η Ιερά Μονή του Οσίου Νικάνορος είναι αφιερωμένη στην Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού, γι’ αυτό και οι Πανηγυρικές Ακολουθίες, στις οποίες προΐστατο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γρεβενών κ. Δαβίδ, ξεκίνησαν με τον Πανηγυρικό Εσπερινό της Μεταμορφώσεως, το απόγευμα της Κυριακής, και  ολοκληρώθηκαν με το Κτητορικό Μνημόσυνο το απόγευμα της Τρίτης.

Η Ιερά Πανήγυρις του Αγίου Μάρτυρος Λαυρεντίου του Αρχιδιακόνου τελέστηκε και φέτος στο ομώνυμο Μοναστήρι μας στον Άγιο Λαυρέντιο Πηλίου, το διήμερο 9-10/8. Στον Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος,παρουσία πολλών κληρικών και λαϊκών προσκυνητών. Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε ότι «ο Σταυρός του Χριστού είναι η δύναμη του κάθε Μάρτυρος. Αυτή είναι η εμπειρία της Εκκλησίας μας. Ο Σταυρός, το σύμβολο της νίκης του Χριστού, οδηγεί στην Ανάσταση και στην σωτηρία. Ο Μάρτυρας γίνεται μιμητής Χριστού. Η αγάπη του για τον Χριστό είναι τόσο δυνατή, ώστε καταλύει κάθε φόβο, δεν διστάζει ακόμα και να ανταλλάξει αυτήν την πρόσκαιρη ζωή με την αιώνια εμπειρία του Παραδείσου. Ο Μάρτυρας έχει συνείδηση ότι δεν πράττει ατομικό κατόρθωμα, αλλά μαζί του είναι ολόκληρη ...