
Δυτικός Χριστιανισμός Η κριτική των προαναφερθέντων στοχαστών στον χριστιανισμό φαίνεται να αναφέρεται συγκεκριμένα στον δυτικό χριστιανισμό (Ρωμαιοκαθολικισμός, Προτεσταντισμός), ο οποίος προέβαλλε υπερβολικά την θεϊκή αυθεντία (Ρωμαιοκαθολικισμός), άσκησε καταπιεστικές πρακτικές πάνω στον άνθρωπο ή τον εκμηδένισε εντελώς αφαιρώντας του κάθε δυνατότητα τελείωσης (Προτεσταντισμός, με την ακραία του μορφή τον Καλβινισμό) . Έτσι θεώρησε γενικά τη χριστιανική ηθική, ανεξαρτήτου δόγματος, ως ετερόνομη. Από τη μία, η κανονιστική ηθική, που αργότερα αποκορυφώθηκε στην περιπτωσιολογική ηθική στους κόλπους του Ρωμαιοκαθολικισμού, η οποία προσδιόριζε με ακρίβεια τη συμπεριφορά του ανθρώπου σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση , περιόρισε την αυτονομία ακόμη και στις παραμικρές λεπτομέρειες της καθημερινής του ζωής. Από την άλλη, ο Προτεσταντισμός με τον απόλυτο προορισμό και την εκμηδένιση της θέλησης του ανθρώπου μπροστά στον Θεό, προβάλλει ...